Alle inzendingen over machteloosheid

missen, wat naast je heeft gestaan, maar wat je nooit echt heb gehad, waarvoor je op je knieën bent gegaan, het gewoon vragen vergat, de kans nooit gegrepen, niet zeggen wat je wou, niet worden begrepen, nooit verteld dat je van haar houdt En nu is het te laat, machteloosheid heerst, wachten tot genoeg tijd vergaat, weten dat het nooit…

Wanneer niets gedaan kan worden, wat moet een mens dan doen? Wanneer die zware steen toch valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer we schreeuwen als een beest, maar er niemand is die naar ons luistert. Wanneer ons hart klopt in onze keel, en onze ademhaling stokt. Wanneer onze radeloze angst, de zon verduistert. Wanneer niets kan worden…

ik kan niet meer tegen al dat afscheid het vast willen houden het scheuren en splijten machteloos toezien hoe leven door vingers glipt al houd je ze nog zo stijf gesloten ik wil niet meer voelen wat ik nog had willen zeggen willen doen, had moeten doen zou moeten doen alsnog…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

Oorlogsleed is moeilijk te verzachten Kersenkernen knarsen machteloos en andere pitten argeloos In uitgeholde nachten verslapen wij ons woelig onmachtig sprakeloos…

Machteloos soms vrolijk. Meestal boos. Uitzichtloos soms sterk. Meestal broos. Leven soms nemen. Meestal geven. Geluk soms heel. Meestal stuk. Zomaar een dag. Zomaar een lach. Ik zucht alleen maar lucht Iemand heeft ooit geschreven Zonder lucht kan je niet leven. Het maakt niet uit waar jij bent.…

Liefde maakt me kapot Het sloopt me van binnen Ik kan niks Ik ben machteloos Liefde doet pijn…

Ik sla dicht en heb geen woorden, het wordt stil en pijn komt naar boven, pijn van beschuldiging, machteloosheid en onrechtvaardigheid krijgen de overhand.…

De machteloosheid van onwetendheid heeft immers zwaarden nodig. Daar waar kennis macht is worden pennen overbodig.…

Geen ogen om te zien of warme vingers tien Hij meet - en treft van verre het levendwarme vlees dat zingt en zindert in de zomernacht Ik doe het licht uit in de doos: het objectief is machteloos…

Ik proef de tranen, de boosheid, machteloosheid, vanwaar dit verdriet. Ik voel de pijn, eenzaam, alleen op de wereld, waarom kan ik het niet vinden... Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

gedachteloos vergat ze de woorden in haar hoofd machteloos zo zat ze van alle tijd beroofd sprakeloos verdeed ze haar dag met zoeken naar vaker boos zo leed ze het lag steeds meer aan haar…

monsterlijke klauwen slaat het onbestrijdbaar beest dieper in het weerloos vlees machteloos staan wij terzijde vragen ons vertwijfeld af: en waar is God verdomme?…

Machteloos lig ik hier, zie en hoor de mensen om mij heen. Zij vragen wat ik wil. Ik wil zo graag nog wat zeggen, maar het gaat niet meer. Ik wil zo graag nog wat vragen, maar het wil niet meer. Ik wil zo graag nog wat vertellen, maar het kan niet meer. Ik wil zo graag nog praten, maar je verstaat het niet meer.…

ik ben zolang het duren kan voorlopig een almaar oplaaiend verlangen dat machteloos krachtig tegelijk op plat paper antwoorden boetseert op niet gestelde vragen voorlopig zolang ik duren kan…

Daar sta je dan, machteloos. Nog steeds alleen net zo verloren.…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

Ik voel me machteloos, jij bent in paniek. Ik geef het op, Wachtend in verdriet.…

ik sta hier naakt met lege handen waar machteloosheid allang tussendoor is geglipt een toverstok bestaat niet wonderen wel dus roep ik alle hulp aan om te komen tot daar waar het goed is…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

een zachte stroming vervoert mij in haar golf ze neemt me mee in kolken schuim haar wereld stroomt mij over ontvoert mij machteloos ik laat mij gaan verpoos in haar in haar zilte armen verdrink ik onze liefde…

Handen, eens zo krachtig, ineen verstrengeld, glijden nu machteloos... uit elkaar. Tranen lopen, in stilte, alvast hun eigen weg wanneer ik mijn hoofd nog een keer tegen jouw zo vertrouwde lichaam aan leg.…

Machteloosheid, gebroken door een orkaan van gevoelens. Voortleven, een doodse stilte omsluit mijn hart en stilt de zilte druppels in mijn lichaam.…

deze klemmende tranen samen machteloos op een wit kille vloer wil ik delen ‘Milo….. voel je mij nog ?’…

Hopeloos machteloos godsgruwelijk boos onbegrijpelijk, onaanvaardbaar deze onmenselijke sluipmoordenaar Intens verdriet Killer STOP!!!! Neem dit leven niet!! Zij is zo mooi, zo pril, zo vol leven zo vrolijk, zo positief, heeft zoveel te geven…

naar binnen gevouwen verpulverd opgedroogd bloed schaamteloos en machteloos je mist de glans en gloed Zo sta je daar iedere maand mij lachend aan te staren gulzig maar verkrampt zodat ook hij Na het ijzige verlangen Dwergachtig verlamt…

De pijn in haar ogen, haar smeken neem me toch mee, machteloosheid bekrachtigt mijn stem mijn band is te zacht u zou kunnen vallen, mijn fiets is er niet op gebouwd lucht vult mijn hart als haar mond zich ontspant, weer neemt haar humor de overhand.…

hoe zal ik woorden vinden voor jongeren die zelfmoord plegen, sterven door drugs of jaren alcohol ik weet het niet sta machteloos in ontoereikendheid in mijn lege handen druipen vragen van ouders en geliefden waarom wordt een zwarte mantel…

Hoe machteloos, lam geslagen. Wind wappert het rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Hoe machteloos, lam geslagen, wind wappert rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…