Verdwalingen
Jij kwelt met gebaren en taal
vernietigend het hart met sneden
mijn huid verdwaasde waar heb jij
gekeken waar gezocht
daar domheid en geilheid
toon voerden en woede is
nu mijn woord uit toorn is dit geboren
en in vrede zal het sterven zijn
in het gras zal liefde liggen naast
de stroom het hart
vergeef de verdwalingen waar ik
wist dat het zwakte verlaat het hart
hartstocht in lichterlaaie verblind
waar eigenliefde was.
Geplaatst in de categorie: woede