Alle inzendingen over leegte OR omgeving OR rust

Als ik een reus was, zou ik zeker in het bos gaan wonen omdat bomen nog groter zijn en dan heb ik meteen familie want ze wonen ook in het bos Verder woont daar niemand misschien kabouters, onzichtbaar omdat ze achter de bomen blijven Ik kom graag in het grote bos de bomen staan op mij te wachten en ze lopen altijd met me mee totdat…

het was een smeulende dag toen de bruine moeraskrokodil met opengesperde bek het zoete water inschoof insecten krioelden boven het water geen mug prikte een gaatje door de oorverdovende stilte niemand vroeg zich af wie hij was…

Kluizenarij als een heilzame baarmoeder voedt en vult een verlaten grot mijn honger naar rust en stilte proef ik in leegte wat wezenlijk is…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Nachten ze slapen Nachten ze leven Nachten ze rusten Nachten bewegen Dan dat ik leegte voel Dan dat ik gevoelens leeg Dan dat ik mijn hoofd vergeet Dan dat ik mijn dromen weet De schaduw gaat aan Het licht komt uit Rust is zacht De nacht is luid…

bergen beroering in een helderblauwe hemel ontstijgen het hart van de aarde zuivere ruimte adembenemend uitzicht stenige bodem doorsneden met riviertjes leven omgeven door zeeën rust ik visualiseer de schoonheid…

Blauw repeteert stilte over golven van zee vrij naar zin van leven in jouw brief groeien huizen naar ruimte omgeving stelt zich voor aan bomen, tuinen, leegte beweging neemt niets terug in kamers, zolders, kelders op een droomminuut afstand ligt een boot op bodemloos water te wachten op jouw nieuwe droom.…

stilte is niet aldoor gevuld met leegte er heerst dan een rust zeldzaam van geboorte het is er zomaar en onbewust die je overvalt zonder geweld het is dan alleen zijn in een tevredenheid die mijn ziel kust…

stilte is niet aldoor gevuld met leegte er heerst dan een rust zeldzaam van geboorte het is er zomaar en onbewust die je overvalt zonder geweld het is dan alleen zijn in een tevredenheid die mijn ziel kust…

Een grijze leegte, een vlakte van oog tot oog, zo ver als de horizon reikt. Geen stip, geen lijn, geen omtrek. Er is niets wat er hoort te zijn. Het is leeg. Een grijze omgeving, zonder plek van mij. Geen beschutting, een grote ruimte, die van niemand blijkt te zijn. Ik sta erin en kijk er naar. Maar mijn figuur derangeert.…

Leegte vult mijn hoofd, des te leger, des te voller, hetgeen mijn gevoelens verdoofd. Ze loopt langs mijn zijde, elegant, maar direct ten strijde. Bij wie zou zij horen? Die leegte, die mijn rust doet verstoren. Mijn gedachte aan haar, zij die langs me loopt. Vult mijn leegte beetje bij beetje, de plaatjes die mijn hersenen ophoopt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Alles wordt hier afgezet het vergezicht dempt oorverdovend stil het slijk der aarde in slenken opgehoopt waar lamsoren lopen te grazen genomen eet men zeekraal met vers is iedere naam in het zeezout omgeven hiert baart men zorgen naast geluk en paart er slik aan schor in die gedachten heel wad geboren in alle rust is dit in mist…

Rust er een passie op een vriendschap die het zwarte paard aan zijn omgeving kunnen verbinden.…

In een soms kwade omgeving Toch blijf ik doorgaan Want rust zal me bevrijden…

In stilte zie je haar staan Door blauwe lucht omgeven Ze laat haar licht vredig gaan De ogen zullen rust beleven De maan Als haar aura weergegeven Wolken zie je langs gaan Gedachten die het moment beleven Laat maar gaan Als een ornament van rust Als je haar ziet staan En een gedachte zich focust Laat maar gaan……………………

hij had genoeg van haar elke dag weer hetzelfde liedje geen moment rust, altijd omgeven door haar gekakel de priemende ogen, de rauwe keel die ze alsmaar schraapte het greep hem bij de strot hij draaide haar de nek om vanavond eten we kip…

kwijtgeraakt; Zit in de absolute leegte nu, Leegte waarin zelfs mijn adem Lijkt te verdwijnen Zie jou niet meer, En hem, en haar ben ik ook Uit het zicht verloren Leegte die mijn leven overneemt Zodat ik vanaf nu nergens meer Bij kan horen…

verre geluiden verhalen van stilte bemuren de leegte houvast door begrensd stilte hangt mazen in het net van de tijd weeft draden van rust in het patroon van bestaan breng me jouw stilte ik geef je rust kom we gaan leven als de haast is gevlucht…

Ik droomde dat ik rustte op de maan. M’n armen omhelsden de bol van licht. Kijkend naar omlaag zag ik mezelf, liggend in het water als een zeemeermin. En even leek het alsof jij het was waarmee ik me omringde. Je had me omgeven met blauw en het was veilig, warm en goed.…

En zij maken, ontwaken in mij dromen waarin ik mezelf ophang aan bomen en andere leegte gevulde gedachten, maar nimmer dat ik het leven weer verlang.…

Onder de hoede van de nacht biedt rust het hoofd geborgenheid in evenwicht Als de zeevogel schel de stilte scheurt wanhopig in de leegte krast klokslag drie De eenzame wandelaar in de straat lijkt niet zo ver van hier…

Rust zacht we zullen je missen. Maar ooit zien we elkaar weer…

Wat een heerlijkheid Nu ik jouw liefde ken En als een marathon Door je hart heen ren Wat een heerlijkheid Om jou te beminnen Strelend en zo helend Gevoel buiten zinnen Wat een heerlijkheid Om te kunnen leven In rust en tederheid Door liefde omgeven Wat een heerlijkheid Nu ik je heb gevonden Voor onbepaalde tijd Door liefde verbonden…

In lang vergeten kamer wacht een sombere eikenhouten kast heur arabesken nervenpracht door diepe tijd onaangetast Verborgen glazen ingewanden roemers, kruiken van kristal die in vergetelheid belandden en allen zwemen naar verval Kelken eeuwenlang gevuld met sanguinolente wijnen thans in dwarrelend stof gehuld aldus gedoemd om te verkwijnen…

Stilte daalt neer in mij mijn hartslag rust Gedachten vluchten in een droom Ik laat het leven even achter de zin en onzin de leegte de liefde vergeet de zielepijn vlucht in een droom en morgen zal ik wakker zijn!…

het was een dag waarop stilte voornaam de gedachte opende aan wie je was en bent in die rust was ik ben ik nu hier met deze woorden om te begrijpen te weten de leegte is er geen en nooit geweest nog steeds is elke dag een volgende een stapje naar jou een nieuwe morgen op mijn aarde…