Alle inzendingen over leven OR bedrog OR verbittering

bij thuiskomst zie ik de foto van de dag waarop wij zo gelukkig waren elkaar het Ja-woord gaven mijn zoon, het levende bewijs van wat eens liefde was prijkt deze foto in zijn kamer, als ' bewijs ' nu rest er niets dan verbittering onder 'n dikke laag stof…

in overpeinzing terwijl gedachten beuken met noorderslag botsen dukdalven verbittering en spijt vonden verspilde woorden toch hun weg in vrijheid in tragiek van leven lach na lach traan na traan het kan me niet schelen zolang ik jou maar heb want gisteren bestaat niet meer alleen nog maar de morgen nu de herfst door onze haren speelt…

De vervaarlijk krakende barsten in mijn gemoed, door een portie amoureuze treurnis, niet eens geprobeerd om de juiste weg te kiezen. Mijn troost is onderkoeld, bijna bevroren. De brakke cocktail van hormonen, tranen en zweet, geserveerd door aanstellerige meiden. Ik zit gevangen in een deinende massa. Mijn ergste nachtmerrie heeft mij verwrongen…

Het einde van jouw seizoen De hemel neemt al lichtere tinten aan: de bleke dag is hier waarop ik je prijs moet geven aan aarde en aan vuur Verbittering was je metgezel; je was getuige van mijn tranen; Je sprak over verschrikking en over trouw. Ik was er, maar je wist het niet Winterkou slaat me in het gezicht jouw seizoen is voorbij…

Laat ik eens gek doen Lekker gek doen En iets doen Wat alleen doeners durven doen Ze zijn ook dromers, durvers, doorzetters, douwers, Ook wel drammers, maar vooral doeners En is er een aanleiding? Ja er is een aanleiding! De 1500ste digitale schrijverij van Jan Jacob Krediet van den Bos is openbaar 'De Taalalliantie van ons Koninkrijk…

in een wereld vol bedrog kwam ik haar tegen de enige vrouw die de waarheid sprak en toch heb ik met haar gebroken verkoos verblind door spiegellicht het duister leven…

Denk jij ook veel over leven maar ook zo vaak aan de dood als je alles hebt gegeven is de wereld dan nog groot ben jij ook zo vaak bedrogen keer je weer die andere zij als het leven is vervlogen ligt de waarheid in jou en mij…

zijn lucht is oud en ruikt vergeten niemand wil meer van hem weten hij zoekt in armoe naar mijn naam en is jaloers op kunnen en mijn faam gebrek aan woorden vlaagt voorbij nietszeggend in wanhopige verbittering geen leugens meer nu eindelijk de waarheid als juweel in structurele schittering zijn schaduw is verloren, echte…

Zoals de kat met haar slachtoffer speelt, Zoals haaien doldraaien bij de geur van bloed, Zo vindt ook de grote vleesetende aap, De kroon van de schepping, Genoegen in sadisme en vernedering, Gevoed door haat of verbittering. De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid, Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…

Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde te geven, Ook al doet me dat pijn.…

En hoe hard ik ook proberen zal met bedrog kan ik niet leven!)…

Je schrikt van deze vraag, kijkt om Nu zie ik de pijn in je ogen, En zegt:"je hebt me zo bedrogen"…

ik kan het niet geloven maar het blijkt toch waar je hebt me echt bedrogen terwijl ik me alleen op jou blind staar waarom doe je mij zo’n pijn ademhalen gaat met moeite je zegt je hebt het met mij zo fijn en toch doe je mij dit aan ik kan er niet meer tegen ga jij nu maar weg en terwijl ik loop in de regen bedenk ik wat ik moet ik…

Bedrogen, genomen komen komt en gaat beslaat deze werkelijkheid nijd niet het juiste woord gehoord Verdrukt, bemind als een kind toelaatbaar ontvangen belangen? Ben je klaar?…

Bedriegen zit jou in het bloed Daar kun je niets aan doen Je bedoelt het altijd goed En dat een kus eindigt in gezoen overgaat in geslachtsverkeer komt omdat je houdt van meer en slechts één enkele keer met dezelfde persoon Zo ben jij dat gewoon…

Ik ren de stilte hard vooruit Ik dans, ik zoek, ik vind De nacht is als een spiegelruit Verlangen dat verblindt Maar 's morgens als de stilte wacht Ingehaald door 't ochtendlicht Ben ik bedrogen door de nacht En zie enkel jouw gezicht…

