Alle inzendingen over maandagmorgen

Terwijl knorrende Beesten het centrum Van mijn stad In bezit nemen Haar omgeving Achterlatend in Warrelende wolkjes Sta jij bij Het stoplicht Je eigen wolkjes Uit te blazen, Mens die alleen Op de wereld lijkt, Uitgerust met draagzak Op je rug sta je in De eindeloze verte Te kijken wachtend op Het groene licht dat…

druilerige dag Te verliezen Schuifel ik Langzaam in een Stille stoet van Geluidloze blikken Beesten voorwaarts - Duivelsogen gevuld Met hels licht Staren mij grijnzend Aan, Eco-loss Incidentenbestrijding Kruipt mij tergend Langzaam voorbij - En ik voel mij Verloren in het Sombere eco-systeem Van deze donkerblauwe Maandagmorgen…

Hallo xxx, Ik zal er in ieder geval maandagmorgen zijn. De zon komt inderdaad te vervallen. De paraplu’s hoeven niet per se. (In onze liedjes regent het niet.) Zoals afgesproken komt de regenboog links te hangen. De aap wordt door xxx meegenomen. Tot maandagmorgen. xxx…

"maandagmorgen half negen serene glimlach.... Oma in de dop!"…

bezoekers ik hoor mijn voetstappen op de bevroren grond een zonnestraal strijkt tussen de gebouwen tot hij blijft rusten op mijn kleine zwarte hond een merel scharrelt zoekend in de struiken en van een tak bekijkt een kauw dit tafereel de stenen burgemeester strekt zijn arm uit een ekster prijst zijn eer met schorre keel De zon schijnt op de maandagmorgen…

Zomaar een gedichtje gewoon pretentieloos een paar woorden op papier geen bijbedoeling, geen quote alleen wat letters om te lezen Vraagtekens zijn overbodig een uitleg is niet nodig niet belerend, geen moraal het is eigenlijk gewoon een smoes ik heb last van de maandagmorgen-blues…

De woorden werden veel te goedkoop zelfs op een maandagmorgen. Velen kopen ze zonder nadenken en verhandelen ze voor nog minder. Toch blijft de taal onbetaalbaar en moeten we er mee verder. Zwijgen is ooit wel beter maar niet voor altijd.…

op maandagmorgen haast ik mij door kille koude straten een verdwaalde meeuw scheert laag voorbij duikt op een plastic bakje friet met een hoofd als een vergiet en mijn hart vol gaten loop ik door en door en door die kille koude straten…

Voor mij en jou dus, ook deze maandagmorgen, het hoogste geluk. Voor ieder anders, en toch ook weer het zelfde: geluk voor ieder.…

Onder ' t viaduct Van snelweg A7 Is ' t weekends Goed toeven Voor hete stelletjes Die 's nachts wat Privacy behoeven En nadat de daad Succesvol met bescherming Is verricht heeft Inspectie van de carpool Mij het volgende geleerd: Op maandagmorgen sta ik Op kostbaar zaad geparkeerd…

Het was zo'n matte maandagmorgen De lucht hing laag en dreinde Ik liep op straat en druilde mee Een fietser zoefde zachtjes langs en naderde een bocht. Waaraan zag ik dat hij een vreemd'ling was? Aan de ranke rechte rug, de glimmend opgepoetste iets te hoge herenfiets, de ijsmuts op de ebbenhouten kop?…

Divers van lijn kleuren gevels oud naast minder oud scheef naast schever gescheiden door stegen waarin het ruikt geen vee te zien prijkt veemarkt de heilige koe spiegelt een parkeerautomaat handel die stilligt een kille dag maandagmorgen waar het licht brandt wordt koffie ‘geschonken’ éénvijftig de kop…

het valt niet mee een bedoeling te vinden voor dit gedicht noch voor een dodenakker in het lentegras een maandagmorgen, een gewichtig gezicht voor de schemer die soms op duister lijkt dan weer op ochtendgloren voor de onvolkomenheid van perfectie of om zomaar te worden geboren vergeet de belastingaangifte niet, leuker konden we het…

ze loopt heet voor koffie ademt en dampt de desem van mijn brood tot leven ze overvalt me met haar overvloed op een verse maandagmorgen trekt sporen in de aardkorst van hier tot in Zuid Amerika ik lei me te wentelen in haar moederschap vermeerderd met essences uit vruchten van de wereld ze doet me nogal wat met haar kronkelen van…

De maandagmorgen, met jou in beeld maakt mij nieuwsgierig, wat er in je speelt Het zijn mijn gedachten, ze halen jou in gevolgd door de beweging, een sportief begin Zo beiden joggende door het bos komen we op deze morgen iets meer los Ik wens je een fijne dag vandaag, Jij spreekt mij aan, dat is waarom ik het er op waag genietend…

op een grijze maandagmorgen in september zag je zonder het te weten voor het laatst de Drentse hei een seinwachter zag alle 93 treinen voorbij komen niemand vroeg naar de kleine gevleugelde opgeborgen nu in een vergeelde map een nagenoeg leeg dossier achtergelaten in het archief in schaars vermoeid papier rust…

