Alle inzendingen over liefde OR verdwalen OR bemint

Ja, ik word zo blij van het ruisen mijn kind de geur van de lente die ons intens bemint je voelt de wind ook over de grasvelden gaan de gaven van liefde komen ja ook hier stilaan.…

Een knecht bemint een meiske, 't bemint ene andere knecht, die andere bemint nog ene andere en stort zich met haar in de echt.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het verstand zwijgt als de liefde spreekt. Ze laat zich niet scheiden, van wat ze bemint. Dwaas als ze is, gaat ze tegen de stroom in. Liefde, Verhaal wat niet slijt aan de tijd. Verlangen wat ons in beweging zet. Liefde, Liefde! Schoonheid van het leven. Wat is het hart zonder haar?…

Vraag de weg als je verdwaalt Er zijn mensen met het antwoord Blijf niet vliegen door de tijd Houd je voeten aan de grond Lees je leven uit de sterren Ze leiden de weg iedere keer Luister naar de wijze mensen Zij weten innerlijk veel meer Denk niet alles zelf te kunnen Vraag om hulp zodra het kan Sommige dingen kun je zelf niet Ook al…

nooit durfde ik te verdwalen bang voor de lege vlakte diep en ver in mij gelegen ik durf het nog niet…

ik verdwaalde toen iemand een ladder voor het raam van vroeger zette de zee werd donker en de kou sneed als een schaar door mijn lijf ik verdwaalde toen ik naar de lege hemel keek en liedjes van lange regens hoorde ik dacht aan verdwenen dagen de ladder kon me gestolen worden…

op vleugels van liefde laat ik mijn dromen jouw hart vergezellen door hemels licht waar het zilvergrijs van maanlicht gebroken tranen weerkaatst in zachte gloed smeek ik de nacht onder vallende sterren helder verlangen naar toekomst toe belooft mij de morgen een liefde als nooit door mij bemint een eeuwige dood…

Liefde is alles waarvoor je leeft. Liefde gaf me heling, genezing en kracht. Liefde bestaat geheel weerloos zonder macht. Liefde gaat door, vergeeft en bindt ze bestaat daar waar een mens een ander bemint. Liefde schijnt haar Licht over mens en dier op velerlei manier. Liefde presenteert zich in vele vormen buiten regels en normen.…

houdt het leven zelf je voor de gek en bemint het alleen zichzelf…

De nacht is omgevlogen Het was met jou echt fijn Jij vriendje die mij bemint In jouw wereld wil ik zijn Samen de uren vol praten Een drankje en hapje erbij Dansen de salsa vol passie Je glimlach zo lief dichtbij Alles lijkt weer te stralen De zon maar ook de maan Etmaal om in te verdwalen Geluk de tijd stil laat staan Ik loods je langs…

Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen, te wandelen, bemint men van de twee de een, de een gelijk de andere; bemint men ze alle twee, en zij, beminnen ze ook malkanderen gebroederlijk; 't is zoet erbij te wandelen, te wandelen.…

ik bewandel in dromen de weg naar je hart omgeven door rozen in de kleur van je lach waar de nachtegaal zingt zijn lied bemint en een ster geboren je in liefde omringt stuur jij mijn dromen wijs mij de weg bezaaid met rozen je hart tegemoet waar liefde zal bloeien in eeuwigheid door en een engel haar lach aan jou verloor…

Liefde draagt licht Als een veer Zacht dons In hemelse sfeer Liefde draagt licht Zalig zweven In de wolken Droomt het leven Liefde draagt licht Bemint de nacht Oneindig Hunkert en smacht Liefde draagt licht Fladdert vrij Vlindert In passie voorbij Liefde draagt licht In en in zwoel verheven Boven elk gevoel Liefde draagt…

een bloem komt te ontluiken als ze in liefde wordt omringt schenkt je haar mooiste kleuren wanneer een hart haar bemint breekbaar in zachte handen buigzaam naar liefde toe broos maar vol verlangen kleuren in het hart genieten telkens weer in verschijning zacht en teer één bloem kan mij bekoren die bloem gaat nooit verloren…

verdwaal in je zucht naar liefde, lieve zoek je zelf overal laat je dragen bovenal zweef maar lieve met zuigend hart slurp je leegte vol met smart…

