laat me maar drijven
op een oneindige zee
oeverloos deinen
met eb en vloed mee
de wind
als mijn vriend
golven als huis
in hun eeuwig geruis
heb aan de hemel
mijn leven getekend
met wolken in buien
en regen als sluiers
daar waar zij raken
de lucht en het water
streept horizon bol
eist bestaan weer zijn tol
want grenzen verleggen…
vandaag alle rouge
en schmink van
de wereld verwijderd
kostuums en
decors weggedaan
naturel aan het werk gegaan
maar ontmoette
slechts vreemden
in een onverstaanbare taal
gaf kussen op
gevoelloze wangen schudde
handen in weggooi gebaar
geen kleur te ontdekken
in het grijze circuit
dat uniek zijn ontkende
er is geen toneel
in…
164
Bezig met laden