Alle inzendingen over lente OR akker OR schatten

diep verborgen in mijn hart zijn er tranen die niemand ziet alleen durf ik de reis niet aan wil jij, mijn lieve vriend mij helpen sturen de weg van verleden op zoek naar het verschiet en ik je vol vertrouwen een glimp zal geven van verscholen schatten der duisternis bestaande uit liefde en verdriet zodat er niets geheim zal blijven…

Een vlaschaard die bloeit maagdelijk blauw deze hier een schat voor het oog…

Maar 'k had mijn schat verborgen Tot verre, veilge tijd: Toen de onverzade zorgen Dwongen tot stage strijd. Waar ligt mijn schat geborgen? 'k Zocht in mijns harten grond Alnachtlijk tot de morgen Of ik hem wedervond. Waar ligt mijn schat verborgen? 'k Heb u zoveel beloofd.…

Een schat, waarvoor ik alles wat ik heb zou opgeven. Toch blijft hij zo bescheiden, zo beleefd, alsof hij zich niet bewust is van de schatten die hij heeft.…

De chasse à courre ontplooit zich over de velden, de akkers. De boeren morren gelaten. Kasteel van mijn dromen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Met het lot en maakbaarheid in een tijd die kortstondig is van aard... Weet men dat wat je hebt raak je zo weer kwijt. En is alles niets meer waard. Dan groeit het besef dat je van het leven er maar het beste van kan maken. Dit hier en nu op deze aarde, een planeet van onschatbare waarde.…

Ik laat me gedwee voortbewegen over akkers, velden, paden. Mijn zintuigen verkillen in de wind het is lente, maar de zon laat zich niet verraden. Stuur ik mijn gedachten of word ik bestuurd? Ik zoek mijn weg door ezelsporen en als we stoppen, luistert de stilte stiekem mee. Wie kan mij zien, kan mij horen?…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

ik zag woorden dansen op het vrolijk oogcontact in de muziek van hun woorden refreinde regelmatig schat handen speelden het spel van uitdagen en toegeven vooral niet te snel de lach wisselde in vaak gevat wederwoord de slachtofferrol bekoort zij groeiden een klein stukje lente in een zomer die niet mocht bloeien…

uit de echo van de schepping is opnieuw blinkend goud geboren en nog wel in de lente door de vroege adem van het eerste jaargetij op een namiddag waarin de glans van groen ons in warme zonnestralen verlicht doet bekoren zij is de zevende in de rij; een rijkdom aan schatten deze waarneembare tederheid is op onze aardse wijze…

Mijn leven is vergankelijk Elke dag een beetje sterven Maar morgen leef ik nog Om de stand bij te houden Hoog jubelend beklim ik de zonnebloem Licht geworden door de barometer Bezin ik helemaal te loor Zak ik af naar de goudsbloem Passeer de metafoor Ik schat mijn kansen in Haal ik deze lente Of bak ik zo bruin Dat men mij begraaft Onder…

In een houten kist op zolder vind ik weer mijn teddybeer zijn bruine ogen blikken guitig net als toen ik weet nog dat ik afscheid nam van het dierbaarst uit m’n jeugd en hoe spijt vol tranen rolde bij de laatste zoen hij sliep jarenlang vergeten in een bed van vloeipapier met rozenblaadjes geurend tussen elke laag nu knuffelzacht…

Ik weet dat ik niet meer aan de verwachting die jij van mij hebt voldoe maar telkens verder springen dan ik kan of steeds maar weer dezelfde hoogte halen maakt me moe ik struikel over lijnen die te strak gespannen staan en voel de latten die jij legde zijwaarts hellen de vensterloze wanden van het hokje waar ik volgens jou in pas…

Ik wou even zeggen Dat ik van je hou Dat hoef ik niet uit te leggen En als ik een keuze hebben zou Ging ik hier weg Samen met jou Die andere mensen hebben pech Ik hou meer van jou Dan dat ik van iemand anders zou!!…

Als bloesem in het voorjaar als dauw op een blad de maan in je ogen het leven als schat de glimlach op je lippen de glans van je haar een blik uit jouw ogen die ik zo bewaar de zee die wij horen een meeuw in het zicht ik schilder de plaatjes met mijn ogen dicht jouw hand in de mijne hier aan het strand een liefde voor leven doen wij…

heel diep, op het mooiste plekje van mijn hart woont mijn allerliefste schat...…

ik heb een probleem ik hou van jou…

Mijn schat in juwelen, parels of in woorden. De klank van je stenen of getik van mijn pen. Jouw omhelzing schittert in het duister. Elk metaforisch beeld brengt mij in het Zen. Iedere golf wat uitstrekt over mij heen. Het geruis van de deining tegen de kust. Deze schat is een ervaring van het heelal.…

ik zie je te weinig maar wat ben ik blij als ik je zie er zat een vlinder op mijn gordijnen gisteren een mooie vlinder en ik dacht aan jou die vlinder zat er echt terwijl het toch bijna winter is en er geen vlinders kunnen zijn…

je zit nu in Afghanistan bij je man daar waar je niet bij wilt zijn kom terug alsjeblieft je zit daar al te lang en je bent al te lang weg uit mijn armen het is koud in klote Kabul en nog kouder is het in Amsterdam zonder jou…

Richt je Naar je kern En vind De schat Waarin realistische Beloften liggen…

zachtere wanen we liepen de lange weg naar een zorgeloze toekomst winterzon in onze zomerharten we spraken dertien verschillende liefdesgoden hadden veertien mentaal gegronde aandoeningen en niet genoeg om echt te verdwalen achter dikke gordijnen vond ik geen beelden om jouw zachtheid uit te drukken in een ander woord dan schat…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

gras want lente hielden ze niet tegen even horen wij het nog van hem maar morgen, overmorgen en daarna....…

Verwondering is een kostbare schat die zich pas opent, als vanzelfsprekendheden ophouden te bestaan. Als je beseft dat de wereld weer opnieuw geboren wordt bij het aanbreken van een dag. Als je beseft dat de eerste woordjes van een kind, net zo’n groot wonder is als ons spreken.…

De mens zit weer boordevol energie en is toeschouwer van een leven vol groen en kleur De mens wordt weer wakker en geniet van de geluiden van de boeren op hun akker.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…