Alle inzendingen over lieveheerstbeestje OR hemel OR leven

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik geloof heilig in een echt en hecht buitenaards leven wat gevuld, gevoed wordt door geleefd aards leven of je het de hemel mag noemen betwijfel ik want er was genoeg 'hemel" op aarde en de hel, de hel dan ach er was te veel 'hel' op aarde ik praat niet meer over hemel of hel maar over 'het heelal' voor ons allemaal maar zonder boom…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend.…

dit alles denk ik, terwijl ik kijk, hoe je speelt met ons kind op het gras van het bos, van de stad van het land, van het werelddeel van de aarde die draait om de zon in zijn stelsel van een oneindig heelal de wrede schoonheid van het leven…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Als een sluier hangt de nevel trots over de maagdelijke grond niet van plan op te geven wat de gretige wolk op aarde vond Droevig, neerslachtig geeft de aarde haar bezit al haar prachtige juwelen opgeslokt in oneindig wit…

langs het firmament te gaan scheren waarbij jij verkeerd landde en in gips strandde zo dicht bij aarde heb jij het leven omarmd van kleine dieren en insecten hun plekken bekeken in leven en thuis het bijzondere wonen en daar als vriend te mogen komen…

ik aanschouwde verlichte geesten in devote kleuren gevangen door het zachte lood handen open zonder stigma alleen hij bekende wonden en zijn dood zon tekende door cirkelgang de heiligen naar rang en stand in religieus verband ik heb die hemel snel bekeken zij overkoepelt de gebreken waarmee wij dagelijks leven…

herkenbaar patroon eerst ze op vorm en kleuren schikken de lagen meten van emoties tegen vergeten toch vallen er een paar uit de toon zij zijn uniek in verbeelden en droom alsof zij zomaar uit een ander dimensie zijn gegleden in een ultra creatief moment zij dateren verbazing en verwondering omdat ook het gewone zijn stukjes hemel…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

wij tellen geen passen maar zweven in elkaar alles geven positie van voeten en stijl van bewegen kiezen wij uit samen leven het vaste patroon is ons te gewoon dus schonen we grenzen geven de pas de deux alle ruimte en plezier dansen onze eenheid hier als god en godin betreden wij andere dimensies glijden gelukzalig de hemel in…

wij hebben goden geschapen sterren gecreëerd om stukjes van de hemel te zien in hoger reiken dan de ander zullen ooit onze rechten blijken om deel te nemen aan het eeuwig fenomeen in aanbidden zit diep van binnen de onzekerheid van niet begrijpen door een constante afhankelijkheid alleen de sterken claimen in gelijk hun rol…

de wind veert met vluchtig wit wat engelen in het blauw zij overvleugelen het strakke spelen met de kou lossen op al dartelend van plezier in een warme hemelkier ik wilde mee in hun verdwijnen maar mocht nog niet voor hem verschijnen…

nog kraakt de trap als ik de hemel bestijg is het weerspannigheid of zijn het zaken die ik liever verzwijg het leven heeft cadeaus gegeven met hun opsmuk ben ik blij maar in het licht van boven verkleuren zij al snel tot snuisterij toch kom ik niet met lege handen aan mijn naam op aarde blijft gewoon onder de gedichten staan…

ik raakte engelenhanden aan geen vingers zoals in het aards bestaan maar pure energie was snel omhoog gegaan verkennend en nieuwsgierig kwam ongestoord vlot bij de hemel aan werd opgenomen in het groot geluk dat alles wist van tijd en eeuwigheid met een oneindig zicht ineens blokkeerde ik mijn energie geaard voelde dat ik nog…

Deze wereld is niet meer dan een schakel in een eindeloze keten, een speelplaats, een toneel: speler en toeschouwer zijn wij tegelijk, balancerend tussen liefde en ego, oerdrift en geweten, bannelingen uit de hemel, engelen in wording in 't materiële rijk. Trede voor trede klimmen wij naar de hemel op, ons hoogste doel.…

Voorzichtig met het licht in kleuren rood, blauw, geel en wit een snuifje paars, oranje voor wat pit zo schept de hemel langzaam mij karakter kleurt een leven lang de maker van Mijn leven verdient mijn grote dank.…

Hoe kan het leven Hemel zijn, met U, o kern van alle leven!…

heb alle bijbels gelezen religies beleefd papyrusrollen nageplozen om te zoeken waar engelen vlogen wilde de hemel construeren leren hoe het daar gaat het knielen en bidden proberen zoals het in de schriften staat eindelijk gevonden wat ik zocht de hemel gezien in een feeërieke sterrennacht goddelijke liefde gevonden die jij me bracht…

in het azuurblauw van de lucht vleugels vegen wolken naamloos glijdt geluk voorbij in zachte zuchten wind idyllisch is ontmoeten in het openbaren van de geest intiemer is het nooit geweest het serene samenvloeien tot geheel genereert begrijpen van gods taal bestaan en eindigheid zijn aardse termen van de tijd wij delen eeuwig leven…

nog klinkt het hemels lied en brandt het hellevuur ons bestaan op aarde is van korte duur tussen deze werelden balanceren is onze dagelijkse kost onwetend wat ons nog te wachten staat volgen wij slechts goede raad maar de echte waarheid wil niet komen zelfs niet in onze dromen over goed en kwaad…

ze brengen mij een handvol water uit de zee om me heen ik die kwistig strooi met gebeden uit het flakkeren van een kerkkaars als vloeibaar goud voor hen die dorsten met het water aan de lippen maar in de brakheid van bestaan moeten wij voor zuiver gaan de lijnen naar het paradijslijk groen mogen geen afvaluitstoot hebben…

wat zijn mijn handen wit in zoveel licht het was donker toen ik moest vertrekken ik zag niks lijk te zweven komt misschien nog door de laatste dagen daar ik ken dit niet toch heeft het iets vertrouwds voel de warmte van iemand die oneindig van me houdt er wordt gewenkt door zoveel witte handen ze stralen als geschenk…

een levenlang heb ik de scherpe randen van glas gepolijst vormen in alle kleuren onder handen gehad pijn gevoeld als er iets brak geen scherven gelijmd met een barst zijn de ideale lijnen verbroken eerst mat toen transparant gegoten of geblazen van glazen tot schitterende vazen heb vaak de hemel gezien maar in het reiken naar…

het thuisfront is aan het verhuizen steeds vaker komen kaarten van vertrek ik heb er nooit zo opgelet familie en de vriendenkring waren altijd goed bezet het zijn meer afscheidsbrieven grijs gesteld op naam alleen waarheen zij gaan staat in kleine letters onderaan alsof zij nog niet weten dat ze welkom zijn geheten door een grote…

krab maar aan de hemel stapel vallend puin het is geen eeuwige schoonheid die daarboven blinkt je zult eerst moeten sterven voordat je daar begint de weg omhoog was gepekeld met zonden de poort is nu gevonden je bent lang genoeg door het ondermaanse drek gegaan verlaat maar snel dit tijdelijk bestaan…

graaiend in de letterbak naar het ultieme sluitstuk word zij wilden hun beeld een magische uitstraling toedichten met een unieke vondst als nieuw waarmee een wereld wordt ontsloten die lang alleen droomde van een bestaan met een glorieus begin in een universum vol zelfbedachte genieën die alleen maar levend willen hemelen…