Alle inzendingen over lelie OR waterlelie OR vijver

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Zeven uur, hoestend uit een nachtclub het bleke strand biedt een schouwspel: de lelie van de ochtend deint op het water, een maan parelt langzaam langs haar roze bladen. Plotsklaps! De bulderende stem van de zon! Een bloedrood geopend oog! Aan de oevers van de grote vijver kruipen slapelozen in hun schelpen.…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

Kent u ze, die groene beestjes die kwaken in de vijver Kent u ze, ze springen in het rond Ziet u ze wel eens zitten op een blad van de lelie En hippend op de waterkant?…

De wind waait hoog en kent de mensen niet. Hoog wil ik stijgen met de Noordenwind, boven 't gerucht der stemmen - boven 't licht der volle straten. Weg! het warm gewoel, de weke druk van mensen om mij heen! Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij, dat er geen liefde en lachen om mij is, geen zoete stem, geen blik van vrienden-ogen geen…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

op een vijver zo stil als een zwarte roos die slaapt zo stil dat je alleen maar wit ziet zo stil... stiller kan het niet.…

Een nacht ging ik wandelen naar de vijver God was niet in het water En de wilgen verhulden dat niet Afasisch.…

Nu weet ik welke vogel mijn lievlingsvogel heten mag, die even opgetogen zingt zomernacht en winterdag. Ik werkte ’s winters in het woud, de zon scheen fel door de denne-stammen op fonkelsneeuw met rosse vlammen, mijn hakmes blonk en klonk op ’t hout. Daar ging omhoog een kleine schelle met fijne lichtdoorwaaide klank, hei-leeuwrik’s lied…

In een mooie grote vijver zie ik van alles bewegen met heel veel wedijver willen ze allemaal leven. Midden tussen dat gewoel zie ik een mooie waterlelie dienst doen als leunstoel voor een aartsluie amfibie. Een libel scheert heen en weer haar vleugels wijd gespreid ik verbaas mij keer op keer over zoveel kleurige schoonheid.…

Nee laat me dan maar hier met beide benen op de grond want als het was voorbestemd had ik vast wel in die vijver gelegen altijd nat, altijd in beweging altijd op je hoede, ach, ik kan er tegen.…

de honinghommel zoemt de karper jongleert in de vijver hagedissen verlaten hun huid een waterlelie verschiet van kleur zwarte slijmerige slakken ontvluchten de zomer tussen de buien door verzengt zich mijn denken doelloos in het kroos een doorweekte tennisbal de eenzame tocht door het bos schenkt mij geen vreugde vandaag toch / reken…

Wilde bijen zoemen lustig, keuren bloemen, bovenal de aarden lavendelwand, waar de waterlelie rood en geel brandt: vijver vol libelles liefdesgebeuren. Het alom kleine krioelende leven geeft zang aan oude en jonge graven, die verstilde geschiedenis omgeven.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Smeulende tongen smelten Innig rillend Draden in een bloedlauwe bries Welig speeksel van de dageraad Een bron van bruisbelletjes Een lelie zou in haar voetsporen groeien Murmelt de profeet in zijn baard (Versneden kul voor de sul die knielt voor het gouden kalf) De dorst van haar vezels Bloeit roezig onder mijn vingers Het sap gloeit vol…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ogen spreken boekdelen niets verduistert laat mijn blik jou helen verzachtende woorden gefluisterd in deze koude nacht wil ik je laten ontdooien iets wat jouw pijn verzacht gevoelens vastgevroren mens vol met pracht laat je hart spreken ik hou je vast het ijs begint te breken…

over het groene gras bij de brug waar ik jouw schittering las zittend rondom jouw bloeiende weelde kleuren mijn gedachten waar je mij een wijze les leerde groen gras niet langer bruin vijver van geluk achter in mijn eigen tuin…

meeslepende muziek neem mij mee naar jouw mooie mystiek betoverende melodie zoveel meer dan ritme samen in harmonie doet mij zweven laat de zoete beweging weer herleven…

overwonnen stormen zullen jouw geheel als mens zijn vormen wees de kapitein van je schip neem het roer in je handen je zal op jouw koers belanden koester je leven bevaar jouw oceaan geniet van het waardevolle bestaan…

kleintje ga je mee pak je emmertje en schep genieten van de zee dit wordt dolle pret zandkastelen bouwen op het zachte zand dit beeld behouden op eindeloze stranden lekker onbezorgd spelen helaas moeten we het nog doen met onze sjaal en wanten…

ieder mens is uniek dit maakt ons ondoorgrondelijk diep ieder leven dat ons is gegeven op onze eigen manier te beleven een eigen melodie met acceptatie en respect dan heb je de juiste stap gezet…

deinende zee adembenemend uitzicht intens blauw water betoverend verlicht zonsondergang weerkaatst mijn blik naar mijn gedachten rustgevend geluid snijdend door de golven niet meer naar het vasteland mijn hart is aan de zee verpand…

de nacht breekt aan vol passie waarin ik jouw hartstocht beaam met elkaar versmolten genietend samen hoog in de wolken streel liefdevol jouw gezicht fonkelende ogen volledig op elkaar gericht…