Alle inzendingen over leugen OR vertrouwen OR leren

gevangen bewoon vol vertrouwen jouw plek…

Al is de waarheid nog zo hard Het Blijft altijd de waarheid Al doet de waarheid zo veel pijn De waarheid zal geen leugen zijn De waarheid zal de waarheid zijn Zo als een leugen een leugen blijft Al is de waarheid niet zo fijn Een leugen doet later pijn Voor een gelukkig leven Moet een mens de waarheid spreken…

Vrijheid: Vrij om te praten Zonder de angst om gestraft te worden Vrij om je eigen waarheid te spreken Zonder angst Jezelf kunnen zijn Leren vertrouwen dat dat de enige weg is naar weer zichtbaar worden Naar Jezelf…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

in rust en vertrouwen je weg vervolgen niet bij elke moeilijkheid stil blijven staan vreugd en verdriet durven te accepteren er zelfs iets van leren dat geeft je een kracht die niemand je afneemt…

Vertrouwen houden in het leven En beseffen dat wat goed voor mij is op mijn pad zal komen Mogen leren van elke ervaring en mezelf telkens weer kwetsbaar durven opstellen Maar waarom doet het zo’n pijn omdat je niet meer in mijn leven wilt zijn We waren nog niet eens begonnen elkaar beter te leren kennen Met het gevoel voor mij kan je niet…

Geef me ruimte om je gevoel te leren kennen, om dan mijn hand vol vertrouwen in de jouwe te leggen.…

Eén grote leugen pijn in mijn hart jouw vieze woorden ze maken mij zwart Eén grote leugen om stoer te doen je bent nu vast de man maar wel zonder fatsoen Eén grote leugen alles heb je verzonnen en om jezelf te bewijzen ben je over mij begonnen Eén grote leugen er is niets van waar denk niet dat je leuk bent met jou ben ik klaar…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

De leugen kan traag zijn moe niet vooruit te branden, kan dik zijn kortademig amechtig of zelfs dood -op sterven na- maar als het om de waarheid gaat dan springt zij op en begínt toch te rennen...…

jou ontkennen is de warmste leugen je bent me zo genegen dat elke neen als een vonkje in de aderen schiet gebrandmerkt smeulend en weer opgerakeld zo is het elke dag en in de nachten word je aangewakkerd jou ontkennen is mijn laatste leugen de langstlevende - ik wil geen surrogaat - jij blijft mijn vurig lied…

taille heen vanuit de rode streek keek ik gefixeerd naar jou je welige decolleté ontging mij niet evenals de gewillige blik in jouw ogen de manier waarop je heupen naar mij toe bewogen toen jij mij nog een glas whisky inschonk ik als blok tussen je benen viel oh god, ik wou zo graag geloven ik nam jou tot mij, mijn leugen…

de martelgang langs witte messen in een eerlijke ochtendlucht roept koude woorden op doet nachten vertrappen het lichtpunt van de reclame fladdert langs de gevels de zwijgend volle straten in oproerpolitie tot de tanden gewapend de paranoia-eters kouwen de woorden uit gevulde plasticzakken tot de rand vullen hun muilen met leugens voor…

ik hoef niet eens te vragen als ik een antwoord wil weten want ik weet dat de waarheid een leugen is.…

Die van een onvervalste leugen.…

Ik hou het kort dat valse diep bespoelen Ze houdt ze laag die kitcherige ingetogenheid Ik hou het hoog dat pijnlijk vaag vermoeden Ze perst het uit dat triest geronnen spijt…

stap niet af niet zolang het niet meer klopt tot de strop ons onthoofd tot jij niet meer geloofd loop verder tot die kloof val dieper in jezelf toe maar, geloof. maar, lief geloven in alles en nog verder als dit is pit nog verder als een woordenboek dit is geen koek maar poèzie zoals wij ooit keken vanaf de toren van goud naar…

O, jou goudgespoorde leugen, Waarom rijd je in zo’n vaart Op een ezel langs de wegen, Waarom niet als een held te paard? Je schijnt zo gerust, Zo zegebewust; Leugen, pas op, ‘k Zie een paard in galop; Een dappere ridder met open vizier Zwaait boven je hoofd reeds zijn vorstelijk banier!…

En net wanneer je denkt dat je er bent is waarheid een brug te lang in engte van jouw leegte droefheid van jouw eenzaamheid want ze hebben weer gelogen en de leugen was een leugen kom je weer terug van omzwervingen genezen staan ze weer voor je om werkelijkheid te onderwijzen maar je hebt weer geen bewijzen er zwemt onschuld in…

de leugen is zo snel en krachtig de waarheid volgt op afstand echter lang niet zo machtig de leugen heeft miljoenen vermoord en toch toch wordt de waarheid vaak aarzelend aangehoord maar dat was ooit dat was toen en de leugen die kan dat nu toch niet meer doen maar ook al achterhaald de waarheid haar in deze tijd met steeds…

Als je zelf niet meer weet waar jij voor vecht Als je zelf niet meer weet dat jij Hoe zit het dan met die leugen Dat jij beter was dan hen Je niet verlaagde tot dezelfde onbenulligheden Hoe zit het dan? Alles davert, zwart Links rechts, wat huh?…

Slechts eenmaal mijn boek geopend het gedicht van mijn ziel laten lezen maar de vertaling was geestslopend had nog niets aan waarheid bewezen slechts eenmaal mijn binnenste gegeven z’n inhoud met tranen getoond liefde door pijn heen laten weven moed met een leugen beloond slechts éénmaal gaf ik het vertrouwen het meest intieme…

kom later nog eens terug misschien als de leugen schittert door afwezigheid…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

De zanger zingt op straat zijn lied over leiders die niet willen leren. Maar de mensen, ze horen hem niet, ik zie ze hem doof en blind passeren. Maar hij heeft het over de leugen, over de doden, over het geweld, over leiders die niet willen deugen. Ze spelen het machtspel om geld.…

mijn oren werden bedrogen door gillende sirenes mijn ogen door verwoestingen verblind in hun leugen kon ik niet geloven wie is het die zoiets nu toch verzint leiders maakten ons tot lijder leren leerden verderf en dood vernauwde blikken keken niet wijder niet verder dan de leer hen gebood lamgeslagen door despoten gedreven in het nauw…

Het leven is een leugen, een wereld van toneel als een kleed wikkelt het zich om me heen verstrikt en bang zit ik gevangen gevangen op de wereld gevangen in mijn lichaam ik ben zo moe in mijn hoofd en in mijn lichaam ik wil praten, maar ben bang steeds dieper zak ik weg de bodem van de put is in zicht ik zit vast en kom er niet meer uit…

Mijn arbeid verbruid door twee lijding*-gevende clowns In mijn hoofd zijn zij al- lang overleden In wit en in rood grote flapschoenen Zij waren slechts clowns, en nu zijn zij.... * * * * * * * * * * * * * * * * * Door heuvels van thee reden wij toen Beijing binnen Rijkelijk gevloeide vodka met veel brood Plots vervangen door heerlijke…