Alle inzendingen over liefde OR gebroken OR jong

De glimlach die je Door het leven heeft Gedragen, ogen vol liefde Voor hen die jullie samen kregen, Is opgegaan in de eeuwigheid - Sperziebonen uit eigen tuin, In liefde verbouwd, In dankbaarheid geplukt, Liggen door jou gebroken Op schoot, je ogen gebroken Zonder dat je er erg in had…

De sterkste Hoe jong was ze toen ze al leerde wat het betekent om te blijven, en dat ze leerde wat bij elkaar hoorde, tafel en stoel, een kop bij een schotel en ook dat 'nu' hoorde bij 'toen.' Hoe jong was ze toen ze al leerde dat het meervoud van 'liefde' voor haar alleen maar betekent: ik?…

Ik had je nooit meer willen zien alsof de toeval er mee speelde, kwam jij daar, waar ik ook was één blik die we samen deelden Ik zag er erg goed uit wist jij mij te vertellen nog altijd mijn nummer maar geen tijd om te bellen Ik smeekte met mijn gedachten bel mij nou alsjeblieft niet! je maakt een bende in mijn hoofd ookal weet ik dat…

Van jong en vitaal naar oud en gebroken Van een doos vol herinneringen naar een pakhuis dat uitpuilt van het verleden Van een bloeiende toekomst naar een angstig aftellen Wat is mooier? Hopen en groeien of terugbeleven en afsterven…

in de palm van zijn hand ligt gebroken verlangen waar liefde geborgen schuilt in een traan zachtjes gesloten omklemming heel zacht alle hoop verdween verloren in een droom en liefde ontglipt gesloten handen zacht verdwijnt gebroken verlangen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik was jong , maar niet dom Ik was gewoon stom verliefd, En jij was mijn hartedief, Je had het veroverd, en gebroken De scherven liet je achter voor mij om op te rapen Tot de dag van vandaag kun je er niet over praten. Scherven praten niet, die snijden...…

Gedeeld door twee vluchtige zielen, die, in elkaar geraakt door aangestoken vuren, verstrengeld elkaars geesten binnenvielen, omringd door vier hoge onstoffelijke muren. Aandachtslos, egocentriek en consideratieloos De aarde mag nu tot stof verbranden momenten van hartslag, van adembroos Vier diepe ogen, vier onhandig tastende handen Twee…

kom met de wind door de canyon, mijn liefste! fluister je woord in mijn oor! zeg dat ik je man ben aan wie jij je wilt toevertrouwen! wachten wil ik nu niet langer op wat winderige woorden 'k wil je mond zien en die kussen. vergarend langs de rotsen vliegt mijn gedachte naar je toe. hier, ver weg van jou, gedij ik net zo min als de…

Ik ben sterk, heel sterk Onafhankelijk ben ik Want het is ik die heerst over de wereld Sterk als ik ben De liefde kan me breken Liefde, het breekt me Ja, ik ben gebroken Maar door jou ben ik sterk en onafhankelijk…

, het is een gebroken vrouw Ze heeft een muur opgebouwd door alles wat haar is aangedaan Een muur zo dik en hoog, daar kom je niet zomaar doorheen Een gebroken vrouw zal liefde afstoten, want ze wilt er niet meer in geloven Al staat haar ware liefde recht voor haar neus...…

Ze weten hem daar ginder flink te raken, Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…

De engel als vuur, de engel in vlam deze liefde een gebroken dam jou die ik bliefde, geen kapitein aan 't stuur. De engel gevallen, geen liefde meer van haat bevallen, pijn keer op keer De duivel uit haar cel, mijn ziel mijn hart, gebroken door hel.…

Stilte en mijn verdriet vloeien ineen als je in de spiegel van de avond wenst wat ik niet kan zijn zonder scherven en gebroken dromen van een dappere liefde…

Onder het gaas schuilt een ragfijn viooltje dat eerder krimpt dan groeien wil een gebroken spiegelstukje, dragend zijn eigen wonden doorsneed de tere bloem liefde leek ontoereikend voor wie zijn geschonden gebrokenheid is wat hen heeft verbonden. Geschreven bij het gelijknamige boek van Paolo Giordano…

stem en zucht, gebroken liefde dat is wat iemand aan zich bindt…

Vliegen wou je, met gebroken vleugels. De wereld voor jou te hard. Los, liet je alles, terug naar het begin. Vrijheid, na zo lange tijd.…

Net als het woord “gevoelens” Elkaar nu niets meer te verwijten Enkel het gebroken glas is wat er overblijft.…

onbegrip voor wat hem overkwam is wat hem roerloos blijven doet terwijl de dag aan hem voorbijglijdt net als het leven de lijnen in zijn gezicht lijken dieper gegroefd als het vale schijnsel van de maan op zijn bleek leeg gezicht valt er zit een man op een bank in het park in zijn samengevouwen steenkoude handen ligt zijn hart gebroken…

Het steegje loopt een beetje krom net als jij huisjes, klein, gerimpeld als oude handen zomaar een steegje doodlopend, keitjes gebroken door de tijd…

Ik zie de schaduw van een gebroken man. Naast hem sluipt traag het gitzwarte vlak en vertelt dat ‘t laatste restje in hem brak zijn lijf hangt, geen spoor meer van elan. Er geurt het zoete bitter van manillatabak, het was ooit samengeluk, hij huivert ervan.…

Er hing een kraai in de lucht toen je me brak toen je me stak met het touw dat klom als ik zong bij de buren huilde een kalf met scheurende uithalen om zijn moeder en ik lag in duizend delen tussen de melkplassen die in het blauwe uur jouw kleine huis besluipen. Wee je lange benen als je vergeet een stukje op te rapen. ----------…

Alleen en in elkaar gekropen onzichtbaar in zijn handen bange ogen verstopt achter de woede de spot wie ziet me in het donker wie hoort mijn tranen gesmoord in mijn bed van schaamte wie hoort mijn schreeuw verloren in de nacht hier lig ik dan voor altijd achtergelaten ik en mijn gebroken lichaam…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Droom aan flarden Als een zeepbel gebarsten Je was zo dichtbij En dan plots zo ver weg Totaal onbereikbaar Tranen borrelen omhoog Onmacht verstikt me Gebroken hart Wat doet het pijn Het sprookje is uit Zonder happy end…

gebroken dromen wenen duizend illusies verdronken op het pad van verlangen Nee ik ga niet meer huilen gebroken ziel, gekwetst duizend gedachten gebundeld hun weg zoekend in dit gedicht…

ik voel me als een gebroken ei en dat op pasen ik kan niet meer geverfd worden want de kleuren zouden mijn eiwit vreemd doorvloeien en door weten te vreten tot mijn dooier die niets vermoedend ze binnenhaalt en als toverbal ten onder gaat…

levenskracht sijpelt langzaam uit haar lichaam in bloei ze was in de kracht van haar leven totdat ze gebroken werd in de knop…