Tienhovenselaan Waar in de koffietent iedere maandagmorgen schoorvoetend op gang kwam en ik in het woonhuis van mijn kleine geboortepoort tussen natte was woonde. Tienhovenselaan er verbleven eenvoudige portiekheiligen bij gebrek aan snollen of hoeren,- hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend- Nee, dat waren andere wijken.…

Op de smalle omleidingsweg tussen Hoogstraten en Wortel kruist op maandagmorgen geen tien meter voor mijn ogen een buizerd statig mijn gezichtsveld en strijkt rustig neer even verder op een weipaal. Verwonderd bewonderend nieuwsgierig rem ik rij achteruit me dunkt we kijken elkaar aan de buizerd en ik.…

Andere tijden, de originele Verblijden, oranje, gele bladeren, bruine, rode vele Daarover te kwelen op een grauwe maandagmorgen Lijkt zonder zorgen Geen lekken, geen schreeuwende bekken Bladstil houdt zich het laatste blad Alsof ...alsof het nog één keertje bad voordat het viel en toch, toch ging hemelen Wat kan iemand zemelen Op deze morgen…

Alles zichtbaar in 3D God heeft voorsprong door techniek Monitoren schaaltjes flesjes alles borrelt schuimt en stoomt in het lab staat de techniek voor niets en in lange witte jassen de engelen zij doen hun werk Een vergeten lens zoomt in op maandagmorgen een klein groen scherm komt tot leven laat haar ene been over het andere zien…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

Maandagmorgen en lange benen zijn te zwaar gespekt om spoken uit het park te vegen. Kattenstaarten treuren nuchter bij de aanblik van pas gemaaide gras. Op de eerste dag van de laatste zeven jaar.…

De onvrede op het scherm is een onwaarschijnlijk lage resolutie Onvrede vooral op maandagmorgen goed uit te tekenen in rood en zwart… …en waar ik de vrede zoek is vrede zoek en komt de zoeker altijd ongelegen.…

op deze kruising beweegt het verkeer zich behoedzaam alsof het niet mag tot de oranje kegels worden weggehaald het hek om de naald vernieuwd zal zijn de sombere wolkenlucht is verdwenen een oranjezonnetje eens weer zal schijnen de tranen van het oorlogsmonument zullen voor hen blijven vloeien ook als de bedroefden niet meer fluisteren…

Ik hou niet van die opgeklopte dagen die elk jaar weer hun rondje doen en alle aandacht vragen Geef mij maar zo’n gewone dag Zo’n maandagmorgen met een probleem waarvan je zegt: "Dat doe ik morgen".…

samen op de maandagmorgen pap en mam al vroeg van huis tref ik je soms voor de buis ga ik lekker voor je zorgen met je stralend-lieve lach beginnen we aan een fijne dag samen boven in je kamer zoeken in je klerenkast naar wat je het mooiste past het lijkt je nu nog niet te raken maar het zal niet lang meer duren of je krijgt ook kledingkuren…

Prettig weekend en ik hoop dat je nog leeft op maandag, prettig weekend en ik hoop dat je zaak nog overeind staat, maandag, Prettig weekend en ik hoop dat je nog in één stuk thuiskomt zondagavond of maandagmorgen, prettig weekend en ik hoop, dat je nog leeft!…

Toevallig zat ik maandagmorgen tegen twaalven in de tuin van de Oude Jeroenskerk in Noordwijk.Zoals een monnik door zijn brevier bladerde ik door een bundel gedichten voor Amnesty International en mijn oog viel op bovenstaand gedicht van Yehuda Amichai. Hij legt voor mij uit wat die Talmoedspreuk wil zeggen.…

Ik kende hem niet Micha Wertheim Ik zag hem voor het eerst Op oudejaarsavond in Spanje Op tv met ‘voor twaalven’ Maar het werd ‘2 na twaalven’ Dat maakte hij meer dan duidelijk Met zoveel inhoudelijk brandend vuur Van vooral verbazing, verontwaardiging Er viel best af en toe wat te lachen Maar mij heeft hij op z’n hand Weergaloos…

Je nodigt me uit jou te raken aan jouw warme lichaam, maandagmorgen is nog ver. Tot van mij, een schimmig woord, 'misschien', uit grove werkelijkheid van ver- moei-de er- va-ring, jou verkilt, de adem vertraagt, verwolkt het in flarden, weg over lege velden, grijnzen me uit tot stof illusies van tederheid.…