44 resultaten.
De Lindeboom...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 600 Ergens in de buurt van het park
Stond een grote Lindeboom
We speelden daar als kinderen graag
rondom de Lindeboom
Ik dacht dat dit nooit over zou gaan
Want altijd waren we daar
We sprongen rond de Lindeboom
en waren onvermoeibaar...…
Mijn tuin
netgedicht
3.0 met 92 stemmen 14.031 Lindebomen, eiken dromen
verse knoppen aan een tak
zwaluwen en eendenliefde
geur van leven en nieuw blad
Lindebomen, eiken dromen
wilgen langs de waterkant
zonnestralen, bootjes komen
zomerzotheid aan het strand
Lindebomen, eiken dromen
beukend in de straffe wind
regenwolken, waterkolken
want de winter komt in zicht
Lindebomen, eiken…
Lindeboom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 248 De zon heeft je teder
in je fiere kruin gekust,
de teergroene blaadjes,
vormen het bewijs.
Langs je bronsgroene stam
kruipen talloze insecten,
arme, energieke prooitjes
voor de bonte klevers.
Amper een week geleden
rilden nog je kale takken,
sterk en soepel buigend,
gegeseld door de wind.
Amper een maand geleden,
schudde je nog zo…
AAN DE LINDEBOOM
poëzie
2.0 met 10 stemmen 3.852 Wees gegroet mij, nauwlijks uit de
morgendoom
erkenbaar Lieve-Vrouwke, aan de
lindeboom!…
Koud wakker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 184 Koud ben ik
Wakker en kijk
Met kleine ogen
Naar de wereld
Om me heen
Ogen die zich
Richten op de
Liefsten rondom mij
En dan naar buiten
Waar de gouden
Lindeboom mij
Goede zondag wenst
En mijn hart
Het gevoel geeft
Dat het goed is…
herfst in de bomen van mijn straat
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 354 lindebomen -
steken hun zwarte takken
uit gele mouwen…
Kerkhofwachters
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 317 Twee lindebomen
eeuwenoud, stoere wachters
aan de kerkhofpoort.…
twee lindebomen
gedicht
2.0 met 60 stemmen 21.112 twee lindebomen
strekken hun schaduw uit naar
het huis dat hier stond
----------------------------
uit: 'Navigator', 2001.…
DE LINDEBOOM
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.341 'Men heeft u omgehouwen,
Mijn trouwe lindeboom!
Wie zal ik nu vertrouwen,
Waar ik al peins en droom?'
Ik wilde een takje breken
Van 't stervend lindehout,
Een woord tot afscheid spreken;
Daar rilde ik bang en koud.
De linde hoorde ik klagen
In felle stervenspijn:
'Ik zal na luttel dagen
Uw laatste woning zijn.'…
Mijn Lindeboom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 tussen wimpers door
schrijft mijn gedachte
kijkend naar het kind van toen
onbezorgd wiegend in de boomtop
leunend tussen de vertakkingen
hoog boven het water
had ik het vaste vertrouwen
dat hij me nooit zou laten vallen
ach, ik was nog net zo groen als de
nieuwe lenteblaadjes van mijn linde
die nieuwsgierig lonkten naar de zomer…
theeplukker te Bourdeaux
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 half verscholen
in de lindeboom
plukt een oude man
lindebloesem
voor eigen gebruik
het verhaal gaat
dat je bij intensief gebruik
gezond oud kunt worden…
Oude lindeboom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 84 de ochtend stoere dauwdruppels
op bladeren dankbaar voor het licht
de oude lindeboom bedankt
voor de luwte in de zomer
en de stilte in de winter.…
's Nachts
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 297 klimt hij door 't raam
om zijn wereld op z'n kop
te zetten
donderjagend met lindebomen
tot de wilg hem vraagt
om te schommelen
vliegt hij vlug
van ver boven de stad
tot in zijn warme bed…
Wat een drukte in de hoofden...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 416 Wat een drukte in de hoofden,
bloed en tranen, hoop en vrees,
worstelend om zin en zegen, -
bomen die weer groen geworden zijn,
lindebomen van mijn jeugd.
Heel gauw gaan ze nu weer geuren,
roepen dingen wakker
die al lang vergeten zijn -
kinderverdriet en kinderpijn.…
Niet genoeg
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 403 Ik kan er niet genoeg van krijgen:
de geur van de linde,
het rood van de papavers,
het groen van de velden,
het rijpen van oogst...
Alles is teken van een groot geheim,
iets achter en over de dingen
dat telkens weer juichen doet
en dieper zoeken
naar de bron en de bestemming;
dat doet vergeven en hunkeren,
dromen en beminnen;
dat leven doet…
herfstwater
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 730 herfstwater
gebotteld
uitgewrongen
mij doordrongen
In stilte anijsjes eten
daar
onder het bladerdak
van die lindeboom
en allengs
terwijl ik de dartelaars
gadesla
klopt de vloek weer aan
en nog
het eeuwige klitten
dit besef van voorbijgaan
omstrengelt het mij
met sterker garen…
Wiegelied
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 835 ik zal je wiegen
tot de slaap mag komen
er zachtjes zingen
over de vogels
en de lindebomen
aan ‘t kleine raam
met jouw naam erboven
dat ik voorzichtig
heb opengeschoven
om je te wiegen
in het nad’rend licht
dat straks zal schijnen
op je slapend gezicht…
Het koude seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 Zorgvuldig in de gaten gehouden
wanneer het laatste blad
van de lindeboom in de tuin
zou neerdwarrelen.
