Alle inzendingen over maanklokje werkt per

jouw maanklokje ongegerept in delen vandaag ontvangen zonder knak in de splitpen die na eerst te vouwen met hete pek en donsjes vast is aangehecht sindsdien wekt hoogst secuur walmend om het uur met terechtwijzing door je zwavelstokje dat voor de koekoek recht is opgehangen wat nu nog ontbreekt is de gesluierde godin met purperen…

Je werkt voortaan acht uren per dag En b. Er is geen werk, je krijgt ontslag."…

Zo menig sector die was uitgekleed door Paars, werft nu werknemers voor een prikkie. Dus zegt Wim Kok terecht: Wel potverdikkie, die Melkert heeft dat geld maar mooi besteed: De ex-werklozen hebben nu emplooi; en arbeidskrachten krijg je voor een fooi.…

Daar jarenlang al de godganse dag Het merendeel van onze ambtenaren Meestal werkloos naar buiten zit te staren Streeft de regering naar massaal ontslag. Maar hoe moet je een ambtenaar ontslaan? Wel, daar neem je een ambtenaar voor aan.…

Ze zetten elkaar steeds weer op hun nummer De strijdende verkiezingskandidaten Het volk raakt daarvan ras in alle staten Ook van de ‘harde werker’ Joe the Plumber Wie heeft het meest verzonnen aan die vent? Dat lijkt mij dan de beste president…

Zo in de loop der jaren stond ik vaak voor hete vuren En mijn illusies in die tijd kregen het zwaar te verduren Nu ben ik dan eindelijk oud en wijs en eet morellen en peren Overgoten met glaasjes brandewijn om de illusies te kunnen verteren…

van bloeiende bloesem tot prachtige peer hangend in de hete zomer ze is nu rijp en rood ongrijpbaar groot daar aan de hoogste tak rijp moet ze vallen want plukken zal niet lukken pienter die peer…

Ik pers de vrijheid van het nieuws niet meer uit mijn pen De dag dat ik dat blad heb omgekeerd kon ik zijn wie ik ben Ik schrapte in primeur geijkte woorden als naar verluidt En dronk - tussen de regels - mijn laatste uitroepteken uit Toen wist ik zeker dat ik me niet meer vergissen kon Naar verluidt geen nieuws en ik…

Denkend op zondagochtend aan mijn vader die toch zo gaarne peren at en aan mijn moeder die van al die schorseneren zwarte vingers had…

Als als ons niet meer is gegeven zullen we het denken gaan verleren zal de mensheid niets nieuws beleven uit creativiteit niets nieuws nog uit proberen Als het ooit zover komt Zegt men op z’n plat Bargoens: ’t is kut met peren…

Ik wilde eerst een schuine mop gaan tappen Maar ik bedacht me echter net op tijd Want voor je ´t weet krijg ik hier ook vast spijt Op vunzigheid gaat men mij niet betrappen Verbaal ga ik dus niet ejaculeren Want dan wordt dit gedicht echt kut met peren…

heb je hem gezien of haar misschien staat God dat toe de jacht naar winst het liefst een kind dat zonder vragen zeven dagen werkt per week haar jeugd vergeet voor het schijntje dat haar leven heet bloeit hij de bloem schijnt zij de zon legt God weer alles in de vissenkom als daglicht wegglijdt en de maan zijn sterren begeleidt…

Omsloten door de dorheid van verloren lente Tot stilte gesust door de dood De peer De val De vrucht…

De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer Ik ben alleen en heb een peer De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer Ik schil de peer en snij de peer In weemoedige, herfstige sfeer Peuzel ik mijn stukje peer De koude sluipt nader en de regen druizelt neer Ik ben alleen en zonder peer ----------------------------------…

Ik waag mijn vingers te grabbelen en bid – met duizend toverstokjes – tot ik er hoofdpijn van krijg. Vervolgens hap ik in een boomgaard, droom zo hard ik kan want je weet maar nooit je zal maar verdwalen met je mond vol. Ik tel tot vier en prijs me gelukkig de wereld is niet ontploft mijn zelf, onaangedaan dus genoegzaam lik ik…

