Alle inzendingen over lichaam OR lusten OR vechten

Stil gelaten ga ik mijn wegen Door storm en wind Winterse buien met hagel en regen Geen hond die het buiten een pretje vindt Maar stug wil ik mijn rug rechten Al beneemt mij eigenlijk de lust om door te gaan Blijf ik toch tegen weer en tegenwind vechten Weiger ik een nederlaag te ondergaan Wolken blijven langs de hemel jagen Laten slechts…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De pijn gaat dwars door mijn ziel hij blijft bij me hij is als een rots die het water belemmert om door te stromen mijn hart gaat tekeer mijn hoofd bonkt mijn lichaam vecht maar tevergeefs dit is een hopeloze strijd ik kijk naar buiten ik zie dat de ruiten niet gewassen zijn ook dat nog.…

ik vecht tegen dit gevoel dat met zwaar geschut mijn hart doorzeeft tot jij verdwijnt en met jou de warboel ik vecht en relativeer want verliefdheid is een waanbeeld het is de loop van een geweer…

Mensen vinden Daar waar je ze zocht een wakkerd vlammetje dat de storm overwint lieve lachen overschaduwen de tranen vechten tegen onzichtbare vijanden -slaan op gevoel- daar waar messen snijden drogen tranen Harten bevriezen in de grootste vlammenzee...…

Donquichotterie is als vechten tegen de bierkaai: hopeloos…

niet Mijn Vecht gebroken door een til het tij van mijn jeugd mijn heden en mijn toekomst sprakeloos heb ik jou lief…

Vechten om een doel. Vechten om een wil. Elke dag vechten. Elke dag zo stil. Alsof het niet lukt, lukt wat ik doe. Ik voel me zo verschrikkelijk moe. Vluchten voor de mensen. Vluchten voor mezelf. Dat wil ik nooit wensen. Hoe is het om echt te leven? Jezelf te zijn en te zien? Langzaam breekt het af. Zo pijnlijk, bovendien.…

Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten; Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind, En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind. Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten Daar in de zomer poosden van 't bewind, En staat en krijg voor…

Ik kan er niets aan doen maar ben zo gek op jou Het blijft en het blijft maar ieder uur hou ik van jou Ik kan er niets aan doen wil je weer terug winnen Vechten voor deze liefde opnieuw met jou beginnen Ik kan er niets aan doen met jou wil ik verder leven Mijn hart behoort aan jou wil je meer dan alles geven…

Als de zon in je leven plots door de schemer wordt overschaduwd woorden ontbreken alles wat waarde had je nu is ontnomen. Het waarom, de vraag is geworden toekomst voorgoed is vervlogen vindt dan de kracht het leven te leven, zolang het je nog wordt gegeven.…

vechten om fit te zijn vechten om slank te zijn vechten om te slagen in het leven vechten om perfect te zijn het leven is ons in principe gegeven om te genieten om gelukkig te mogen zijn om te beleven soms moet je je wel degelijk in een worsteling begeven maar met een leven lang vechten zal niemand iets opschieten dat kan niemand aan…

De lust doet me verlangen naar meer, Om samen te gaan spelen en verlangens te delen.…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

Liefde nam lust toen voor altijd over Wij kusten intens hemel nacht Lijnen lopen over in elkaar doen ons samen aangenaam chillen Liefde die nooit verloren gaat met lust die activeert Verblind door vurig verlangen streel ik mooie rondingen van haar lijf De zachtheid van haar naak- te lichaam doet dat van mij van genot trillen…

In diepe angst geworteld Gaat het loslaten beginnen Een lichaam dat geboren is Uit de schoot van de moeder Wordt weer teruggegeven Aan de schoot van moeder aarde In diepe angst geworteld Niet wetend wat zal gaan komen Glijdt het lichaam langzaam Door de sluiers van de dood Ogen vechten tegen het zwart De dood sluit geduldig het licht…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

Ik voel dat je vecht Vecht tegen je zelf Je bent hier Maar je bent er niet echt Kom hier in mijn armen Je luistert naar mensen Die me niet mogen Fluisteren in je oren Ga weg bij die vrouw Ze blijft je niet trouw Ik voel dat je twijfelt Je wilt niet het niet uiten Maar toch is het gif En stroomt bij je binnen Vernietigt je liefde…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven.…

Vechten mijn kind, je kan het!…

Een verbale discussie, verhit en heel intens, ach het overkomt toch wel een ieder normaal mens? De woorden worden gemener, harder en valser, tot woorden niet meer volstaan dan is het met de woorden en scheldpartij wel voor een belangrijk deel gedaan. Handgemeen over en weer, de een trapt de ander neer. Schopt nog eens lekker na,…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart. Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten Enkels duchtig verzwikken; pijn…

Met mijn geest gekooid voel ik me eerst echt berooid ik zal daar altijd tegen vechten ik zal me niet laten knechten.…

lust over geeft Dat je de wildste nacht uit je leven zal beleven En gebruik maken van de kracht des levens De kracht door lust aan ons gegeven Zo dat het beest kan uitbreken Om een wild avontuur te beleven Om nooit meer te kunnen vergeten Voor de rest van ons hele leven Niet meer te kunnen vergeten Aan lust overgegeven…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

...onze passen volgen de zon heel mijn lichaam begrijpt ...wie ik ben heel mijn lichaam begrijpt ...wat mij beweegt…

ik herinner mij jouw onderzoekersdrang toen jij mijn huid ontdekte als braakliggend land jij maakte het vruchtbaar door kleine groefjes met scherpe nagels in haar te trekken het bloed drenkte mijn lichaam in lust en bloeiende tuinen ontstonden in nachten die naar liefde geurden.…