86 resultaten.
witgatje
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 229 het schor ziet dor
slikplaten sudderen
na weer een vloed
zeekraal is scheutig
op overgangsplaatsen
paaltjes markeren de
grens, wit bescheten
bieden zij plaats aan
vluchtige bezoekers
zon zaait weer armoe
de bodem zal scheuren
onder vluchtend gekrijs
steltlopers priemen en
drillen de bodem leeg
tonen hun stuit, brutaal
is hun uitzicht…
bedrogen kom ik uit
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 339 en ik mijn droom fantaseer
waar ik in fabelen door krochten
marcheer en hoerensteegen markeer
door te urineren tegen hoekstenen
van steeds een nieuw adres
de diepgang van de gracht
waar mijn kiel in is blijven staan
of gehaakt aan de bodem en het eind
van een oud leven
ergens blijft mijn hart steken in
bovenstaande woorden en wil ik…
Jouw hand
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 je vingers met
dwarse streepjes
die kootjes dragen
nagels die nooit
hebben nagelaten
vuil te willen zijn
de lijnen in je hand
als markering van
spieren en gewrichten
de duim heeft een
oppositionele rol in
dit gevoelig geheel
ringen rond de
pols hebben hun
eigen verhalen over
het vele werk de
vermoeidheden in
buigen en barsten…
Het zwarte innerlijk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 407 Duisternis betreden
Op eigen initiatief
De werkelijkheid verlaten
Zonder de terugweg te markeren
Voortgedreven door angst
Dalen we dieper af
Tot we daar aankomen
Bij de poel van zwart
Een glimp van reflectie
Laat daar onze zonden zien
Verdriet en ontroostbaarheid
Dringen door tot onze geest
De pijn die we voelen
Ondraagbaar en kil…
4 Mei-Express
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 Holle ogen in schamele karkassen
de winterjassen weggerukt
markeringen zijn aangebracht
uit de hemel gegriste sterren
pijnlijk zichtbaar in hun ziel ge-etst
Met ijle rompen en kale schedels
wachten ze op het bevel
voor de eerste stap naar later
Ze reizen zonder vervoersbewijs
de locomotief rookt weg
nu zij nog, doch ze weten niet…
Eindelijk geluk gesmeed
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 543 de eerste stappen
zijn gezet
het veel gelopen pad
is weer verlaten
stilaan nu af en toe
de nieuwe stenen
rapen die je route
gaan markeren
je zal nog vaak op
eigen schreden keren
als het uitzicht
even niet bevalt
in een steeds opnieuw
proberen tot ook jouw
kwartje valt want voor geen
dubbeltje ben jij geboren
jij hebt je…
Bloemen langs de weg
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.332 Die bloemen langs de weg
markeren waar een geest
een lichaam verliet
nietsvermoedend en onwetend
ben ik iemand die dat ziet.
Bloemen langs de weg.…
Lentebries en koeienmest
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.026 Dat loopse katers je huis
markeren met bittere geuren
een vieze lauwe lentebries
door de veehouder verpest
die zijn akkertje volgiet
met gistende koeienmest
dat mijn vriendin gekleed gaat
in steeds minder kleren
en vreemde kerels op straat
haar flirtende blikken aansmeren
Ach, ik kan niet wachten
tot het inspiratierijke lentebegin
en ik…
Kreeft
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 739 Twee scherp knippende scharen,
en lange dunne sprieten
markeren jouw antieke kop.
Een glad en stevig pantser
beschermt jouw zachte, weke delen,
zachtrose en gemarmerd,
blinkend in de zon.
