Alle inzendingen over lentemorgen OR oorlog OR morgen

als niets gebeurt en gesloten wolken zwart gekleed blijven omdat ze alles weten en ik zelden slaap in wit of dat ik de lengte van mijn vingers meet in een te korte naaktheid de afgebeten nagels inclusief mijn ogen blijven toch te klein en kijken doe je wereldoud wat als ik sterf in een onuitgenodigd woord op een lentemorgen…

Zweeft ze in de lentemorgen tintelend in ijle lucht buitelend en schaterlachend springt ze heen en weer tussen trotse moederogen en haar kraaiend kroost woont ze in najaarsgeuren kleuren strooiend in de grauwe lucht ik ben vergeten hoe ze voelde onvatbaar is ze weggegleden langs de kille winterwanden van mijn uitgesleten hart…

de morgen is breekbaar langzaam kruipt alles uit de nachtslaap op zoek naar de zon of een gelukkige regen is het toch weer oorlog of een vernietigende depressie in dat licht is elke vrolijkheid niet meer dan een geforceerde ontkenning evengoed fluit ik mee met de vogels maar weet niet of dat een aanbeveling is…

God! wâ'n hemels mergenuur! Uut 'en wolk van goud en vuur En ik weet nie hoeveul kleuren Zie 'k de zon heur schiefke beuren. En umhoog deur 's hemels blauw, En umleeg ien 't drupke dauw, Lienks en rechts en wied en zied - 't Is al straolen wâ ge ziet! Hè! hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond! 'k Vuul '…

De lentemorgen, fris en koel, Ontwaakt en speelt met het windeke zoel; Reeds draagt de leeuwerik, schel en zoet, Ten hemel der bloemen morgengroet: En gij slaapt!…

Zij tilt zich overeind en in het licht en maakt een stil begin stil met zich zelve, langs het smalle lijf liet zij het hemd afvallen, dat zakt tot in een dunne kring van plooien, een weinig mijmering zet zich, zij ziet naar beneden de blootheid van haar eigen leden, het vreemde van het nu gebleken lichaam en de schemerbleke…

wacht en ik geniet in de spiegel wens ik mezelf een ”goede morgen” en trek de deur achter me dicht…

Het is half zes in de morgen de morgen van deze dag Donderdag 24 februari 2022 ik ga plassen mijn partner roept: "De oorlog is begonnen" Ik denk, ik overdenk zittende op de w.c.…

Oorlog teistert. Alleroorden Loert de dood op buit. Krachtigen schrikken, heiligen moorden, De wereld roeit haar eigen uit. Arbeid, armoe, ziekte en zorgen Verdwijnen voor de éne angst. De dagen duren, de nachten langst; Wat brengt de morgen?…

het is een feestdag vandaag op dit papier schrijf ik de oorlog neer heel even is er stilstand, de doden staan niet op liefde is hard, ik wil het eten als een zoet broodje, onverdoofd een trompet schalt; waar ik morgen zal staan schreit een bom, onder een vlag bedekt…

wie belt er op dit late uur de oorlog is hier al vandaan morgen woont niemand meer voorbij het laatste huis later zijn de ramen toegedekt op een zeker moment valt toekomst steeds verder in de straat, nu zonder mij ooit, achter de tijd in een open veld…

wakker worden op een zaterdagse lentemorgen met de zomer in je bol want het is immers al juni de zon straalt door het open venster de wind fluistert beloftevolle geheimen en je neuriet mee “You are not alone, I’ll be there” een tevreden glimlach kleurt wangen blozend je wordt warm van je kruintje tot je tenen als een hand je teder streelt…

welkom in 2015 we zien maar verstaan geen moer kranten journaal om acht uur vol voetbal en oorlog honger armoe en ik eet morgen de rug van mijn naam haast je niet het is maar vlees welkom tijd maakt ons allemaal simpel vrede op aard…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Lentemorgen, verrukkelijke maand mei narcissen bloeien nog geel lichtend frisse blauwe lucht een zwak odeur van nat asfalt slentert de zon stil tegemoet en ‘k weet ik hou van jou Lentemiddag, verrukkelijke maand mei de kersenboom staat volop in zijn bloei met bloesems wit en fel de lucht langzaam verstikkend en in de hemel eerste wolken…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het is nu morgen na zachte regen op zaad dat ik gezaaid heb. Een dag van geluk en van grenzenloos lijden, oorlog en rampen. Is dit nu het feest van eeuwige genieting, dit korte moment? Ik wil het geluk van volle overgave aan mijn geliefden. Het lijden niet gedogen maar alle leed genezen.…

Dus houdt die oorlog tegen, die misschien vandaag of morgen begint. Kijk, en je zult zien, dat je met vrede alles wint.…

De oorlog der oorlogen is begonnen, deze haat en woede is door de mens verzonnen. Al schietend baant hij zich een weg, een reis van lijden en pijn, rennend naar de volgende heg. Zweet sijpelt van zijn besmeurde rug, hij zal moeten vechten, er is geen weg terug.…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…

Geen zorgen om de dag van morgen Het draagt nog niet een zware last. Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt, Door oorlog, honger en ellende En er nergens meer een oplossing schijnt.…

Op de vroege lentemorgen terwijl het bad mij wakker spat dreunt de wereld op mijn mat en dompelt mij in aardse zorgen Ik lees van veel verterend vuur van dode-mensen-landen van weggeslagen stranden ook van menig stervensuur Vol blaren, derdegraads verbrand krult mijn hart zich huilend krom wil ik schreeuwen, maar blijf stom door de koppen…

Dat het morgen niet te laat is, Als ik dan besef wat ik mis. Daarom wil ik in vrijheid voor een vrede strijden, Die in staat zal zijn de oorlog van morgen te bestrijden. Daarom beschouw ik iedere dag als een bevrijde dag, Waarop ik mijn vrijheid nog beleven mag.…

Dat het morgen niet te laat is, wanneer ik dan besef wat ik mis. Daarom wil ik in vrijheid voor een vrede strijden die in staat zal zijn ons van de oorlog van morgen te bevrijden. Daarom beschouw ik iedere dag als een bevrijde dag waarop ik mijn vrijheid nog beleven mag.…

Oorlogen om wat van wie en delen doen we niet. Blind voor morgen graven we ons eigen graf. Spijt komt altijd te laat en achteraf. Jaren van nu schamen ze zich dood, iedereen keek toe en niemand die er iets om gaf.…

van na de oorlog blijven…

Moraal rest de onschuldige slachtoffers zij gaan de oorlog niet tegemoet zij zijn niet heldhaftig noch laf hebzucht en geweld komt op ze af.…