Alle inzendingen over liefde kent vele sch

voor dag en dauw gaat dan d’n malle vent vorig najaar als vrijer in bijslaap thuis genood vandaag traant zij tere treurnis bij 't avondrood hij ging - zij werd nimmer uit zijn hart verwend blad’ren vallen bruin vaal van hunne takken op straat de mens kijkt naar donk’re luchten weg van den dromer wie ziet hem zuchten tergend traag zwaar…

Een ontdekking dat in de goddelijke spiegel een eigen beeld ontstaat, want perfectie kent zo vele andere gezichten. ik tel het op de vingers de stuurloze klok van de haat of liefde of zijn deze in de tijd verjaard? ze is de energiebron van mijn verslaving bijeen vergaard, ik leef in het verdict van wit en zwart.…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

De Waal krijgt nu reeds 't vliegend sch....…

Het hart kent vele kleuren, kent liefde en kent zeker ook de pijn. Wat zou er toch met ons gebeuren als we ze niet meer kunnen herkennen en wij deze kleuren niet meer zijn. We zouden verdwalen in onze tranen op paden die leiden naar donker, kil en zwart.…

Kent U de mensen die zeggen niets te wensen te hebben. Kent u de mannen die zeggen genoeg aan hun vrouwen te hebben? Kent U kinderen, die tevreden zijn met wat ze bezitten? Kent U ze wel? Woon ik dan in de verkeerde stad?…

Iedere Maandag hetzelfde liedje Maandag 8.10 Vele fietsers komen aan Ze hebben geen tijd om stil te staan, want de bel is alweer gegaan Snel de jassen uit, de hele stroom door de gang de trappen op Ik wil nog eerst even een kleine koffiestop Maandag 8.20 Dame waar kom jij zo laat vandaan Ook jij had hier om 8.15 moeten staan Zonder pardon…

De liefde kent geen jaren De liefde kent geen tijd Door liefde overvaren, Door liefde mezelf kwijt...…

geen ligstoel die mij meer bekoort dan die waarop je zont geen ogen die ik mooier vind dan die waarmee je spint geen blik lokt mij zo fel dan je donker vel nooit vertel ik iemand hoe je mij bedwelmt ooit vertel ik wel de zon van je ogen in dat vel.…

Dat eerste geweld dat zonovergoten land dat zo begeerd vel…

Haar hand had het moeilijker op weg onder zijn T-shirt naar zijn vel hij was sneller streelde haar kneep haar tepel lichtjes ja dat wel…

Vreemd is dat toch, Mensen die menen Te weten dat zware Depressie hetzelfde Is als niet lekker In je vel zitten - Geen benul hebben Ze van de vraag Die ik mij stel Leven of niet leven? - Dat is heel iets anders Dan dat jij me vraagt: Hoe zit je in je vel?…

Geen troost, geen zoete woorden Geen gehuichel aan m’n graf Ik ben u vóór, ik beken Mijn leven was u tot straf Vervloek me als ik verstijf Vervloek me als m’n mond niet meer sluit en mijn ziel zal in rottend vel de tranenrivier afdrijven naar de kolken van de hel…

Vergis je niet in je vrienden niet iedereen die je kent is een vriend Velen zoeken je zwakke punten om er vervolgens zelf beter van te worden. Je zult er altijd slechter van worden. Ze zijn met velen Ik bied je slechts mijn hand Neem hem aan nu het nog kan…

zal ik haar eens bellen onze liefde kent geen ringtone zal ik haar een smsje sturen onze liefde kent geen karakters zal ik haar een mailtje sturen onze liefde kent geen bits zal haar een kaartje sturen de post komt die dag te laat dus denk ik aan je lieverd en weet dat je me voelt…