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

Ze moesten thuis nog even prakkeseren Maar zijn er in het verre China uit De Nederlandse groenten en ons fruit Die gaan we ondanks Poetin exporteren Zo is maar weer eens klip en klaar bewezen; Ontzettend toffe peren, die Chinezen!…

Zo druiven, in malkaâr geklist, bij grote en dikke krabben is ‘t, dat top en takken, scheefgelaân, bezwijkend, van de peren staan. Hoe schone, als ‘t lieve zonnelicht daarop zijn mooie stralen zicht; en, geluw-, groen- en grauwgeveld, fijn goud op al die peren smelt!…

De zon heeft dit jaar flink zijn best gedaan, Mijn perelaar zit barstensvol met peren. Waar ik die fruitsoort jaren moest ontberen, Kan ik die perenstroom nu amper aan. Mooi meegenomen bij die perenstroom: Ook peren vallen nooit ver van de boom.…

zo goed mogelijk te spelen iemand die ik niet ben ik begon verkeerd mijn stappen zet ik scheef mijn zelf bedachte poppenkast werkt niet ik ben nep en iedereen die het ziet verloor ik mijn leven of verloor het leven mij?…

aan de rubriek relationeel verse berichten ------------------------------------------------------------ Toelichting: Afdeling Webbeheer van www.nederlands.nl heeft een groot aantal stemmen bij bijdragen per dichter verwijderd die door webrobots blijken te zijn gegeven.…

Het oor waarmee wij horen, getuigt van grote wijsheid, genialiteit. Toch heeft het onze hersens nodig, voor begrip en onderscheid. Een ingebouwde filter, laat woorden binnen, of juist niet, soms bewust, soms automatisch. Stel jezelf open, of juist niet. Het kan beslissen over dood of over leven. Een waarschuwing opnemen of negeren, hangt…

per maand verandert dat heel even: Dan gaat hij trots naar het Concertgebouw Te samen met zijn goed doorvoede vrouw Genieten van het culturele leven En niet zodra ‘t Orkest aan ‘t spelen gaat Is hij bij toverslag aristocraat…

De Geest die werkt en soms voel je het en beleef je wat misschien allang onbewust in jou aanwezig was Verrassend De Geest die werkt en soms moet je gewoon je andere ik laten gelden, het masker af doen Ontwapenend De Geest die werkt waar mensen eerlijk erkennen te falen, niet af en onecht zijn Bevrijdend De Geest die werkt wanneer…

wilden kleden waar jonge mensen in Bangladesh zich in het ergste geval dood werkten.…

Haar open gezicht speelt met het laatste restje jeugd als zij dansend en argeloos nakende lente ontvangt wanneer hij zijn daden wast in verspeelde onschuld worden deuren té laat hermetisch gesloten…

Diep vanbinnen graaft in mijn hart jouw hand Op zoek naar verloren tekens Gedrenkt in bloed, laat de een na de ander zich weer zien Heel erg veel verdriet dat in warmte wil worden gekoesterd en vertrouwd Niet per se daar ik dit wil echt alleen door onmin…

Vocht, druipend langs mijn kin, liep met een straaltje mijn decolleté in, oei, wat een misère en dat alleen, omdat ik geen nee zei; Tegen die heerlijke overrijpe peer.…

Ach Bellefleur, ge zijt een hele schone Met appelwangen, huid van abrikozen, Zo'n kinky hankypanky pinky lady Als ik zit als een goudreinet op rozen Im Haus am See - zie daar - la vie en rose Ge zijt een reine claude, kom, ga mee D'r zijn geen melige, maar toffe heren Die een meloen of twee graag consumeren Geen type groenteman, maar…

(waarschuwing: dit sappige gedicht kan door zuurpruimen, als schokkend worden ervaren) Ik wil bij mijn groenteboer opvallen. Show hem mijn rijp appelfiguur en flirt, in sinaasappelkleurig navelshirt, waar mijn meloenen bijna uitvallen. Ik show hem mijn fris fruitige beentjes en tuit dan mijn kersenrode lippen. Willy Wortel gaat nog net niet…