24564 resultaten.
Ochtendoefening
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 Veronderstel al de energie wat
nodig is om het licht te herkennen,
ontstaat binnen in onszelf en ook
de pijnen in het hart, in tijd
gemeten, ons misschien verlaat,
lach als we elkaar beschijnen,
treur als het folteren begint,
verzoen, bemin en verblindt,
verhef de zon tot wond, als bewijs
dat alles tijdelijk verdwijnt, en
weer een gepaste…
Herfstlicht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 330 Hoe kleuren nu de bomen geel en rood
in duizend tinten die je ogen op doen lichten
als bij het lezen van gedichten die je
brengen waar je thuishoort: in nabijheid
van geliefden,van begrip, van tederheid en
langzaam ademhalen.
Laat maar stralen wat
de zon nu nog beschijnen wil.…
Verleden verdriet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 698 Mijn leven raakt niet meer verward
en zacht ruist nu een nieuwe bron.
De stralen van een nieuwe morgen
beschijnen elke regel schrift:
ik leer te leven en te zorgen.
En diep verscholen zonder drift
houdt zich een vreemd verdriet verborgen
dat langzaamaan raakt weggezift.…
Ik, de zon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 274 Ik leef
Ik huil , ik lach
Ik schijn
Ik zeg de zon straks weer gedag
Draaiend om mijn eigen as
Draai ik om haar heen
Dynamisch als een waterpas
Beschijn ik
haar horizon alleen…
Als een...
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 2.296 Als een zonnetje
wil ik je beschijnen
en laten schitteren.
Als een maan
wil ik je schouder zijn
om de rust op te vinden.
Als een dolfijn
wil ik je overal volgen
en bij je zijn.
Maar het liefst van al wil ik mezelf zijn
en zielsveel van je houden.…
Oude man op roltrap
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 242 Mijn jeugd is helder,
lichtvlekken weet ik
mijn rug beschijnen
en almaar meer verdwijnen
in een grimmig grijs,
terwijl ik somber stijg.…
Ode aan een dichter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 287 op een hoogte
planken met tafel en stoel bekleed
zit hij
met woorden
in zijn wereld
haast roerloos
slechts zijn lippen bewegen
de ogen schuiven in stille gang
achter glas in korset
hij zucht zijn gedicht
naar oplopende treden
in de schaduw
voetstappen verwijderd
van beschijnend licht
een karaf siert
zijn verstilde mimiek…
HET LENTEWEDER
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.472 Nimmer zal de zon der Liefde
Mijn bedrukte ziel beschijnen!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Moe
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.357 Ik doe daarom alle lichten van mijn huis uit.
Zodat alleen een ster me nog kan beschijnen.
Ik droom met de lieve vissen in het diepe water
en ik droom met de lieve vogels op de takken.
Als ik wakker word dan neem ik even
een beter-worden-pil
met een glas water.
Maar zal ik ooit beter worden,
IK BEN BANG VAN NIET
Niet in dit leven.…
Sonnet met passie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Laat mij dageraad aan je voeten werpen
en met licht beschijnen je pad
mijn diensten wil ik aan je onderwerpen
liefste zo ik jou altijd heb liefgehad
bloemenkransen om je haren hangen
jou kleden als schone vestaalse maagd
benaderen met al mijn verlangen
en liefde zo het jou alleen behaagt.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Winterzon.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 160 Het glinstert als zilverkristal
als ze met ingetogen stralen
de natuur zal gaan beschijnen.…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
MIJN LAATSTE DAG
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 716 Als mijn laatste dag is aangebroken
en de zon ophoudt mij te beschijnen
Worden mij wat handen toegestoken
gelijk in de potdichte mist de seinen
Mijn ziel is warm, mijn lijf zo koud
achter mij vervaagt wat ooit bestond
Vergeefs zoekend naar enige inhoud
zie ik de wereld dicht bij de afgrond
Puur stil hangt als een deken om mij
mij rest slechts…