Alle inzendingen over liefde OR vader OR leed

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren!…

huilt hij harder dan zijn tranen stromen want op de vragen die er in hem komen vindt hij geen antwoord meer misschien En in zijn onmacht sluit hij dan zijn ogen voor al hetgeen waar hij geen grip op heeft zodat hij schijnbaar rustig verder leeft met voor zichzelf geen mededogen En zo gevangen in dat hulpeloze zwijgen draagt hij zijn leed…

De tranen stromen langs de verweerde groeven tijdloos is verdriet.…

Zie ik dat menselijk leed Een vrouw met open ogen die niet zien die niet praat, niet denkt die niet weet die nooit meer iets vergeet Zie ik een wereld die rond haar is waar ik barmhartigheid bespeur maar ook het mededogen mis Zie ik een wereld die over haar denkt en praat zij die haar willen laten leven met liefde als terreur en…

waar het leed leidt lijdt het leven het leed…

Verborgen tranen Verscholen achter donker glas Niets over van de liefde Dat je ooit in mijn ogen las…

De lampen mogen niet meer Maar wel een enkele peer Met een acceptabel wattage De led is nu wel ingezet Zodat de kinderen die nu net Op de wereld zijn gezet Niet worden geplet Door onze foute inschatting Van de gloeilamp Want de zon moet blijven schijnen En de ozon moet omlaag Dus als de O eraf is, is mijn vraag Gaat dan de ozon wel…

Ach, dat was vee leed! veel erger Dan iemand denken kan.…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

In het Noorden toen geboren sprak en droomde 'k in het Fries Rijks-erkend als tweede taal van ons Nederland Oorlog doet vluchten uit zeer vele landen doden ook veroorzaakt door honger en dorst Echt alle leed van de wereld kunnen wij niet op ons nemen Wel het lot van een tal van deze verschoppelingen outcast die onz' wereld zonder…

Tijdens mijn wandeling langs de zee was ik in gedachten bij de jonge tiener, die nu gevonden is. Een roemloos einde kwam aan zijn jonge leven. Bij heel veel mensen is er groot verdriet. Het afscheid zal zwaar zijn maar gelukkig kan er nog afscheid genomen worden. Het had heel anders kunnen aflopen. Rust zacht lieve jongen.…

Het moment waarop jij stierf, Toen brak mijn hart in twee, Een helft gevuld met pijn, De andere helft stierf mee. Ik lig vaak wakker 's nachts En denk dan vol verlangen Aan toen jij er nog was Met tranen nat op mijn wangen. De herinneringen aan jou Is wat mij nooit verlaat, Het vult mijn hart met pijn, Iets wat nooit meer overgaat.…

Voor M. 1961-2010 Als het leven geruisloos loslaat in verborgen leed en geslagen wonden niet meer helen zingt de raaf zijn nachtelijk zwart in verdoofde schelpen overbrugt de te zwakke adem de kloof naar gemiste liefde tevergeefs wanneer het kind van de rekening de belofte overneemt de hoop op grazige weiden voor heilige…

hij kan tranen stillen die zelf eens bitter gehuild heeft Draag daarom met stille kracht al het leed waardoor je getroffen wordt het werd je gezonden door God voor het heilige werk van de liefde…

Hij hield van mensen, verzachtte hun leed. Voedde velen met vis en met brood. Met een liefde zo groot. Was bereid zelfs zijn leven te geven voor mensen in verdriet en in nood. Waarom gaf hij alles. Waarom bestreed hij de dood. “U hebt mij een lichaam bereid,” zo bad hij tot zijn Vader. Een lichaam gehoond en bespot.…

Heel zijn verdere leven, vult hij dan met liefde in. Dit is jouw taak als vader, heel erg de moeite waard. Het schenkt jou zelf geluk, het mooiste hier op aard.…

Oud worden is niet moeiijk, het is onmogelijk, men blijft het nadenkende kind, de popelende minnaar, de man, de beschaamde vader, maar steeds meer afgedane tijd begraaft zich in huid en lijf en leden tot alles is eengeworden met de dagen die zijn voorbijgegaan.…

