Alle inzendingen over malle

Bij de start zwaait ze nog Nu de carrousel traag optrekt Gaat ze met ieder rondje Hoger op in de malle molen Hoe slim is technologie die je Sur place draaiend aanstekelijk optilt Eens het vliegtuigje in de lucht laat ze zich verder vervoeren Ouders zwaaien nu naar boven Hier weg van elkaar Na de landing zweven ze te voet verder…

Tast waar het ligt en gloeit gij zult het laten vallen, Tast waar het niet en brandt zo is het om te mallen. De liefde, zoete jeugd! is "ik en weet niet wat". Zij dient of dient u niet, naar dat zij wordt gevat.…

Tast waar het ligt en gloeit gij zult het laten vallen, Tast waar het niet en brandt zo is het om te mallen. De liefde, zoete jeugd! is "ik en weet niet wat". Zij dient of dient u niet, naar dat zij wordt gevat.…

Wij stamelden malle woorden we lagen daar als of het zo hoorde. Maar wij waren voor het eerst zo samen, naakt gelukkig met gesloten ramen, warm verscholen in het dons, liefste alles was alleen maar ons.…

hij heeft een dikke witte buik een grijns op zijn ronde gezicht koolzwarte ogen daarboven waarvan er hier nog eentje ligt hij droeg een malle hoed en hield een bezem in zijn hand zijn neus oranje als een peen een kiezelsteen als tand ik begrijp het niet hij had geen benen maar de zon ging schijnen en plots is hij verdwenen heeft…

Nog is mijn kruin van herfst is het laatste blad niet naast m'n stam gevallen Mijn figuur krijgt dan dat zotte, malle de scherts van winter Een kaalheid...…

stel nou toch, denk ik even, dat de sneeuw het broze, tot ijskoud stof vergane gebeente is van gestorven en allang vergeten goden eens trots en sterk, eens aanbeden door velen in heksenkringen, in bloedige offerrituelen om nu in stukjes te verwaaien over steden en ik raak verder verdwaald in de vlokkerige omarming van zoveel dood tegelijkertijd…

Mijn lief, ik zou voor je springen tot op de maan als het moet voor jou of malle liefdesliedjes zingen misschien dichten dat ik van je hou. Doch mijn dichten is niet veel soeps, help jij mij misschien even... Oeps?…

Zeg Edwinlief, we moeten weer eens scoren Na Mabel en die buik van Máxima Ik trek een plan uit onze actiela: Laat opa en die malle Maartje horen Geen rechter vreet dat, maar het slaat precies Zo in als Charlie bij PR de Vries ------------------------------------------------------------------ Prinses Margarita en Edwin de Roy van Zuydewijn…

ik maak je na in duizenden foto’s in tegenlicht en in woorden die ik kerf in bomen of neerschrijf op papier alle dagen die ik leef op deze planeet vol malle mensen reproduceer ik je een oneindig aantal malen opdat de wereld ooit wordt als jouw lichaam warm en zacht en mij omhelzend opdat de mensheid ooit spreekt met jouw stem: fluisterzacht…

springding zonaanbidster elegant en rank als een hertje borstel je alert een hoge rug likt je lome tong je roze buik blonde ree in wintervacht kortharig op jacht met je kattenaard in de snelheid van je ribbenkast freule met mokkaneus spitsoor en Romy ogen huis je als een camel jas in een plooiberg met vier witte tenen malle…

Doch weet ge, zonder mallen, Wat de arme daartoe bracht? Nu loopt ze langs de straten En kent geen uur van vreugd, Sinds ééns zij heeft verlaten God en het pad der deugd. Doch wilt haar nu niet smaden - Wie bracht haar in verdriet? Een man heeft haar verraden, Toen hij haar snood verliet.…

is de lof der zotheid losgebroken in ons vette nederland en men naakt doch met een hoedje paradeert als malle loetje om goedkeuring van de keizer en het volk nog niet wijzer de democratie verteert hoor ik reeds het zacht gespin als de kat zijn nagels scherpt aan het behang van het fatsoen en het kwaad zijn schaduw werpt in kristalheldere…

nu lach je om zo'n oude man als ik een oude man met malle dwaze wensen een sentimentele oude dwaas dat heb je met die oude mensen jij lacht je mooie tanden bloot in een onbevangen leven en ik denk bij iedere nieuwe dag, ben ik meer dan gisteren gaan beven jij geeuwt en slaapt je zorgen weg ik peins en ik kijk naar je gezicht en als je…

Malle Pietje die zal huilen Bromsnor houdt zich groot Tante Saar bakt nog een koekje Swiebertje….., hij is dood.…

