Alle inzendingen over lont

De lont spuit vonken Een stroomstoot in het middenrif Frivool en vederlicht Als een gekarteld herfstblad Twijfelend tussen val en vlucht Een ogenblik dwarrel ik bedwelmd In het nu dat zwanger opwelt De koekoek aan een springveer geketend Hupt twaalf maal uit zijn kooi In een wijde kleurenwaaier Ontplof ik Een seinlampje schiet door open…

zingt en met Herinnering aan Holland wedijvert, in klaarheid blinkt Verschijnt een brede lach op het gelaat van god Apollo En knikt Pallas met instemming goedkeurend bij dit motto Maar nu verstoort multilinguaal een wirwar onze spraak en schrift In Babylonisch kakelbont emoji's en graffititaal Een kruitvat met een brandend lont…

Kaarsen zijn vette kazen met een lont als levenslijn ze branden net zo lekker als ze op de tong smelten. Soms zit er knoflook in dan gaat het knetteren. Ook zien we zwarte peper die de pit doet niesen. Beide worden verslonden als hete bliksems op de kleine schaal met toast en stokbrood.…

voorwaar ik idealiseer de benen zonder haar het kruitvat en de lont de rood gestifte mond t-shirts die als jurkjes vallen strak en zonder zwier alleen de wind waait op in speels plezier met het kleurig trippelen op kingsize hakken laat je ongemerkt de ander zakken kijkt neerbuigend om maar ik heb je herkend jij bent in cool passeren…

liefde is de bron van leven verheven na versmolten samenzijn de ziel van verloren mens-zijn verzacht de pijn van gedragen smart heropent versloten ogen verwart het verdwaalde hart tedere woorden ontvluchten je mond vurige hartstocht ontvlamt mijn lont door fluisterende lippen bemint die jouw stem met liefde verbindt eens was die…

vandaag plak ik al het loof weer aan verlaten takken ik hoor ze kraken, ben niet doof ze zijn te stijf om ze op te pakken de lijm is het slijm uit mijn mond immers dat heeft zijn dienst bewezen te samen met mijn charme als lont zal het bos in wondervolle glorie herrijzen de stramme stammen zeggen dank voor mijn geste maar de bekommernis…

ik heb mijn handen in het web gestoken de spinnen hebben lont geroken, rennen nu als gekken met hun lange poten over stukken lijn die niet gebroken zijn ze kunnen mij bereiken op de levensdraad de andere heb ik met mijn vingers snel kapot gemaakt ik zie ze komen, een horde zwarte dromen kijk hoe vlug het gaat één voor één laat…

Het is nog vroeg in de morgen Wanneer ik door jouw straten ga En de muur van mist waar ik voor sta Weerhoudt mij niet van grote zorgen Ik zoek naar iets wat ons samen bond naar wegen terug en naar het waarom De niet geleden toekomst is een bom maar de natte stilte dooft mijn lont dus keer ik zwijgend terug naar huis en volg de ritmische…

Haar git strijkt áán de helse duisternis zij is de lont in de gevangenis. De tijd is bom, de uren tellen snel. Het brandt van toekomst die verlopen is en elke stap wordt vak in ’t ganzenspel.…

Uit een champagnefles werd ik gelanceerd door een lont ontstoken zocht ik mijn weg omhoog ik klom en klom droomde onderweg dat ik de mooiste ooit zou zijn het vuurwerk kon beginnen een kleurfontijn met prachtig licht die droom is uitgekomen vanuit de lucht zag ik haar staan aan moeders hand wat was ze bang voor de knallen ze wees…

Onze maatschappij krijgt een verrekte korte lont…

Tendens (senryu) De combinatie lange tenen/korte lont wordt steeds meer normaal ---------------------------------- Idols (senryu) Te ijdel gekweel zoveelste herhaling van wat al bekend is ------------------------- Opinieonderzoeken (kyoka) Weer zo’n onderzoek ik vind dit en ik wil dat gevraagd is mij niets het zal wel betrouwbaar…

. ----------------------------------- GAS WHO Was Vladimir maar net als Raspoetin Gebedsgenezer en een duistergast, Nu zit Europa aan de leiding vast Van Nord Stream 'oliemagnaat' Gaspoetin Wie steekt de lont in 't kruitvat - Erdogan, Assad, Rohani of wellicht Orban?…

De één moest plassen, de tweede natuurlijk ook en de derde, ja zij was 't dan die lont rook, ik hoef niet meer te plassen, hoor mam, maar mag ik nu alvast m'n ochtendboterham?…

Achter zwarte klei die open scheurt zwermen meeuwen gulzig krijsend op zoek naar leven uit de grond uit alle zeven hoeken van de liefde zoek ik naar een teken van leven achter de façade van een open wond probeer het teder, boos en stoer onbeholpen, vleiend en begrijpend maar alleen humor ontsteekt de lont als een lach tenslotte openbreekt…

