Alle inzendingen over lente OR vreugde OR kleur

De lente is bijzonder. Maar lang niet zo mooi als jij. Jouw schoonheid doet alles eronder. jij bent de mooiste bloem in de lente wei. Je hebt mij vreugde laten schenken. Voor jou sta ik op voor dag en dauw. Geen seconde kan ik niet aan jou denken. Omdat ik zoveel van je hou. Je bent het mooiste wat me is overkomen.…

In Jeruzalem versmelt de lucht met bomen – in keppel keppels.…

Zijn oogjes glinsteren af en toe een geluidje van vreugde het licht buiten wat hem beter doet zien de frisse lucht die hem meer doet beleven tevreden genieten van de lente de vogels kwetteren buiten, zou hij ze horen? het doet er niet toe, hij is rijk de winter zegt hem gedag, de lente lacht hem toe en hij, hij, Dinant straalt!…

De natuur is hoogzwanger van de lente die op het juiste moment haar schoonheid zal onthullen in tedere geuren en kleuren...…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid.…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid.…

Ik wil in vreugde dansen met jou of wie dan ook ik wil een orgie van kleuren van de mooiste gewaden een bacchanaal moet het zijn maar aan dat moment van verdriet al is het nog zo klein ontsnap ik niet.…

Het vogelnestje verliefde vogels bouwen blij aan hun toekomst.…

ik link zwart niet aan sterven de kleur die geurt naar lijken. ook zielen kunnen zwerven in 't wit, dat zal hieronder blijken. want zwart als achtergrond, bepaalt hoe andere kleuren zich manifesteren in en rond het heelal, een schitterend en waar gebeuren.…

lente ze gaf pijn ze troost in tere kleuren in het kwetsbare van spikkeltjes op vogeleitjes lente ze laat tranen ze droogt met zachte wind ontvouwt, plooit haar helder licht over een winterhuid lente ze laat sterven ze laat leven een nieuw begin groene blaadjes uitlopers slingerend langs de steen lente ze bezingt ze omringt…

ik raak bezwangerd door de lucht van het donzig groene veld in mij groeit weer de vreugde als de lente over pril leven vertelt hoor vogels hun liedjes fluiten, voel hoe lammetjes in de wei ons zo vertederend bewerken en wij hen opgetogen in onze blijde harten sluiten het is lente, het is weer lente roep het van de daken…

De lente ontwaakt in frisse kleuren Het prille groen laat zich omarmen Langzaam zal de lente gaan geuren Weldra zal de zon de aarde verwarmen De lente ontwaakt in alle rust Krokus en narcis laten de aarde bloeien Langzaam is het de lente die de aarde wakker kust De eerste voorjaarsregen laat de bloemen groeien De lente ontwaakt in een voorjaarslied…

Divers klein grut springt op vier pootjes tegelijk omhoog van lichte levens-lente vreugde. Misschien dat met de tijd ook mijn hart wel weer springen zal. Misschien dat het weer springen zal al is het maar van lentevreugde.…

vanmorgen leek het lente in het land de zon verwarmde huizen en bloemen en even hoorde ik muggen zoemen ik werd door grote vreugde overmand helaas het was van zo'n kortde duur dit geluksgevoel duurde nog geen uur…

laat de lente ontluiken opdat ik me kan verliezen in de boezem van Moeder Natuur mij te laven aan ongekende kleuren geuren zullen verleiden alleen nog omhoog te komen om adem te halen voor heel even lente overspoel mij…

het pad lachte kleine wondertjes bloeide mirakels die in passeren nog even je aandacht wisten te interesseren voor hun vorm en kleur slingerde zich in een meer dan paradijselijke omgeving waarvan lente op dit moment hoofdbestanddeel was dat zij in vol ornaat met alles wilden delen daar waar ik van wondertjes sprak communiceren…

De lente is bedrog en alle mooie kleuren zijn slechts tinten grijs. Wanneer wordt mijn ziel weer blij, kan weer een kind mijn hart doen trillen? Word ik wijs?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een spel van kinderen van de lente, ze zijn jong of oud, het maakt niet uit hun lint is toch het enige dat wappert rond de boom een nieuwe ongekende lente een uitgesneeuwde menigte en te verfijnen muziek vormen beelden van vreugde verwachting, zelfs verwondering van noen tot middernacht geselt verzoening de harten van afgestorven wintergeesten…

Ineens zijn ze daar weer: de tere tinten die hart en ziel in lichtheid open maken, die vreugde strooien als de sterren in een droom en hier vertellen dat iets nieuws kan komen...…

Laat mijn hart uitbundig danken nu de lente spoedig komt; door het wit van bloeiend leven is mijn loflied niet verstomd; wil het loven, juichen, springen vol van vreugde zijn opnieuw. Alles zal ooit echt gaan leven ook al duurt het wachten lang. Laat mijn hart uitbundig danken samen met de vogelzang.…

Een hoofd vol woorden, een hart dat ziet, een ziel vol verlangen, wie kent dat niet? Een droom voor later, een licht voor jou, een aarzelend voorjaar, wat krijgen we nou? Een vroege merel, een lentezoen, wat dansende kinderen en jong en fris groen. Een hoofd wol woorden, een hart dat ziet, een ziel die kan juichen en dankbaar geniet…

Zomaar een zondagavond en het besef dat het leven een groot geschenk is, maar kort van duur en dat de lieve lente voor zovelen alweer de laatste zal zijn. Even een groet voor ieder die dit uur lacht of weent, gelukkig is of treurt, voor ieder die beseft wat er ook nu allemaal gebeurt.…

De vogels op de daken vertellen het ontwaken van weer een lente in 't verschiet. Hun stille silhouetten willen alvast hier zetten het beeld van "stop 't verdriet", dus zingt mijn ziel met luide tonen, ze wil alvast in vreugde wonen en wanhoopt zeker niet.…

Niet te stelpen is de lente in haar bloeien, geur en kleur; ook al moet ze later komen, ze komt aan met goed humeur en ze doet mijn hart weer zingen, juichen, danken, luid en licht.…

Toch hangt al iets van lente in de lucht, al regent het en zijn de wolken grauw. De sneeuw is nog voorhanden en de lucht is soms heel even blauw. Maar geuren zijn er eerst, nog voor de vogels fluiten en vertellen dat de winter wijkt.…

Wat groen en wit en heel veel zon, ze doen me van de lente dromen, al is de winter nog steeds hier en kaal zijn ook nog al de bomen, er hangt iets van de lentelucht temidden van de winterzangen; ik weet het wel, het is vooral een kwestie van een stil verlangen maar dat houdt mensen op de been ook op vandaag, voor velen feest, maar laat…

Het licht dat stil en vredig lacht, dat vreugde schept in oerverlangen, het zingt straks overal zijn zangen, al blijft er ook veel duisternis.…