Als liefde in je ogen kijkt weet ik dat de warmte heelt dan zie ik sterren dansen en voel je voeten niet. Kijk, het is niet zoals het hoort en ook niet zoals wij willen verbondenheid kent vele vormen en die van ons is ook uniek.…

zacht was de lente waarin je ontkiemde ze opende wereld waarin je ieder met jouw liefde diende ze leek transparant je ontsloot alle ramen in fris en groen zag je steeds andere namen maar je brak glas verwondde je handen het vloeien van bloed maakte je meer dan opstandig je rondde geen lijn tussen woorden en daden groef tot de…

Waarom zo velen onbeschaamd over één kam te scheren, integerheid ten spijt? O Heer, alleen U kent de oorlogssporen, U, die vernederden verhoogt, alleen U doet de echte Vrede gloren. Geschreven bij het gelijknamige boek van Alex Verburg.…

Het leven kent vele vragen En gedachten die in de tijd vervagen Vraag je morgen iets aan mij Dan is er alweer een gisteren geweest met een ervaring erbij…

Kent u ze nog, de spelen van de straat, weet u nog, hoe buiten spelen gaat? Kent u nog het hoepelen, touwtje springen en meer van die genoeglijke buiten-dingen? Weet u nog van knikkeren en verstoppertje spelen Dan bent u met weinig want echt, er zijn er velen die niet meer weten wat buiten spelen is!…

kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver schoorvoetend gaat het volk voorbij een monitor toont iets afwijkends iemand zucht – kucht twee vrouwen twijfelen over de aankoop van een bundel 'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt je ziet de poriën in je huid zó dun is het papier'…

De zee kent vele grijze dromen. ----------------------------------- uit: 'Op het nachtslot', 1985.…

Een nagel in je vel, U kent dat wel, Niet echt knus. Ik kan u wel tippen: die dingen niet te kort knippen.…

liefde kent geen muren geen veiligheid door plexiglas of gesloten deuren liefde telt alleen de uren van samen zijn zij wil zelf bepalen hoeveel, hoe vaak, hoe lang liefde is niet bang zolang zij leven mag elke gegeven dag met haar handen in haar schoot wacht ze met gebogen hoofd hij heeft trouw beloofd liefde kent geen regels…

Dat een mens niet ervaren kan wat het is om dood te zijn, kent gevolgen. Oorzaken van verdriet. Dat een mens wel ervaren kan wat het is om te leven, kent oorzaken. Gevolgen van liefde en geluk. Wie kent?…

Hun reis kent vele haltes; Spiegelt hun mogelijkheden in vele gestaltes. Welke halte zal hun bestemming zijn? Een vraag die rijst door een dolende trein. Die nimmer ontspoord een einddoel kent; voor de verdwaasde ziel die niet met zijn reisdoel instemt.…

U mij zou verlaten en dan doelloos en alleen in het leven sta laat mij nooit op mijn levenstocht verdwalen ga mij voor waar ik op wankele wegen ga blijf mijn Licht wanneer de dagen donk'ren mijn Zon wanneer de kilte mij omringt geef mij Uw liefde want ik kan niet zonder als Vader kent U toch de noden van uw kind…

de dag verdwijnt avondwolken schuiven over de schemer ontneemt het licht de bomen hullen zich in zwijgzaamheid hij kan de dag niet langer vasthouden op kousenvoeten sluipt het gevaar naar binnen zij kent de weg naar zijn vele kamers hij slaapt op de rand van zijn en niet- zijn scheidingswanden storten in als hij haar hoort hij hoort…

onder heiligheid van schijn kent het leven vele kanten als ik praat over mijn en dijn blijken mijn woorden balken en de ogen van de ander, gedragen door splinters, toch nog blinde bollen onder een sterrenloze baldakijn in mijn rug gapen velen gaten soms met zout verweven ook ik ken het haten, pekelen en kneden onder mijn hand is en wordt…

Niemand kent wie ik verlies. Verloren toekomst en levenslang gemis. Het verstand aanvaardt het gevoel blijft. Kwetsbaar om te delen eenzaam om te dragen. Een hart vol liefde voor vele kinderen. Maar niemand die me mama/oma noemen zal. Het moedervuur blijft branden tegen beter weten in.…