Alle inzendingen over maan OR bomen OR rillen

in vochtig bedje rillen vroege slaplantjes van late nachtvorst.…

Zijn verkleumde hand maakt haar huid tot kippenvel onder haar coltrui…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

geen veer zit verkeerd maar alleen de gedachte doet de pauw rillen…

in de grijze deemstering hoor ik je ritselen en rillen hoor ik je zuchten onder die kale boom koesterend de herinneringen winterslapen met een nieuwe droom.…

op de heuvel stond een boom daar beefde een man de man leek op de boom de boom leek op de man niet anders lag er een schaduw aan hun voeten, als een spiegel om de dood te scheiden toen de zon zich draaide roerde er een blad en droeg ik de boom de man en de schaduw op mijn rug, de heuvel af ze werden lichter door de voorbestemdheid…

een kudde wilde overhemden ze staan daar te rillen op de savanne en denken aan hoe het was de afgelopen zomer aan de zomerplas…

Of de wind 't doet of niet 't wordt steeds minder zoals je ziet. Bijna geen blaadje meer te bekennen ja, op de grond, daar: zie je ze rondrennen. Alsof ze een boodschap brengen willen, je hoort ze nog net niet gillen. Bijna kaal, roodbruin op de grond, wie vindt dat ze 't leuk vond: heeft 't mis, zeker weten Majestueus staan…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het leven stilt waar bomen in skelet nog rillen onder de noordooster vlokt zacht de eerste sneeuw zij dartelt in het luchtig vallen op de koude schrale wind bewonderd door een spelend kind haar lach brengt weer de vrolijkheid in een witte wereld terug waar stilte van de schepping heerst in het wissen van de sporen zal de winter…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

want die staarten doen mijn vrouw zo rillen. En muizen kruipen ergens in denkt zij vaak uitgelegd dat het niet kan maar zij blijft rillen. En muis in huis, een ramp voor haar maar ook de kat weet dan van wanten. Fijn, dat kat en muis samen niet kunnen leven en hij, de muizenjacht niet zal verleren.…

Om door het park te gaan lopen, de bomen met hun groene kleed te zien en ruiken en om het water te zien ná rillen van de winter, en de vogels te horen roepen en zien zo nu en dan.…

Het eerste rillen van die tak daarginds komt me bekend voor, die plotse wind stond hier niet zo lang geleden ook al en zie: hoe volmaakt valt de regen weer in herhaling. Naar beneden en altijd raak. Wat bedoelt u, andere bladeren? Waarom zijn het dan dezelfde? Hoe springen ze dan zo geroutineerd uit hun bomen?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De lippen hangen dan stil, de handen een weinig kil, het lichaam in lucht, de rille - in eens om het uit te gillen.…

de kou snijdt onverbiddelijk door de dikte van de schors onzichtbaar rillen ze ook al is hun trots fier verraden nog gesloten knoppen dat er voorjaar op komst is, ik voel 't…

Een hels geknetter een uitbarsting van geweld hagel in april geroffel en gerommel de rozelaars verstillen asgrauw spuwt de hemel de tere scheuten rillen…

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht. Denk ik aan dit grote wonder. De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

Ik open langzaam mijn ogen, ...en ben nog aan het rillen....…

Ze rillen van de kick.…

Zoals de twijgen van de treurwilg rillen als de ochtend hen met dauw bekleedt of het beladen nijgen naar de aarde wanneer herinneringen zwart omrand in marmeren ogen staren…

Deze winter ben ik geknot Ik zette 't bij mes en schaar op een gillen Deze winter heeft men mij -bot- van tak en twijg ontdaan ontbloot sta ik nu aan de zoom van wei en sloot te rillen.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…