Nu ons nummer is gevallen buiten de kolk van de roulette drink ik water uit de mallen van een overvloedige recette Jouw verlies in mij verdwenen en tot rijkdom uitgegroeid Onze ziel wacht in de genen tot ons hart ten volle bloeit Over stad en platteland ruist de wind tussen twee bomen hier is ons balletje gestrand op het rood…

De jongste, die een wijsneus was, Zei tot zijn kameraad: 'Die malle nachtegalen, Wat hadden die een praats! Was eerst het ijs maar in de dooi, Wij zongen eens zo mooi'. De milde, lieve Lente kwam... Zij kwaakten de oude wijs: Als zij dat zingen noemen, Wens ik ze weer in 't ijs; Ik geef die kikkers allemaal Voor éne nachtegaal.…

met ogen dof en lippen stuk zijn tanden verloren mompelt hij aalmoes aan eenieder die hem wil horen het losgeld in mijn zak verschaft een schoon geweten zo kan ik rustig verder gaan met patatjes eten de zwerver is er weer, met plastic tassen de zwerver is er weer, nog steeds ongewassen waar is die swieb die met zijn saar en al zijn malle…

Maar debuterend in de malle troost van kinderneuzen vol met snot, heeft zij voor eeuwigheid geen tijd. Het regent, maar zij blijft gezond, gezond zoals een moeder moet - een trage, weldoorvoede kloek, voorgoed begraven in haar kroost.…

De tijd is gekomen om te gaan voorbij uw leven het is gedaan In de malle molen van ons bestaan draaide u uw rondjes mee samen met uw dierbaren maakte het leven u te vree Veel was er te verduren maar telkens die positiviteit een man uit duizenden we willen u niet kwijt Wanneer lijden komt en je niet meer alles weet alles je teveel…

HoofdPiet zit zuchtende te wikken achter verdonkeremaande kantelen misschien moeten we negeren delen zodat we ieder een kunnen strikken want wie kan het nog langer pikken zonder schuldig te zijn aan helen dat het ons geen pepernoot kan schelen of ze kamerbreed bolletjes slikken tijdens deze malle molen fancyfair waarbij algemeen voldane…

gewetensvragen aan warme lippen hing de klas olijk wist hij uit te dagen stelde denken op de proef en hoe dieper dat de leerling groef hoe scherper zag zij feiten van bedrog hing alles samen grote mensen bleken zich in leugens te bekwamen vrij te pleiten door een biecht waarom zou een kind dan toch schuld belijden en getuigen met een malle…

onecht kind van gespeelde liefde met harde hand uit 't veld geslagen in vuur gesmolten vanaf 't prille begin door niets ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood…

Des dichters hoofd gelijkt een warre winkel als Malle Pietje's uitdraag-galerij.…

rennend over velden over bruggen en rivieren bij nacht tij en ontij komend eens per jaar slechts één zondag in april verlaat hij het rechte pad volgend boven gegeven wil even haastig leven zat zamelt eieren in een mand bij de vogels van 't land schalen in zeven kleuren ovalen zullen vers geuren tegen zessen de klus geklaard malle haas…

Ik schilder en bezing het levendige kleuren carroussel dat uitziet in droefenis naar de leliebloem de geur van de hoop in de malle molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken…

suikerspin Asfalt vloeit In dikke druppels Stijf staat m’n lijf Van staal en glaswol Ooit rolde hier water M’n knieën knikken Mijn enkels verweken Paars schijnt mij de hemel Toe en helblauw de vloer ’t Godsbeeld kruisigt Zichzelf en ’t dak wankelt Want geen muur torst voor eeuwig Duister kietelt Prikkelt gelukkig Maar voor eventjes want Malle…

De dag weer laten passeren en aan veel dingen gedacht Alles gaat als een flits aan je voorbij Maar dat geldt niet voor jou en mij Door 's nachts alles nog een keer te beleven Geniet je dubbel van het leven Dus niet slapen is niet erg hoor Ik heb weer m'n doppen in m'n oor Nog 4 uurtjes voor dat ik de wekker hoor En dan weer verder in de malle…

Na achttien jaar hield hij het voor bekeken; hij voelde zich tot broeken aangetrokken en had geen ene malle moer met rokken. Hij is naar ‘t Amsterdamse uitgeweken, waar hij nu in de homoscene verkeert en God ziet toe dat hij er goed floreert.…

Hoe kom ik van die malle beesten af Rond zeven uur beginnen ze met kwaken Voor mij nog veel te vroeg om te ontwaken Dus wens ik ze spontaan een eendengraf Ze staan dan voor de deur, het zijn er zeven En tikken met hun snavels tegen ’t glas Nou, dat klinkt harder dan een contrabas Je zou ze bijna met arseen vergeven Dat doe je niet, want…