Het viel samen met
het neerstrijken
van de eerste staartmees
op de voederplank,
met geweerschoten
in de Lommelaer,
met het langer draaien
van de verwarmingsketel.
We zijn er klaar voor.
Voor het koude seizoen.…
In de lome middag,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 128 Zonlicht laat zich te water,
stralen die met koetjes komen,
de kalfjes kennen elk hun plaats,
de leegte houdt het praten braaf,
de zalfjes brengen zoete dromen,
spinnen garen om de wol te baren,
tijdens dutjes onder lindebomen,luister
was het de nachtegaal of zwarte raaf?…
LINDEBOOM (CINQUIANO)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 123 Linde
bladval over oude graven
het stille herdenken
in november
wake…
Misschien
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 de ochtend ademt zacht
en ik kijk naar september
meimaand van de herfst
ik zie de lindebomen
met hun brede kronen
en de witte berken
als verfijnde dames
ze kennen de waarheid
van de jaargetijden
ik geniet van mijn land
waar de hemel
het halve landschap is
misschien droomt de zon
van een vijfde seizoen
het stemt me gelukkig
in deze…
Zomerdromen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 172 De lindebomen groeiden
toen tot in de hemel
en behoedden mijn dagen
die vol zon stonden
en er toch al heimwee
werd geboren.
De weidebloemen kabbelen
voort waar schapen
en koeien in stilte
gras verzamelen
en levengevend groen
verbergt de duisternis.
O zomerdromen ooit.…
Zomaar een glimlach
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 176 Zomaar een glimlach
naar het oude vrouwtje op de straat
dat moeizaam loopt,
naar de zware roker die het niet kan laten,
naar het kind dat verwonderd is om de regen,
naar de bloemen die dankbaar zijn
om eindelijk wat water,
naar de lindebomen die weldra
weer hun geur verspreiden en me
doen terugdenken aan mijn kinderjaren,
naar de zon die…
Hemelsleutel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.126 tussen pikkelpoort en hemelsleutel
zit ik onder de lindeboom
getrakteerd op een pianospel
via het open raam
en een zachte bries
die mijn gedachten even
naar het kamertje van Ernest Claes
leiden en hoe heet het daar
wel moest geweest zijn
toen hij zijn Witte schreef
dan zwerf ik verder
naar het kerkhof waar hij in
goed gezelschap van…
clair-obscur
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 219 hoe hij naar hen keek
gezichten
als getuigen van ingelijste leegte
nog leger dan haar gesloten mond
van leugens
hij zag haar zitten
bij de lindeboom, naast
een ongeboren zoon, zag het scharrelen
rond haar lijf
hoe ze
handen vulde
telkens in nieuwe verhalen
die de wind door zijn hoofd joeg
gespleten tongen markeerden
het zaaigoed…
Regenglans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Onder glanzende druppels
ziet de vensterbank zwart
van schimmels, stuifmeel
en vliesjes eten ze, geplakt
op een bed van honing-
dauw uit de lindebomen
Ik zit vast in verdriet
niet wetend waarom
.....'…
diep in ons verborgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 dit was het huis waar wij
woonden
het veld waar we lagen
in zomergeurend gras
hier was ons tintelende samen
in het milde stille licht waar
we in de verte van onze ogen
argeloze dromen droomden
hier was de geurende aarde
de zoete lucht van oude
lindebomen in de donkerte
van de nacht
hier was het zilveren
stromen van de beek
de spiegeling…
Mijn schaduw
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.500 Pas als hij zich verschuilen kan
In de schaduw van een lindeboom
Laat hij mij verrassen
Als hij uit die schaduw
Op het zonverlichte asfalt springt.
Ik trek krampachtig aan mijn stuur
Om zijn kop te sparen
Waarna mij ontwijken onmogelijk is
Door een auto in snelle vaart.
Nu lig ik bloedend op de straat
Met mijn schaduw aan mijn zij.…
HET KERKHOF
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 313 ijzeren ingangspoort
het loodzware hek
aan kettingen vastgelegd
de brede hoofdingang
de oude zerken gerestaureerd
Of verlaten en verweerd
de kapel gewijd aan Jezus lijden
achter een gesloten traliehek
zijn bloemen voor het kruis gezet
het gazon dor en bruin
de zieke zomerblaren uitgespreid
als een vroeg herfsttapijt
de reuze lindebomen…
het beloofde landschap
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 465 ik zou op sokken kunnen glijden
om binnen te komen
of buiten
voetstappen horen uit
het landschap van kinderen
hen luidkeels het licht noemen
doorheen muren
van de ochtend, naast het park
en de lindebomen
ik zou mijn buik
op houten planken kunnen leggen
en het zachtjes laten waaien
in de eik en in mijn armen
wanneer het snel donker…