Alle inzendingen over lege stoelen

Er is iets met de dagen en je kijkt naar de andere, de lege stoel of moeder dat ook vindt Vanuit het verre vroeger kijk je ons aan als we komen, dankbaar je mond omdat we terug op je knie een verhaaltje vragen. En moeder,hé moeder, zal koffie zetten en krentenbrood..…

Kalm rusten haar bevende handen op de zachte leuning van de lege stoel en tikken vingers trillend zonder doel. Naast het grauwe doorgezeten zitbankje zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje, met daarop een bierglas zonder bier, een souvenir, over wild sexy vertier.…

de wereld buiten kijkend luidruchtig levend klemt mij eens te meer dit huis en haar kamers terwijl alles en iedereen voorbij mijn deur gaat hoor ik belletjes rinkelen naast en boven mij slechts de muren met foto's van ooit horen stil luisterend wat ik mijzelf zeg de koffie op tafel met tegenover mij die altijd lege stoel blijft…

maar ook weer niet je bent zo vaak in mijn gedachten de laatste tijd al heb ik je nooit ontmoet wat wellicht nooit zal gaan gebeuren omdat ik me niet openstel ’s nachts mis ik je naast me al is het alleen maar om te zeggen dat ik niet kan slapen of dat het zo koud voelt zo alleen in dat grote bed op de lange avonden kijk ik naar een lege…

het was niet het onbekende uit jonge of oude schaduwen, ook niet hoe het licht lege stoelen vastbond aan trapgelopen uren, blauw in regelmaat het was het verdriet dat loskwam uit zijn kamer, om haar en het liefdeslied aan de rand gegeven en hoe haar aanwezigheid zijn lichaam doorwroette, de dood in de dood liet vergaan, in nieuw leven…

Ik voel je steun maar om me heen staan alleen lege stoelen. Ik pak mijn mp3 De eenzame stilte verdrijven Snowy White's "Birds of Paradise" Ik vlieg even met jullie mee om daarna weer alleen te landen in de realiteit van het stille kamertje in het uitvaartcentrum.…

aan de politie aan te geven het vermoeden van een illegale familie bijeenkomst het wachten op oudejaarsavond het enige verweer tegen de langgerektheid van de jaren moet het antigif een gebeuren gastheer te zijn social distancing indachtig wordt men vanzelf mensenhater het duren zal vrees ik verworden het feesten een orgie van lege…

het licht heeft zich bevrijd en heeft mij een volle schaduw nagelaten ik zou je kunnen vragen hoe het is om op papier in duisternis te verblijven jouw tegenspraak is zwak ook van het lot dat dwarrelt rond woorden van eindeloze eenzaamheid die dode vlinders begraven achter het roestig hek dat niemand aanraken wil behalve de nacht immer…

weer terug De stofnesten verwijderde de zon Die gisteren als eerste glanzend begon Nu door een waas van mistige strepen Beslaande ramen in de haast van het wegvegen Een klikkend en klakkend refrein Eentonig, helder, klaar en rein Al gestoord door een ladder Werd er gezeemd Vreemd Die lege stoel Wat liepen die dagen maar raar En met…

Niet kijken naar die ene stoel, mijn hart vervuld van pijn, daar is de harde realiteit, jij zal er nooit meer zijn...…

kijk daar, verder op zei ik daar gaat je broer fietst met kleinkind achterop; nog zo stoer in de terrasstoel, naast mij, met een leegte van verbeelde aanwezigheid, spreekt zij geen woord ik roep naar de overkant hee Jan,...zie ons hier hij ziet mij niet sinds jij niet meer bij mij hoort…

Maar voelen zij nu enig schuldgevoel nu zij staren naar zijn lege stoel door die open plek in de klas wordt het nooit meer zo als het was. Tharukshan en Fleur voor jullie had het leven geen enkele kleur, toch vind men in pesten steeds weer gein dus zullen zij niet de laatsten zijn.…

Het lijkt de nieuwste trend voor hooggeplaatsten, Om rits rats te bedanken voor de eer, Ze gooien plots het bijltje erbij neer, Paus Benedictus bleek lang niet de laatste. Vanuit de hemel volgde dit bericht: “Ik stop er óók mee! Zie mijn bliksemschicht.”…

stoel onze liefde en ons leven door de dood wreed stilgezet alles doe ik in mijn eentje te groot is nu ons huis, ons bed ach, het is een jaar alweer en ik deed alles, ik deed alles alles voor de eerste keer… zonder jou…

