Alle inzendingen over liefde in Sloten

LIEFDE EN WAARDERING Jij bent mijn sleutel en mijn slot Mijn alfa en mijn omega Mijn licht en liefde in een grot Mijn toekomst, heden en verleden Mijn Windows, mijn Word en mijn Wat-weet-je-toch-veel Fantastisch dat ik elke week de kranten met je deel!…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Kwaak zegt het eendje en plonst in de diepe sloot lekker brood vandaag.…

waterburcht mistroostig opgesloten in het verleden hoe standvastig stond je hier omringd door het warme groen versteend zijn nu je gedachten van vergane glorie waar jouw torens als heer en meester pronkten als bakens van onze trotse stad en jouw vlaggen fier wapperden in de noordenwind slot op Kalehay citadel van Albrecht van Saksen en…

De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…

Wonderlijk werktuig in het land - de sloot - in de schoot van de aarde gesleten meanderend buigzaam met star eenrichtingsverkeer jaarringen vlinderen over haar zanderige buik de boorden groengesluierd steenkoollagen in haar tooi wierig fladderende vezels met de rug naar de bron een verdord seizoen legt haar schijnbaar droog en dood…

als je dan door mijn haar streelt in zachte tintelingen rond mijn oor de schaduw van vandaag verjaagt voel mijn liefde, voel terug hoe dit vrije lijf geprobeerd heeft de wieg te zijn, een sleutel naar groter tot de buiging van dat jaar je anders bracht toen er nacht viel sloten ogen toen het licht werd sloot mijn lach rond wie je…

Jij hebt het slot gesaboteerd. Liefde die alleen jij forceerde. Van een afgesloten hart in hier. De kransslagader keerde het tij. Voor een erkent zuurstofrijk leven. Druppelsgewijs door tranen gevierd.…

omdat ik me in je daden niet langer kon weervinden sloot ik me van je af tot ik ging inzien dat jij het was die me toefluisterde mijn instinct niet te negeren een gift van jou die voel en vertrouwen liefde terug in mijn leven bracht…

In mijn vingers voel ik de zachtheid van jouw ooglid en de liefde waarmee ik die sloot Alsof je sliep en ik je weer wakker kon maken Geef me de zachtheid van je ogen terug zodat ik ophoud met huilen…

Vlinders die mijn smaakpapillen raken Zullen het niet lang meer maken Ik zal ze net zolang mijn lijf uit braken Totdat ze allemaal hun poging staken Om de sloten die mijn buik bewaken Te proberen met liefde te kraken…

Hemelvaartsdag en vijfentwintig graden Met het gezin op naar het Noordzeestrand En ben je daar na files aanbeland Dan lekker met z´n allen zonnebaden Diegene die geen afstand heeft bewaard Wens ik alvast een fijne hemelvaart…

Denkend aan molens bij sloten waarop recht toe recht aan tussen twee punten in lage landen gevaarten steeds heen en weer gaan soms om op zandbanken te stranden verbreed ik mijn perspectief om uit de hoogst wondere wereld van waterwerken teer gevoelig te verbijzonderen Tot de vorst onder de Molen van Sloten de Ringvaart doet kraken en snerpen…

zij had die blik donker van uitnodiging geladen met een onverwachte flits waarin het paradijs voor even schemerde begeren liefde werd in het spel van samen zijn ik keek haar aan dook in die blik miste grandioos de boot toen zij haar ogen sloot…

Mooie gevoelens ik heb ze opgeborgen in een la met een slot. Daarin ligt alles wat kostbaar was, eens zo mooi maar nu kapot. Brokstukken van een zomer oneindig mooi en héél intens. Mijn ongetemde liefde voor jou overschreed ècht iedere grens. Maar nu stopt mijn droom, het wensen en het smeken...…

als de deur is gesloten het slot is omgedraaid als het verlangen niet meer is te stoppen de liefde lijkt op te gaan in haat als het ontnuchteren is begonnen vraag ik me altijd af waarom ben ik ooit gaan geloven dat wij samen zouden blijven bestaan…

Geen licht zonder duister geen zon zonder maan Geen muziek zonder noten geen komen zonder gaan Geen yin zonder yang geen leven zonder dood Geen begin zonder einde geen klein zonder groot Geen hart zonder liefde geen winter zonder kou Geen slot zonder sleutel geen mij zonder jou…

Ik heb gebeden en geloofd in alles wat het bood, ik heb getracht te eren wat ik in mijn armen sloot. Ik heb met liefde het omringd wat mij was toebedeeld en heb het, zoals het de bedoeling was, met anderen gedeeld.…

maar onze liefde is voor altijd. onze liefde heeft een begin maar kent geen eind. schatje ik wil jou niet kwijt. jij bent wat mijn hartje begeert, jij zit in mijn hart en voor altijd. ik heb mijn hart op slot gezet en met jou er in, de sleutel? geen idee! de sleutel zal niemand meer vinden. schatje, ik hou van jou voor altijd.…

Ineens sloot je je ogen Net als iedereen die nacht Ineens sloot je je ogen Maar toch was het heel anders Ineens sloot je je ogen Wat was er dan zo anders Ineens sloot je je ogen En ze gingen niet meer open…

Jouw leven was geven Jouw liefde kende geen grenzen Jouw hart was zo groot Jij was zo'n bijzonder mens dat op het moment dat jij je ogen sloot elk levend wezen op aarde in stilte een traan vergoot…

zag ik door de kieren kleine stukjes zee ik rook geuren van jasmijn en as vond ik achter een schutting verscheurd verdriet in zwart achteloos zand werd het nacht ik sloot eenzaamheid en liefde in mijn wakkere armen samen…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

ik verdrink in het meer van jouw liefde een reddingsboei lijkt aan mij niet besteed ik hap naar lucht met mijn hoofd boven water en onderga het genot van een pijnlijke beet ik kronkel als een dier ga ten slotte onder in de lust van nóg meer god, wat ben jij bijzonder…

Zij keken elkaar aan betastten elkaar spraken geen woord liefde heeft zo weinig nodig een aanraking een glimlach zij vonden troost in een harde tijd ze konden een wereld en nog meer aan ze kropen in elkaars lichaam teder, zonder dwang en sloten zich voor buiten af.…

Haar lied is lang verzwonden; Mijn hart is ongerust, Maar van zijn leed bewust Gevoelt het bittre wonden… Haar lied is lang verzwonden, Mijn hart is ongerust. Het gloeit nog, als de vlamme, Voor haar, die mij verliet; O, kon haar spottend lied Mijn hijgend hart verlammen… Maar ’t gloeit nog als de vlamme, Voor haar, die mij verliet.…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

De liefde zit in alle porieen, alle vezels, tot in de toppen van mijn bestaan. Ik voel het en hij voelt met me mee... Dat is liefde in al haar hoedanigheden. Hoe lang? Weet geen mens, hoe kort evenmin, maar het NU is liefde, breng er maar niets tegenin, dat doe ik allang niet meer.…

Men zegt: geluk is niet te koop de glimlach weerspreekt dat, als ik bij haar naar binnen loop, is het eerste wat opvalt: haar brede glimlach. Men zegt: geluk is niet te koop, op de markt zeer zeker niet, bij de grutters is het juist dat wat je niet ziet, maar: wanneer de aankopen meevallen is het de glimlach die onbetaalbaar is. Wanneer…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…