Jij kwelt met gebaren en taal vernietigend het hart met sneden mijn huid verdwaasde waar heb jij gekeken waar gezocht daar domheid en geilheid toon voerden en woede is nu mijn woord uit toorn is dit geboren en in vrede zal het sterven zijn in het gras zal liefde liggen naast de stroom het hart vergeef de verdwalingen waar ik wist dat…

roodbruine bladeren dwarrelend voor betraande ogen de kracht van de herfstzon zal ze niet kunnen drogen verwarrende gedachten en onuitgesproken woorden zoveel verlangens tranen die alles smoorden gekwetste gevoelens door gevlochten verhalen in eigen emoties steeds weer verdwalen…

Al is het maar voor even En de herinnering niet zoet Verdwaal in mij Struin rond in mijn labyrint Ontdek mijn vele geheimen Verdwaal in mij Wandel door de tuin van bloemen Zwem door mijn zeven zeeën Verwaal in mij Jij Een placebo tegen de pijn Verdwaal in mij…

Verdwaald tussen rijen gestapelde huizen met als enig groen het stoplicht op de hoek waar restanten tuinen zwaar overbetegeld geen ruimte bieden voor plant, boom of dier de stank van open haarden doordringend elke romantiek bezwaard ons draaglijk groen verstolt steeds meer tot verstenend grijs waarin je verdwijnt als je niet…

Schaduwen stromen voorbij door de takken bladeren Alsof ze op de aarde vergaderen bruin rood op natte klei Nevels hangen in de lucht de herfst in al haar geuren Takjes die langzaam verkleuren breken in een zachte zucht En mijn voeten nat en koud laten me steeds verder verdwalen Gedachten worden mooie verhalen in dat wonderlijke woud…

Gedachten verdwalen in de schemer van haar denken alleen het verleden is helder. Heden gaat aan haar voorbij slechts een enkel moment is er nog wat herinnering. Neem haar teder in mijn armen zoek herkenning, haar ogen zien alleen maar een vreemde.…

zie de bomen in het bos allemaal hetzelfde maar toch uniek als je de wegen en de pijlen ziet kijk dan, kijk dan elk takje en elk wormpje verdwalen als duistere demonen en jij ziet de pijlen als één van de goede welke richting ga je op?…

Lente. De stilte is krols. Een lach komt ten val aan geluk. Twee vliegen breken het raam, weten dat het je de das omdoet als je voorgoed je lijfs- behoud aan gene zijde ervan zoekt rommelt de lucht nabij, stommelt een vrouw op de trap geur van lokroep verlaten vlinders bijtijds onderkomens om vogels, naar vlinders op zoek.…

In mijn eigen bos Wil ik verdwalen Over kronkelende Paadjes mijn leven Gaan, in volstrekte Wildernis datgene zoeken Wat voor mij het Leven is - de wildernis Van de geest kan ik Beter begrijpen als Ik daag'lijks langs dit Verwilderde bestaan De wegen zoeken kan Die ook mijn kinderen Vinden als zij de Uitgang zoeken in…

niet langer zoeken we de weggewaaide kaart de gemiste afslag evenmin doelloos dwalen we langs het stroompje dat uitmondt in een brede rivier overgeleverd aan de inktzwarte nacht zetten we voet voor voet door onbekend gebied is er een weg terug?…

Zo zijn die dagen Die ik verhul in duister Laat mij maar verdwalen Ik weet de weg…

mag ik je ogen zien één minuut of anderhalf misschien in je verdwalen de paden gaan langs keuzes waar wij draalden ken je montere blik het gezicht dat straalde als wij bestemming haalden wanneer mag ik je ogen zien noem de prijs onze liefde zal nooit falen…