Hij kijkt naar een stoel en denkt: ik ben een stoel. Ik sta hier net zo alleen als hij daar: de man op de rand van het bed. Valt hij al in slaap? Of noteert hij nog even dat hij net zo leeg is als? Kijk, hij geeuwt. Hij praat met de stilte, wordt moe van zichzelf.…

en dan is het stil de kamer leeg staan tafel en stoelen zinloos zwijgen de mensen de klok het bed de vogels in de tuin liggen de honden neer dan is het stil de kamer leeg geen adem meer…

De stoel die plotseling leeg is De leuning en het zitvlak; alsof 'ie eerder leven kon. Zo bewegingloos, eenzaam en stil Vergiste de klok zich maar.…

De stoel staat te wachten op dat wat komen gaat voor het open raam is het, waar die stoel nu staat. Degene die er net op zat loopt door het lege huis maar zo af en toe komt ze terug naar de stoel, bij het open raam even genieten van de rust waarmee het snel genoeg is gedaan, zodra de mensen binnenkomen om aan het werk te gaan.…

Onderweg naar mijn bureaustoel, pak ik een stapel van de vloer en leg die op tafel, wat op de stoel ligt verplaats ik naar de vloer, maar zodra ik van de stoel opsta en naar de tafel wil lopen, leg ik die stapel weer terug op de stoel en de stapel van de tafel op de al op de vloer opgestapelde stapel.…

Ook wel zetel, troon, Als de koningin gezeten, lezend voor de Staten Generaal, vanuit papieren niet zelfgeschreven proza, maar fictie van de minister-president.…

dansend op akelig lange stelten waaien ze naar binnen schuifelend langs de stoelen flessen omgooiend van de gedekte tafel bedrukt kijkend door de ramen hangend de jassen aan de kapstok het hoofd verloren op hol in gedaanten verschijnen jouw woorden in een signaal waarin kijken tot kunst is verheven…

Bij het woord "Heilige Stoel" Krijg ik altijd een onbehagelijk gevoel. Wordt de stoel als heilig wezen Straks ook de hemel in geprezen, Als u begrijpt wat ik bedoel.…

Zo´n stoel geeft een bepaald gevoel van macht Al draaiend hou je alles in de gaten Je laat ze soms een toontje lager praten Maar neemt altijd de regels goed in acht Ach Vera het is echt een slangenkuil Sommige mensen snoer je nooit de muil…

Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen. Een paradox weegt in mijn lijf, zodat ik niets meer goed kan maken en niet praten en maar zitten blijf. Je kijkt verwoed naar voren. Het is blind in je ogen, het is de zon die verkeerd staat.…

Onder mijn biezen stoel praten ze de vriendinnen uit het verleden. Ik zit rechtop, mijn rug gesteund mijn arm op een leuning bij de schoorsteen, waarop de klok en spiegel: ik kijk voor me uit in mijn rechterhand een kelkje. Het is drie minuten over tien. het glaasje is al leeg de gaskachel brandt zachtjes.…

gezeten aan tafel en stoel bezeten vol gedachten, een heleboel gedachten, woorden en beelden verbeelden mijn werkelijkheid jou zie ik zoals ik denk ik zie wat ik weet leeg kijken, zonder beeld leeg kijken, zonder verwachting ik ontrafel steeds weer een mens, een mysterie…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Het lege lokaal Gevuld met een eiken houten stoel Waarop een vermoeide oude man zijn tijd doorbrengt Na jaren van steun Zijn best gedaan Is de vermoeide oude man uitgespeeld…

de ogen is de kamer leeg…

Harde bankjes geven een glimp van 't ultieme: daar liefde te voelen, er zijn met je lief, je vergaat van de dorst en ze biedt je niets aan, maar gewoon bij elkaar zijn, dat is het sublieme. Daar zijn de platanen, het plein van Camus dat klaterend zijn in het ongerief, dat domweg, eenvoudigweg, laten gaan, het heden voorbij en bestaan in het…