Minuut tot minuut in al die dagen gaan ze zo hopeloos langzaam voorbij als een bijna opgebrande kaars met een lont zo zwart van al de tegenslagen wacht ik wacht ik rustig op de volgende minuut waarin jouw gezicht even zal oplichten door iedereen heen en mij al nee schuddend met je hoofd de boodschap kort overbrengt er is nog geen licht…

Zachte pootjes zachte vacht scherpe nagels scherpe tanden een stoere kat op eendenjacht waar zal ons eendje stranden In tijgersluipgang nadert hij het waggelende dier hij komt wel akelig dichtbij het wordt gevaarlijk hier Maar net voor de fatale sprong hij schudt reeds met de kont draait plotseling de eend zich om want hij ruikt nu lont…

in groepen waarbij ieder hetzelfde eet en ook de info over samenleven weet dat geeft een kans om te overleven omdat het functioneren in een groep andere en meer mogelijkheden geeft zonder de dwingende drang van continuïteit waar hechten zonder vertrouwen geen of weinig resultaat geeft in overleven bij samenleven omdat de lont…

ik hoor de chauffeur op mijn koffers vitten -dit is de laatste van zijn vele ritten- ook hij heeft blijkbaar een te korte lont toch houdt hij ritueel zijn grote mond als hij een plankgas voetje denkt te witten hopend op luchtig: laat de rest maar zitten geen remming meer, hij wil het volle pond.…

onder nul, als ik de schaatsten onderbond dwong mij wel die richting kiezen de tijd van de kolenkit buiten vullen in de vries op sloffen, nog geruit de drogende was rondom de warmtebron de ketel met die flutterige fluit je wist niet beter het was de zon waar je een soort van moed vond nu draai ik aan een knop met onzichtbare lont…

vrijheid kent een kwetsbaar bestaan in woorden haast niet uit te drukken zoals wat moeten wij onder vrede verstaan kunnen we zelf wel onze ketens afrukken om met anderen verantwoord om te gaan zie hoe wij als gemeenschap leven verharding vindt plaats op vele fronten we stikken in de haast dode natuur waarden liggen dicht bij ontvlambare lonten…

haar handen strelen het, het is als vuur en lont. in de stilte, midden in het ruisen van de storm, sluipt het naderbij. ze rilt en zweet, zo dicht is het nabij. zij wordt heel tenger dan en maakt het innig blij en vrij.…

Mijn pen is net wat het potlood in mijn hoofd belooft dan weer lont van een kaars, een die zelden dooft.…

Toch ken ik haar: van het licht de vlam van de vlam de pit van het lont de olie van de bron de aarde waarom het draait en waarvan het afhangt en waarop zij wonen moet: de vrede die niet gesticht wordt, de vrede die niet iets opvolgt de vrede die niet roept ik ben afwezigheid de vrede die niet komt maar gaat ooit, streng en stil…

zwier het lied van verlichte stilte en donkere nacht alwaar ik opzoek ga naar mijn verhaal immers in de schreeuwende verlatenheid ontmoet de mens zichzelf ontdoet zich van gelatenheid, als men dat wil en duidt, zo mogelijk, iedere verslaafdheid ik leer dan weer zitten op de grond, kruipend door woelige gedachten met ieder een eigenaardig lont…

je lippen niet, mijn lief Geweken in een zoete welving, Nodigend en zonder dwang Samensmeltend met de mijne Wat jouw beeld en aangezicht Voorgoed in mij beklijven laat Zijn je lippen niet, mijn lief Als het intiemst van mijn geheimen Evenmin is het je hand, De mijne voelend in een streling Teder strijkend langs mijn wang Die het lont…

met mijn leven ik zag ze kleur en vorm krijgen, voelde weer de wanhoop aan den lijve ze knalden stuk voor stuk hun pijn barstend in hun woede en venijn ze draaiden cirkelend om me heen, spogen gal gilden hun gemene beelden ik rook het zoete van de val herinneringen die me streelden maar ik heb ze aangepakt steek eindelijk hun lonten…

het geweld laait weer op met Allah op de achtergrond men strijdt in naam van het geloof vertel me, wie reikt wie de lont Hezbollah versus Israël kan deze zomer nog heter ? beide partijen helemaal geschift hoeveel haar is Allah beter ?…

Gehoorgevend terwijl het gordijn open- Getrokken wordt aan de opwinding, Breekt het door alle barrières; Pralend jagende stuipen Aan hetzelfde lont van zinnen geregen.…

Een lang lont Loopt naar het kruitvat dat hem beknelt Het korset van de wankele held Stofgoud kleeft aan zijn wimpers De iris heeft een rand van violet Dan heft hij een lillende arm Lacht de brokkeltanden bloot Als een dakloze die hoont om de goot Hij vindt haar blik en slaat alarm Verkrampt en doof voor de grondwet De rechter die hamert…