Ach jij mooie sterke kreeft,
je piept zo machteloos
wanneer je sterft
in kokend water,
omdat ik vind dat jij dan pas
zoveel beter smaakt.…
Schepper & Co
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 162 lijdt
terugwinnen wat collectief was
aan het ik en mij voorbij
scheppen is scheiding maken
in een wereld die
hemel en aarde tegelijk is
spel van licht en duisternis
denken in regenboogkleuren
in plaats van concepten
geuren beleven
voelbaar maken en weet hebben
van het onnoembare mysterie
nieuw land ontdekken
dierbare momenten markeren…
Zaaien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 275 Langzaam loopt de dag leeg
op de vage grens tussen vloeibaar
en de zoom van het begaanbare
nog eenmaal vul ik mijn hoofd
met het jongste van de schemering
De schakeringen van de hemel
etsen markeringen in mijn hart
een schaduw verdrinkt in duisternis
de ongepolijste ijle waterdampen
hangen stil in stervend blauw
Het slapende water raakt…
de ellendelingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 tot dan pluk ik de appels zoals mijn mand
het toelaat in het woord dat geprezen
de waarde vult met riet en aanverwante
persoonlijkheden,
steeds nog reist de zomer in het kader
van herfst langs lijsten die zonder silhouet
mij het toneel toelaten en ik het fruit markeer
met jaartallen van al mijn late oogsten
en dampt het woord tussen mijn…
De vrije hand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 willen enkel bos
laten hun zaden los
dicht bij de stam
groeien samen tussen
beschuttend struikgewas
in eerste levensjaren
later snel naar hogerop
zij ruizelen warmte
van de zomerwind
buigen voor de vlagen
als storm ze gaat plagen
vaak zonderen zich
wat exemplaren af
willen een ruimer bestaan
in hun gaan van wieg tot graf
zij markeren…
Zonder toom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 192 Als vrijheid grenzen kent
of schuivende markeringen
zoals tussen zee en zand
demarcaties of vage randen
zachte zomen of brede boorden
obstakels als rotsblokken
op weg naar wenkend licht
hoe vrij en onbelemmerd
reikt vrijheid dan nog?…
jou vieren - van harte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 614 op deze dag
voor anderen gewoon
een dag als vele
sta ik even stil
bij de markering
van jouw zijn
vandaag feest ik
in en met jou
het alledaagse
net als het bijzondere
dat jou maakt
wat jij mij betekent
dat wil ik jou zeggen
dat ik jou waardeer
jouw doen en jouw laten
dat ik jou zie en hoor
in mooie en leuke
net als lelijker momenten…
hun ogen laten je nooit gaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.071 bomen dwalen in het bos
stammen worden opgeslokt
verdwijnen in het groen
ze dragen zon en duizend
kleuren uit de tijd van toen
stenen breken los
markeren vage wegen
de rotsen zijn nog jong en
niet gebarsten van het ijs of
gladgeslepen door de regen
je wilt voorbij het bos
en met de bergen heersen
je ziet de bodem komen
hebt pijn…
Mijn Achterliggende Boodschap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 819 Van binnen een drang het te markeren,
maar ook teleurstelling te maskeren
‘k Pak de zachtaardigste pen en schrijf
‘k Pak de zwartste vilstift en ik kras
en ik weet dat het geheim veilig is.…
Raamwerk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 178 onzichtbare vertakkingen reiken
vreemd verder
alles is hier hoog en laag tesaam
dichtbij en onaantastbaar
de dood verkruimelt even traag
als leven groeien doet
Onbegrensd staat het zwart
in de ijle stilte
slaakt een kreet
onhoorbaar ver de ruimte in
waar tijd geen einde kent
en geen lijven verblijven
een massieve lucht verwaait
elke markering…
Mijn masker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Het gips trekt de huid
mijn kleur, mijn vlekken
en zorgvuldige opmaak
van mijn gezicht
rood
levend vlees
kijkende ogen
sprekende lippen, mijn mond
lacht jou toe
Driedimensionaal scan jij
mijn masker, je hangt
een veld van registratiepunten
op aan de rode markeringen
bij mijn ogen, neus en kin
De stippen herleid je
tot gevoelens…
In gesprek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 273 luistervink, wat heb je me vroeg gevonden
en wat ben je me al dicht genaderd
laten we praten nu het nog kan
woorden over oevers werpen
ons koolwit aanspreken
monden behoeden voor ogendonker
in thuisloze sporen treden
een jeneverbes verlaten op de hei
harde woorden sussen
voordat teelaarde onze smaak verkilt
laten we ons markeren…
Ontsproten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 lezend door de woorden
mijn ziel zelfs bij de hand
met letters door de ogen
waar mijn geest kan gaan
leven is er nog ongekend
gewortelde starre staken
in weer en wind bewogen
mijn passen doen stokken
prozaische droge indruk
stille bronnen in teksten
trekken geestelijke voren
in bloeiend letterlijk leven
ongeacht onspruit zich
knoppen markeren…
Strijden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 413 Mijn schoenen markeren
de macht, om wie stiert
later bevriest
een tijd, gevierd
te weten, indien egaal
het ligt onder voeten
van krak, rozige toeten
even leeft mijn baar.