Wanneer onbegrepen vaderen, als beer ontmanteld worden, breken hekken rond bossen. Zo breken wilde beren los. Wanneer onbegrepen mannen, als vaders worden begrepen, zijn alle moeders blij. Mannen, laat namens hen niet na, om spelend kind te blijven. Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's.…

het bereik want vaders armen waren moe het gewicht van levensjaren werd teveel mijn vader was aan rusten toe nu heeft de nacht zijn sterke armen om mijn vader heengeslagen hem behoedzaam hoog gedragen in liefde en in eeuwigheid…

op een dode vrouw, wij moesten maar gewoon verder leven zij gunde ons geen enkele rouw En mijn papa vond haar kritiek terecht liet zich meeslepen zijn liefde voor ons werd door haar ontzegd Zij heeft mijn vader vermoord de band die hij had met zijn dochters werd door haar egoistische ‘liefde’ gesmoord…

Liefde is samen gelukkig zijn, liefde is door dik en dun. Liefde is ontzettend fijn, liefde is een heleboel fun. Liefde is lief en leed, liefde is je helemaal geven. Liefde is delen wat je deed, liefde is samen leven. Ik weet zeker dat ik het me niet verbeeld, als ik zeg dat wij liefde hebben gedeeld.…

Laat ons de blaren van alle leed vergaren. De aarde, ook vermoeid, heeft nooit dode blaren gedragen. De aarde wondt om, in de driedagestond, te laten herrijzen onder de loodzware kus van de liefde.…

Toch vraagt het kind der armen In 't meer dan schamel kleed Vaak nog vergeefs erbarmen Met haar ellende en leed. Och, mocht gij haar ontmoeten Verzacht haar droefenis In naam van Hem daarboven Die ook haar Vader is.…

tranen staan te wachten ritsen harten in een lijf het komen sterft een stille pijn een paraplu drupt liefde het hoofd dat het recht heeft gemist breekt in het kind het laatste is het sterkste blad voor altijd eenzaam in de mast een tijger vijlt zijn nagels wakker de woudreus weet de weg een zee ligt aan de overkant de oostkust buiten…

Wanneer de stilte verbroken wordt Door de leegte er om heen En de koelte van een avondbries Als hete adem mijn gezicht beroert Weet ik de toekomst voorbij te zijn En terug te keren naar weleer Doch denkend aan die voorbije tijd Richt ik de smeekbede niet nog een keer Want als ik omzie naar de geleden tijd Al dat leed van miljoenen stervelingen…

gevoel in gewoon een vliegtuig met ongewone bestemming gewone mensen met een doel Vele dromen letterlijk uiteengespat een grote droom vervlogen door een stelletje idioten dit had nooit gemogen Zoveel mensen met immens verdriet voor nu en de rest van hun leven wie heeft dat op zijn geweten wij zullen naar de waarheid streven Maar het leed…

Als het hart getekend is door het leed van het verleden, wordt het moeilijker om je gevoel te uiten in het heden.…

vele dichters schrijven prachtige gedichten vijf sterren een kroon op hun werk dat maakt hen sterk kijk kipdrumsticks Albert Heijn lekker uit Nederland zij verdienen geen enkele ster zeer triest he totaal niet charmant…

’t Is mooi, zo’n boek over Vaders en zonen, Misdaad en straf, en ook De idioot, Maar geef mij eerst een plekje om te wonen, Een kleine schuilplaats tot het morgenrood. Laat mij daar zachtjes leed en liefde honen En zonder weemoed denken aan de dood, En daarna boek en schrijver stil belonen Voor ’t glaasje wijn en ’t stukje brood.…

Vader de sterke man in ons leven bij wie klein en groot te rade gaat die zijn gezin vol liefde draagt en zijn eigen zelf, gaat vergeten vandaag mogen wij hem iets geven al houdt hij niet van groot ornaat vader de sterke man in ons leven bij wie groot en klein te rade gaat vandaag mag hij de dank beleven van liefde die men hem toedraagt…