Ik moet nu leven, in mijn eentje verder en toch wetend dat wat jij mij hebt gegeven, gebaseerd was op leugens en bedrog... Nu zijn jouw handen in haar handen, haar handen in jouw haar, ergens op een eilandje stranden, ik gun jullie voor altijd bij elkaar...…

Kraakhelder water in een vuige zee dichtte mijn ogen het zout dat beet het kristal was niet zo mooi als het leek verraderlijk hard en venijnig scherp het bloed was zuiver…

mijn ziel gesneden gevoelens weten zich geen raad mijn hart is moegestreden Mijn gezicht is een schaduw van bedroefde tranen zo intens mijn hart voelt verschrikkelijk ruw ogen kijken door een vochtige lens In een tranendal vastgebonden zit ik met mijn hoofd gebogen mijn hart heeft wéér nieuwe wonden de gevolgen als je blijkt te zijn bedrogen…

Je vond haar wel leuk en hebt me gruwelijk bedrogen. Er was niks aan de hand volgens jou Waarom doe je dit? Je weet hoeveel ik van je hou! Ik wil niet horen dat het je spijt. Ik ben je leugens zat dit is ons afscheid. Je hebt me zo enorm gekwetst, ik zou haar willen haten.…

De zesde trein dreunt binnen de kap. Als lacht zijn stem. Als dwarrelt reeds die stap Onduidelijk, door die geluidenstroom. de stoom springt boven de afgrondsnachten stoom. Neen, voorgevoel. Opnieuw vergeefs gewacht. Vergeefs. De zesde die hem nog niet bracht. Voor 't laatst, voor 't laatst. Zelfs dit ging dus voorbij. Voor 't laatst…

puur bedrog van dat joch eigenlijk een kind nog onvervalst onvolwassen gemaakt welbespraakt en toch erdoor geraakt al die vleierij naar mij algeheel natuurlijk logisch en ook gewoon heel leuk maar toch uiteindelijk nog onvervalst bedrog?…

Na een praktisch doorwaakte nacht, sta ik op om een uur of acht, ook dit gaat niet zonder slag of stoot, daar ik met m'n hoofd tegen de deurpost loop. Gevolg een ei van een bult en als je dacht dat dit het was, welnee, er volgt nog veel meer, ik breek een glas, sta er vervolgens met een voet in, gevolg een jaap van een centimeter of tien.…

Je schrikt van deze vraag, kijkt om Nu zie ik de pijn in je ogen, En je zegt:” Je hebt me zo bedrogen”…

Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde te geven, Ook al doet me dat pijn.…

blijf jij maar in je eigen waan, jessie en ik zullen nu ons eigen leven gaan, zonder leugens en bedrog, wij zijn veel meer waard dat dit, dat snap je zelf ook wel, toch? huilen heeft nu geen zin meer, geloof me maar, dit was echt de laatste keer, dat ik jou weer ben gaan geloven, mijn ogen zijn nu echt open!…

je zag je zat fout Maar kan het je schelen Volgens mij laat het je koud Leer je dan nooit iets Je wint niet van mij Ik weet nu de waarheid En zoiets maakt me blij Ik voel nu niets meer voor jou En dat heb ik ooit veel gedaan Maar andere misleiden Is voor jou je vaste baan Ik ben blij dat ik van je af ben Weg uit mijn leven…

de treurnis om een miskenning wordt druppelsgewijze bedekt. na een mislukte oogst wordt met geloken ogen de muziek op deze woorden doorgewezen naar een kies; hoelang zal het nog duren in deze onbepaalde ruimte zonder enig benul, onbezonnen, ondoordacht, zelfs niet doenlijk of uitvoerbaar doch te zwaar om te dragen…

Vergane aandacht van roze De blik is niet meer Het gevoel van niet te missen Mis ik keer op keer En als wij ter ruste liggen Gedwongen ineen Is de lepel sterk verbogen Stijf en hard ben jij alleen En als ik je aanraak Gewend jouw schaterlach Schok jij wrevelig Zeg je wegdraaiend goedenacht Maar in de ochtend uren Ben jij lief en…

Tranen als de ochtenddauw glijden langs mijn gezicht druppelen zacht op mijn handen. Verdriet glijdt als een grijze nevel om mij heen totdat mijn lichaam langzaam aan verkilt. Pijn als een ijzige wind dringt zich binnen in mijn ziel die inkrimpt van deze kou, en dan...de zon komt op en werpt…