Alle inzendingen over lekker stuk

Ik kocht mij een baseballkapje 'k zet me af en toe eens lekker in de zon 'k lees mij bekruipen woorden lukraak landt een hemels beestje op mijn handrug op mijn vingers naarstig ogenschijnlijk nietig bondig een klein wonder aarzelt even ongedwongen vliegt dan op lekker lekker in de zon…

Een slakje zat zo lekker op een blad mijn god wat beeldschoon huisje het toch had…

Dan kan ik lekker alles zelf beslissen, Die dwang van bovenaf kan ik wel missen, Ik weet, dat het dan stukken beter gaat.” Tot slot bedenk ik, en daar wringt de schoen, Dat wij toch beter alles samen doen.…

' - Maar ééntje lijkt 'm extra lekker. Verdomd! Daar gaat ineens de wekker! Die staat vlak bij hem op een kast. Ontloken is de man verrast: nu ziet-ie in z'n blote kont wel twintig stukken op de grond. Hij denkt: 'Die zijn toch stuk voor stuk beslist voor mij een stuk geluk. Ik laat de pret toch niet bederven.'…

In Griekenland wil het niet lekker lopen Het land heeft toch al niet zoveel geluk Eerst gooiden ze hun eigen borden stuk En leenden geld om nieuw servies te kopen En nu verdwijnt de glans van Zorba’s dans Voor een ijle minimale track van thans…

Bij de tandarts, sta ik altijd met mijn mond vol tanden Bij die macho voel ik me altijd genomen Hij gaf de sexbom lik op stuk Hij zette de wandelclub op stelten dat liep wel erg moeilijk Het is altijd een dooie boel in het crematorium, maar wel lekker warm.…

De nieuwste rage, lik-op-stuk-beleid, gericht op hufters en op asocialen die flinke boetes moeten gaan betalen, is weer een melkkoe voor de overheid. De overheid piest zelf óók naast de pot maar blijft juridisch lekker buiten schot.…

als de liefde stuk loopt en hormonen niet meer gieren door eens dampende lijven doe dan een stap naar het verleden en bedenk hoe hard je voor diezelfde liefde hebt gestreden niet dat het er iets toe doet, als man wens je lekkere wijven voor de seks ga je soms terug naar je ex…

En daarom geef ik zondag onze Kees Een extra groot en lekker dik stuk vlees.…

Mohamed plukte de sterren van de hemel Bij het vallen van de nacht. Hij maakte hallal van ons heelal En verhief de boerka tot klederdracht.…

Moedeloos kijk ik terug, stuk scherven vallen altijd weer anders neer deze keer vlijmscherp ze snijden diepe sneden vooruit met moede schreden vooruit is al wat rest…

De letters betekenen teveel om de leegte te schetsen die bleef na enkele woorden; 'iemand anders' en dan die naam --------------------------------- http://verlorenwoorden.web-log.nl…

als was het een stuk van mij een wilgenkop eigenzinnig in een groene dreef een boterbloem die het maaien van de graskant overleeft een wandelpad vertrouwd onder oeroude bomen geluk dat mij beschoren is zolang ik nog durf dromen een paard dat hinnikt als het mijn voetstappen hoort het diepe rood waarmee een laatste roos…

Ik draag ze zo graag bij me Neem ze me niet af en maak ze alsjeblieft niet stuk…

.... jouw wereld jouw waarheid jarenlang had je mijn hart mijn ziel je maakt ons bang het was zoals het was en meer niet... nooit en ach ach zij… zij heeft levenslang...…

zij is van steen al kijkt ze teder bedeesd weg ogend over haar schouder en borsten heen voelt koud aan als mijn hand de wangen streelt ook al vormen de lippen een zwoele mond de pose is haar tot last ze staart onveranderlijk in de diepte naar een dragende grond…

Dzing-rusch... De zonne bijt. Dzing-rusch... De pikke snijdt. Het koren gaat over, de snede gaat over. De kelen zijn heser en de oren zijn dover. Dzing-rusch... Alhier, alhier! Dzing-rusch... Een zeupe bier! De boer is een belover! Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt. Dzing-rusch... Mijn vinger blaart. We druipen van 't zweet en de zonne…

ik snij een stuk van mijn hart daar waar jij tot dusver vertoefde dat stuk zal langzaam afsterven daar er geen ruimte meer is voor jou er zit nu een litteken dat na verloop van tijd zal helen op de tonen van de wind…

jou Je was mijn meisje en mijn vrouw Dit gebroken grote hart Is tot in de kern getart Mijn kinderen gun ik alle geluk Maar nu zit hun papa stuk…

janken Al mijn angsten uitgepraat Ik wacht nu al een poosje met mijn handen open wijd Zo vaak al zitten boeken de koffers al ingepakt Ik heb al zoveel verloren Gebroken scherven vast gelijmd Zoveel tranen zitten janken Al mijn angsten doorgepraat Er is niets wat mij zo blij maakt als een reisje vol geluk, lief Je kan niet stuk…

Als elke week moet ik hier aan de bak Vandaag heb ik een snelsonnet geschreven Aangaande Schoof die stukken vrij wou geven Waarin zowaar de meeste tekst ontbrak Bevalt dit vers u niet, ach, voor mijn part Lakt u toch heel mijn snelsonnetje zwart…

Het is niet voldoende een lap linnen van twee bij twee meter helemaal wit te schilderen om een lekker tof schilderij te maken dient men er daarna niet alleen met dezelfde witte verf een volkomen witte muis op te schilderen maar men moet vervolgens die witte muis met een stuk puimsteen langzaam wegschuren tot er geen spoor meer van overblijft…

de wereld houd je staande let maar eens goed op luister je nog wel luister toch ik hoor het hem nog zeggen zo uit het blote hoofd tegen al die mensen waarvoor hij met zijn woorden vocht zelf ga ik richting een voldoende schat mezelf niet in ik hou mezelf staande net zoals de wereld is…

Toch loop ik met een lach, nu nergens heen te razen en lekker veilig thuis dit rot-jaar uit te blazen.…

voor stuk door haaien opgevroten dolfijn maar lekker door de lieve vissen roepen steeds in koor wij volgen slechts de meester met zijn smaak worden wij steeds beter…

Mijn bloed met inkt vergoten Het beeld voor eeuwig verwoest Niets is meer zoals het ooit was En zal ook nooit meer zo zijn De wereld is aan diggelen De breuken zijn goed zichtbaar Geen lijm die dit kan helen Het zicht voor altijd stuk…

'n Handicap, eigenwijzigheid, geen werk, Liefde, samen, dromen...in stukken?…

Ben je in duizend stukken gebroken? lijkt het of je zo vaak wordt gestoken? wil je niet meer verder leven, wil je opgeven? is jouw hart gebroken in zoveel stukken dat van een ander houden niet meer gaat lukken?…

Vervloekt onomwonden onrust in de baarmoeder van de morgenstonden of bij de schater van een ironische maan, als geen vorm of toon kon vinden, een ander pad moest zoeken, ver bij zichzelf vandaan, dan komen beide seksen dichter bij hem staan,wordt geluk hem niet ontnomen, dat is poëzie uit één stuk.…

De kat draait om de vissenkom de vis zwemt zorgeloos in een stuk zee. Ik denk dat de vis de schoot van de zee is vergeten. Het is nacht ik zwem net als de vis in een stuk zee.…