Alle inzendingen over maan OR sterren

De zon verlicht mijn hart wanneer ik bij je ben De maan verduistert de zon Maar de sterrenhemel houdt ons bij elkaar We zijn voor elkaar geboren…

De sterren waren het licht op mijn pad ik had een lange weg te gaan. Het donker had mij omsloten totdat ik de sterren aan de hemel zag staan. Nu kon ik mijn tocht gaan vervolgen en voelde mij niet zo eenzaam meer, want behalve die flonk'rende sterren scheen nu ook de maan op mij neer.…

Jij bent mijn zon en mijn maan de sterren van het heelal, maar het licht van mijn leven dat ben jij bovenal.…

We lagen snachts op het strand Verliefd, languit in het zand Kijkend naar de sterren en maan Die daar voor ons leken te staan Ik voelde me licht, leek te zweven Genoot van al die sterrenpracht En de magie die 't gaf deze nacht Zo tegen het zachte ochtendgloren Voelden we ons als herboren Een nieuwe dag met nieuwe kansen Een…

wanneer ik in de avond naar de hemel kijk verbazen ogen zich door schone schijn een paradijs zo breed van omvangrijk geeft een warm gevoel van samenzijn de maan symboliseert het levenslicht opgebouwd met stenen van geluk elke klinker op elkaar afgericht dat resulteert in een uniek meesterstuk het tafereel laten omspannen door sterren die…

jij hebt iets met de tijd gedaan voorzichtig aan de vinger er op gelegd een zere plek die kloppend verder ging in zijn race tegen de klok minuten door uren verving glorieus stond jij daar tegen een majestueus volle maan het sterrenlicht jouw overwinning glinsterend op je gezicht…

zon, maan, sterren. die schijnen van heel verre, maar madeliefje, altijd blij, die schijnt van heel dichtbij.…

De maan komt op schijnt over't donker van de aarde... Ik schat de zon en ook de maan op juiste waarde... Sterren, overdag niet te ontwaren De hemel bezaait, ik kan het niet verklaren... Dan komt de nacht ik groet de sterren en de maan... Gefluister zacht; ik zou naar bed maar gaan...…

De kleine maan werd door de nacht verslonden. De sterren gingen onder in de wolken. Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen, Achter gesloten blinden slapen allen, Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen? Waarom ik, die zal sterven met de andren? Ik teken de karakters zonder eerbied.…

De sterren schijnen helder en klaar... Daar zie ik de maan zowaar! Het is een stille nacht de maan houdt trouw de wacht tot de morgen weer verschijnt en de stille nacht verdwijnt.…

De nacht is daar, met vele sterren en de maan, ik...ik lig dan zomaar wakker te wezen, te mediteren, te denken... Wat moet ik anders dan even praten met de maan, kijken naar al dat sterrenmoois De maan, die hoort me wel, denkelijk... In mijn gedachtegang, tegen beter weten in, zoek ik oeverloos naar de deur...…

Sterren verbazen stellen omhoogkijkend naar de berg Hemellichamen vol vuur beklimmers met gewicht…

Er woont een wezen, ik zeg wezen want het is iets dat niemand ooit eerder heeft gezien, aan de achterkant van de maan. Het heeft wel 30 armen waarmee zij haar wereld draagt, dit om te voorkomen dat niemand ooit de maan nog zag.…

Sterren blinken in een heldere nacht Niemand kan tellen hoeveel er zijn Ze verlichten de nacht bij maneschijn Tot aan de morgen houden zij de wacht. Wonderlijk, die boeiende sterrenpracht Miljarden sterren, als lichtjes aan de hemel De maan verheft zich tussen het gewemel Zodat het nooit pikdonker wordt in de nacht.…

Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere hemelster Misschien ben ik wel daar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere nieuwe maan Misschien ben ik wel haar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere zonneschijn Misschien dat ik daarachter verdwijn…

Kijk naar de sterren en de maan De dieren, de vogels, de bloemen De wisseling van de seizoenen De zon die telkens weer op zal gaan.…

De kern van liefde ten allen tijde ons eigen hart Deze kwintessens van ons leven zeker zonder dat ik word verward Daar 't zal branden tot in eeuwigheid Zien wij sterren Maan en zeker zon Genietend tijd, ons allen ge- geven. Keer op keer verfraaiend Jij, ik, wij: immer laaiend…

De maan was moe sloot de ogen toe gelukkig waren er nog verre sterren om de nacht te verlichten onze dromen bij te lichten…

Soms is de maan rond soms is ze een bootje waarop ik mee kan varen wanneer ik ga slapen, en dan vaar jij met me mee naar de zon van de volgende dag We zwaaien naar de sterren naar de grote en de kleine Beer en Sirius de Hond en we strooien kusjes naar de mensen met vonken in alle kleuren van heel fijne dromen over plezier met vrienden…

wordt ingehouden vergezeld door een korte stilte Boven de golven van donkerte verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen Dan buigt het geheel volledig neder Stort in en spuugt uit haar lang bewaarde schatten en geheimen Schitterende parels en hagelwitte schelpen zijn van de pekzwarte oceaanbodem bijeen verzameld Als in kleine glinsterende sterren…

in de luwte van de zonnewind waar veel manen schijnen ben jij mijn kind geboren tussen sterren die verbleken nova gaan expanderen imploderen naar een nieuw bestaan ja licht maar op met jou wil ik in zonnetijd de eeuwigheid met onze liefde evenaren…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

maan en sterren spiegelen op de golven heimelijk dein ik met ze mee in wiegend licht verzonken ben ik vol maan en zee…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

Wie schijnt de zon en laat de maan toch niet vallen omdat hij teveel met de sterren bezig is Wie reist een vers en laat de zin toch niet vallen omdat hij teveel met de woorden bezig is Ach schrijf me een zonnig vers met woorden die de nacht met sterren verlichten als de maan zijn zin verloren heeft tijdens de reis…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

tussen zon en maan ontstaan stralende klanken, sterren geboren…

de maan scheurde jij in stukjes sterren straalden in mijn ogen als ik keek naar de engel van jouw nachten lang schreven wij woorden in elkaars hart onze ogen lachten ach lief nog even alles komt goed lezen wij onze sterren als stukjes van de maan…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…