Alle inzendingen over loflied

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…

ik weet nog mijn liefje de dagen van zonlicht de sterren op je schouders en het antwoord dat ik schreef over de bloemen en jouw glimlach over 't loflied van de zee op vleugels van een vogel die ik bewaren zou voor eeuwig ik weet nog mijn liefje de reis naar de dood het anker dat losliet tussen de stenen op het strand jij wilde ze…

Ik voel mij veilig bij U mijn God Voor U wil ik een loflied zingen U blijft mij met liefde omringen En bent steeds begaan met mijn lot. Bij U ben ik veilig en geborgen U bent mijn toevluchtsoord Ik vertrouw op Uw woord En wil U loven, iedere morgen.…

nog Haagser dan de ooievaar, Couperus, Binnenhof en Lange Poten de witte wikkel zit hem als gegoten het is de trots der ware Hagenaar zo’n prachtig bruingebakken exemplaar wordt wereldwijd en zeer beschaafd genoten de receptuur is aan het brein ontsproten van Jahweh of een duivelskunstenaar de lekkernij verdient een schouderklopje een loflied…

Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht hij nog een keer, geknield voor ’t orgelfront, de trappers voor de vrouw bewegen die boven hem haar psalmen zong. ------------------------------- uit: 'Hora incerta', 1993.…

ben ik jou trouw op de klanken van het loflied waarvan jij de noten leerde kraken dán wel op een manier waarvan jij wist dat het mij zou gaan raken?…

Overal waar hij is verblijdt hij de harten van de mensen alsof hij met zijn spel voor iedereen een loflied zingt. Hoe lang kan hij nog zo enthousiast genieten voordat er donkere wolken zijn vreugdezon gaat bedekken?…

van rijke ontluikende bloesems spikkeleieren bewonderen in een liefdesnest ik wilde dichten maar… er is raadselachtig gekras veert op en voegt zich driftig tussen de rest wieken klapperen winterse akkoorden waar blijf ik met mijn bloemrijke woorden… wat moeten we toch met al die vogels die de betovering verbreken van een loflied…

Zing een loflied voor God de Heer En prijs Hem elke nieuwe morgen Want Hij blijft voor ons zorgen Zijn goedheid keert steeds weer. Zijn goedheid blijft in eeuwigheid En Zijn trouw tot in alle geslachten Van Hem is het goede te verwachten Wij mogen aan Hem zijn toegewijd. ( Enkele woorden uit Psalm 100…

Telkens verder zonder verweer, het loflied zingen van de open weg: daar moet ik zijn, met koude voeten nooit tot stilstand gekomen. ----------------------------------------------------- Uit: 'Lippenrood', 1997.…

Kom tot Hem en zing een loflied Weet dat de Heer de enige God is Wij zijn gemaakt naar Zijn beeltenis Hij is Koning over heel het gebied. Hij zal voor Zijn schepselen zorgen Want wij zijn en blijven van Hem Laten we luisteren naar Zijn stem Bij de Heer zijn wij wel geborgen.…

Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet loflied over zonnestralen te bazuinen over vlakke land en vanaf blanke duinen reeds des morgens door vogelkoren in gezet liederen beschreven in poëtische woorden zoals het in het brein des dichters leeft hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…

Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet loflied over zonnestralen te bazuinen over vlakke land en vanaf blanke duinen reeds des morgens door vogelkoren in gezet liederen beschreven in poëtische woorden zoals het in het brein des dichters leeft hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…

Hoog, op de bergtop, rijst de kleine kluis, Uit groenend hout en mossig riet geboren; Door spar en lork vaart een zacht gedruis, En wie daar zingen, doen een loflied horen; Vrij dartelt om de hut de vale muis, - Het dal ligt in de gloed der zon te gloren, Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis, Ligt de eenzame, in geprevel als verloren…

Ik zag je gestalte bij de levensbron, duizendschoon in een oceaan, het haar vol bloesem, wild en ongetemd als de hoop, die we hebben gedronken om te willen zijn, vaak te ongeremd, gedoopt in een diffuus licht waar onze schaduw in verdrinkt, om het loflied van de toekomst in te verpakken steeds tot een verrassing op te maken en je de…

. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- eerste couplet van het 9 strofes tellende gedicht Novemberland (clandestien in 1943 verschenen), een loflied op de Groninger Veenkoloniën van Koos Schuur (1915 - 1995) uit: Gedichten 1940 - 1960…

Vannacht droomde ik van een Engelse spierenbundel, die in het Keltisch een loflied voor mij zong, 't was Gerrit in vermomming en hij waarschuwde me voor een valse vrouw. 'Gerrit, hoe gaat het met jou?'…

zwanen hen benijdend om hun kalmte Ze lijken even verontrust door de dolende vreemdeling die hun ochtendrust verstoort Als blijkt dat die slechts kijkt hervinden ze al weer snel hun gracieuze harmonie onvindbaar voor sommigen altijd aanwezig bij anderen Hij vervolgt tenslotte weer zijn pad met in zijn hoofd geen zwanenzang maar een loflied…

Liefde, Loflied van het leven. Een dag met haar is er een uit duizenden. En duizend dagen met haar zijn als één dag. Liefde, Koningsweg waarlangs wij tot bestemming komen. Oproep, tot in de verste uithoek aan de ziel. Liefde, Onmisbare zachte wenk. Verlangend om uitgenodigd te worden aan tafel. Wil midden onder ons zijn.…

gaan houden kon ik je maar vertrouwen voor een heel leven lang Even bestaat de wereld uit jou en mij de mensen in de voorbijgaande trein kunnen het niet weten - ook niet zien - hoezeer ik jou nu lief heb Ik val langzaam in slaap om morgen te ontwaken - moe van te weinig nachtrust - maar veilig in jouw armen Waar vogels zachtjes hun loflied…

spiegelen, te liefkozen, te haten in de gebleekte taal van maan en gebruinde zon, licht versterkt het gevoel van vingertoppen in elke stap sluipt de eenzaamheid naderbij onbelast in een weidse gebaren, verandert adem in koele regen, een geschenk van wolken, in een donzig bed dat alleen voor minnaars is geschapen te bevolken om hun loflied…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

Toen de mens als kroon der schepping, het loflied van zijn heerlijkheid, het paradijs mocht binnen treden, heeft God zich zeer verblijd, De mens, hij had Hem lief, hij wandelde met Hem, en in de avondkoelte hoorde hij zijn stem.…

De engelen zongen geknield voor Gods troon Zij zongen een loflied voor Zijn goddelijke zoon. De nachtelijke wolkgordijnen schoven uiteen en de engelenscharen hoorden op aarde geween.…

. ----------------------------------------------------- Dit sonnet is een loflied van Hooft op de ogen van zijn geliefde. Zij zijn de sterren die zijn lot bepalen.…

Een loflied op een serafijnen wijs, Een leidsvrouw naar een geurig paradijs, Een toverwoord, dat geestkracht doet ontwellen, Een morgenstraal, om 't volle licht te spellen.…

De sjamane vertolkt een loflied aan Mama Cocha of deze nu de vorm aanneemt van bulderende oceanen, een giebelend beekje of de inham hier die zwijgt. Es lebe das Lied von der Erde.…

Haar vleugels beweegt ze nog ietwat gedwongen, maar opnieuw gaat ze op in het genot van haar vlucht en reeds hoog in de lucht wordt een loflied gezongen. Want nú pas beseft ze een vogel te zijn, geschapen met vleugels die haar zullen dragen naar antwoorden, die ze nog zoekt op haar vragen. Ja...nú pas beseft ze een vogel te zijn!…

aan 't ochtendblauw streek door jouw haren al was 't als 't ware schudde ik opera's zo uit mijn mouw elf lange jaren, hebben ze op passie gevaren ware het niet, dat tot haar verdriet een kou hem de das om zou doen ondanks haar kreet hij in haar armen overleed begraven op een veld van eer,onder begeleiding van 'Cunning Little Vixen' als loflied…

Nacht, als ik straks te rusten ga, kom dan als oude vriend die ik vertrouwde vertrouwen hebben in jou nacht het is gelijk een loflied voor de dag ik kan niet zonder beiden.…