Het enig verweer
hoort naar haar door haar
verlaten.…
Nooit te ver.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 De toekomst heeft
een oneindig vergezicht
de vleugels van je adem
markeren het bewijs, dat
jouw gedachten zullen
kiemen op de wangen
van een nieuwe morgen
waaruit telkens weer
een hoopvol wijsje klinkt
goed van wil en met een
open mind van tijd, zonder
vooroordeel zal worden
gewogen, geeft ze de maan
een nieuw naam, ze ziet…
Toen jij verdwaalde
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 56 warm
welkom bereidde
met het zelf
gekozen alleen in
straten van steen
zelfs de
voordeuren
tochtten in
allerlei luchten de
specifieke geuren
van het levend huis
zonder bewoners thuis
muren spraken vanuit
structureel gelid het
gewone natuursteens
soms in het wit van
net even anders
in de belangrijke frames
bij parkeren en markeren…
De tweespalt perceptie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 je lach is primair
eerlijk en open maar
eindigt soms klein met
een niet transparante keuze
tussen puritein en licht venijn
daar waar
mogelijkheden verwaaien
en rechtuit fabuleuze
draaien neemt kent plezier
de geheimzinnige weg van
wel geweten maar niet gezegd
of waar obstakels
en stekels wegen markeren
die in eenmalig proberen…
Lege woestijnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 op
lege woestijnen waar wind
giert door onbenoemde pijnen
het oorlogsschroot is
kaal geschuurd door zand
nog glanst onwankelbaar staal
dat zijn positie niet
prijs heeft willen geven
waar sprookjes ooit dansten
en slangen verlangden
naar hun veilige manden
neuriet nu de laatste
magiër het naamloze leed
alleen ruïnes en leugens
markeren…
Ondanks de hemels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 127 ik heb mijn boekje
met markers gelezen
waarin ik de belangrijkste
stappen uit mijn
leven heb beschreven
het bleek een
wandeling te zijn
waarin nauwelijks
van gebaande paden
werd afgeweken
een schijnbaar
ordentelijk leven
tot ik jou ontmoette
jij mij de schatten
van het leven liet zien
verborgen onder
spinrag van jaren
grijs in…
Jong als de lente
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 714 Ze bakt de taarten van zand,
Zij bakt de beste taarten
van het hele land
blootsvoets rennend,
springend, bevlogen
met een zonnige lach
Haar zanderige snottebel
spatte uiteen
met puntige pieken
van loodrecht blond haar
vlak daaromheen
ook sporen van verf
markeren haar dag.…
Voor altijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 313 ingrijpend zijn
voor diegene die het aan gaat
maar ook de naasten voelen vaak de "pijn"
Identificatie, bepaalde waarde, medisch
een tattoo is er voor de rest van je leven
een herinnering, een volwassenwording, een sieraad,
een plaatje, een naam, voor altijd beschreven
Impulsief of goed doordacht besloten
twee uitersten in een mens
het markeren…
En Jozef schrijft…
gedicht
2.0 met 152 stemmen 40.762 Je glimlacht
Het dorp, een vaag kontrast op de rand
van horizon en hemel
de laatste restjes van het daags gewemel
worden samen met de late kaarsen opgebrand
Vingertoppen markeren de nieuwe levenslijn
onder jouw strakke huid.…