Alle inzendingen over lijden OR strijden OR verbleken

ik heb al te veel stukjes zien sterven te snel omdat er in de laatste ademfase geen adequate hulp meer was niet om de processen te keren maar om de pijn van het flamberen van leven te nivelleren het gaan dragelijk te houden zacht is de troost van het samen lijden in een strijd die al verloren was maar die de conceptie van…

in het grauwe ochtendlicht blijken de nachtelijke sterren te verbleken nu alles toch heel anders is dan het aanvankelijk heeft gebleken ben ik blij dat ik mezelf nog heb terug gevonden wijzer zonder vragen over dan het aanvankelijk heeft gebleken nu alles toch heel anders is blijken de nachtelijke sterren te verbleken in het grauwe ochtendlicht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

geëtste lijnen vervagen in loodgrijze randen van verloren tekens die scherp snijden in een voortgezette levensschaduw uit ogen schreeuwt de angst om het maagdelijk zaad dat zonder een later zich uitspreidt over lippen van verloren strijd waar schaamte loopt langs het kwaad van onuitwisbaar lijden…

Nederlanders trek ten strijde maak een einde aan onnodig lijden Hoed af voor Ben Oude Nijhuis Nederlands knapste spreekbuis…

het is nu toch eindelijk wel gebleken dat een lach de traan doet verbleken…

Decor van eenzaamheid dit landschap waar leven sterft in de strijd waar groen het bloed verhult de maan de nacht de zon het licht dat dooft een warme stem zingt van het lijden van de dagen zonder brood van betere tijden soort van vrede geen andere zekerheid dan slechts de dood…

Omstandigheden kastijden laten mij weer onverlet in duisternis ingebed de diepe afgrond berijden Wat mij doet lijden is het eeuwig verzet mijn denkend strijden met zwaard en bajonet Eens protest verstomd is en schaduwen niet meer misleiden als zij…

traag gaan gedachten voorbij in beelden die troosten handen warmen geven vertrouwen maar maken niet blij de aanval frontaal in het geniep kankerden cellen fataal nog zwaait het mes zonder te snijden de wond is te vers de hemel is hoofdprijs aarde wordt strijden met lijden als troost…

ik heb mijn stad zien stijgen en zien dalen een ongekende hoogte of een goot beladen tafels, soms genadebrood beschuit met muisjes, dan weer galgenmalen ik heb mijn stad zien lijden en zien beven na weer een aanslag op haar warme hart dan oogde zij vaak somber en verward maar steeds had zij de wil tot overleven ik zie mijn stad verbleken…

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

Onder het gevoel van zwaar lijden, En grote kwellingen kom ik tot U.…

Eenzaam want je lichaam is ongehoorzaam aan je geest Bedroefdheid door een scheldnaam het gescheld kwetst je nog het meest Verdriet door het onbegrip want begrijpen doen ze het niet Boosheid door de pijn van het anders zijn Epilepsie is waar je tegen strijd Onbegrip van anderen is waar je het meest onder lijd…

onmiskenbaar is de kracht en macht waarmee wij levenslang strijden die ons naar beneden trekken en op latere leeftijd vaak doen lijden wij denken te ontsnappen in bewegen het neerwaartse gaat snel omhoog gaan is veel geven toch groeien wij naar boven omdat de zon met al haar warmte en licht ons in een hemel doet geloven…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…

mij had bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk nemen we ook een lijntje en dan gooien we alle remmen los…

bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk na een lijntje gooien we alle remmen los…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…

dood te zijn misschien is dit wel 'n stukje antwoord op al het verdriet, de strijd en de pijn…

als leven lijden wordt en het lijden je leven gaat leiden dat kan alleen het onvermijdelijke je van het lijden bevrijden…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

Leven, Liefde en Lijden doen Pijn. Wat heb je in het Niets te verliezen? Lijden lijkt met Leven onlosmakelijk te zijn. En toch… Bij de keuze tussen Lijden en Niets - Zou je niet voor Lijden kiezen?…

En vraag mezelf steeds af waarom moet een kind lijden. Kijk bij zware ziekte of in Port-au-Prince. Waar geloofde ik in hemelsnaam in?…

Als leven lijden wordt En het lijden je leven gaat leiden Dan kan alleen het onvermijdelijke Je uit je lijden bevrijden…

waar lijden is, is God, De hoogste Liefde! 0, moeder, die bij uw gefolterd wicht Zo hooploos waakt, zo angstig 't wiegkleed ligt, Maar telkens meer op 't ingegroefd gezicht De dood ziet zweven! Wat scheurt u 't hart?…

Lijden kent geen weg leidt geen doel noch kruis noch -punt zelfs geen komma! Lijden behoort onlosmakelijk bij ieders leven soms langer soms even! Lijden lost niet op maar zoekt wel in ons in ons allen De liefde! Deze hartenkreet draag ik op aan de familie H. te Rotterdam-Kralingen.…

Het goede nieuws: de lijdenskelk heeft geen bodem. Het drinkgelag, dat weliswaar zijn zin verloren heeft, kan doorgaan tot de kleinste uren. Geef de kelk door, de glanzende, die met het bruisende vocht! We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd. Geen ochtend volgt die doet betreuren, dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…

In de herfst is er het lijden. Is het vagevuur en smart. In het lijden is er Jezus. Kruis en Hart.…