Alle inzendingen over martijn zonlicht

Ik heb mezelf Niet gemaakt, Mezelf de adem Niet gegeven, 't Is de wind die Me heeft aangeraakt, Die mijn adem Elke nieuwe dag Doet leven…

Wil bij ons zijn Bij dag en bij nacht, Bij verdriet En bij feest, Wil het licht In onze ogen zijn, De lucht in onze longen, De adem van onze geest.…

naar mij te kijken Hij heeft blijkbaar niets te doen en kijkt verkrampt langs mij heen, loensend naar mijn borsten Ook zijn tweede sigaret kalmeert hem niet zijn duim staat strak van begeerte Ik kan nergens heen er zijn geen winkels in deze wijk om in te ontsnappen als hij me achterna komt Moet ik dan maar vriendelijk als het zonlicht…

Oma verveelt zich, ze wacht op mijn huwelijk en fantaseert misschien wel dat ik zwanger word Hoe zou dat geweest zijn met opa en haar in bed? Daar praten we niet over wel over de middagen in de zon, alvast wat kleur opdoen voor de zomer Dat had zij ook wel gewild, maar toen werd daar anders over gedacht Trouwens, bikini's bestonden…

gelukkig maar, je snapt die ophef niet je weet van niets, je bent nog veel te klein en ligt daar maar, vertederend en fijn je slaapt en drinkt of huilt het hoogste lied vandaag geboren: Fatimah, Margriet Mohamed, Carmen, Aafke, Sven, Martijn die allemaal ook koningskind’ren zijn als jij prinses, een leven in ’t verschiet en waar de wieg…

Een droom Een droom Een droom komt voorbij Een droom waarbij Het licht bij bakken Naar binnen komt En de rotswand van het Donkerste donker van de nacht In stukken splijt - Openingen ontstaan, Grotten, holen, Scheuren worden schuren Waar het licht In schijnt, waar De zon warmte brengt Voor mensen op drift, En onderdak…

Wanneer licht je tuin verlaat schaduw je huis omsingelt wind tegen je voordeur slaat waar lang niet werd geklingeld Wanneer mist je raam beslaat je aarde is bevroren hagelsteen je pad bestraat waar lang geen weg van sporen Wanneer vorst je gang opgaat je kamers doet bekoelen neerslag bij je binnenslaat…

Zonlicht Weldadige warmte overdadige bloesem verkwistend geschonken. Vruchten in knop. Hoop. Vernieuwing. Toekomst.…

Daar liep jij tegenover mij en ging mij zonder groet voorbij want felle zon in jouw gezicht hield mij verborgen in het licht…

het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg als je het licht kwam zoeken om de liefdesvrucht te plukken rijpend onder mensenvoeten om een woestijn te gaan bezetten jouw oase te ontzetten.…

Het straalt als het zonlicht, maar kan slechts bestaan als het ontsluiert wat in de weg kan staan.…

De plezierboten varen in het zonlicht langs elf Friese steden...…

En stralend zonlicht tot de langste dag van het jaar.…

kogelrond oranjerood zoals je aan de hemel stond gewoon op klaarlichte dag zag ik jou een soort van naakt kersvers gemaakt door de zonnesmid met zijn ijzers heet en wit je moet de zon smeden als het ijzer heet is moet hij hebben…

De kleine jongen schreeuwt met zijn eerlijk keeltje dat hij een man is.…

Het was helemaal zwart, Vlak voor mijn ogen Ik wist niet meer waar ik was Mijn hersens waren leeggezogen. Ik voelde me duizelig Akelig en raar Ik zag dingen die niet bestonden Help!!Een duivel daar! Maar opeens besefte ik het Ik voelde de laatste stoot Ik schreeuwde van angst: Help!Ik ben…..dood!…

ik zie ze wel hoor in de hoeken van mijn ogen de paarse heksen en bedmonsters smispellachend pratend hoe ze me de volgende keer te pakken kunnen nemen ik hoor ze met een twinkel in mijn ogen en zorg ervoor dat elke keer weer als ze voor me springen ik gillend opstuif…

Zodra het vlees sterft stolt het woord in de oren van de luisteraar, de ogen van de lezer, en laat het zich in tekens vangen. Het vaste is aan vraat en erosie onderhevig. In zijn permanente staat verschuilt zich reeds zijn ondergang. Want dat wat staat, kan gelezen, worden aangeraakt, begrepen en door tweeden worden eigengemaakt.…

Verzadigd zijgt de zwijger in haar zijden zijde. Haar lijf zucht zacht, rust nu terwijl het net nog hijgde. Hij kijkt, knijpt zich en grijnst dan; ziet haar donzen hals, haar adem ruikt licht zwavelig omdat ze slaapt. Nu aait hij haar. Ze kreunt nog eens als net, maar zachter en dan streelt hij weer haar zachte dij. De slaapster heeft…

De klok drupt en het bloed tikt op de loden plaat dit kwijnende gezicht en de kromming van mijn voet. Het zal niet lang meer duren voordat ik in tweeën splijt. Ik betwijfel of je weet hebt van mijn pijnen, want ondanks mijn zichtbaar lijden bid ik dat ik marmer schijn: glad, bijna onbreekbaar, nog de schaduw van een Sfinx op deze loden…

De ziener staart met dode ogen langs de lange horizon. De einders lijken weidser als hij ze met zijn blik beschrijft. Zijn blijven is zijn reizen, zijn reizen is een blijven. De ziener ziet alleen als hij niet kijkt De ziener zit stokstijf en lispelt met droge lippen werelden en gods verlaten schepping en werelden aaneen. En ik, ik drink…

Het leven is een spel, maar loop maar niet te snel Aan haasten is geen nood, immers, de winnaar wacht de dood.…

Een vergrootglas of een sigaret, het behoeft nog niet veel meer. ' T is genoeg voor d'eerste aanzet, met dit vrij willige brandweer.…

's morgens vroeg de pen ter hand genomen vertrokken zij naar hun prive-vertrekken. opdracht: een recordverhaal verwekken; met het hersenspinsel terug te komen. op het eindresultaat echter wel één smet: geen van de verhalen bleek een speedsonnet. BERLIJN - In Duitsland is woensdag in tien uur een boek geschreven, gedrukt en te koop aangeboden…

Gewoonlijk zitten ze ook anders vast, die balkonnen aan appartementen. Hopen maar, dat in de fundamenten, wel alles is gemeten en gepast. Kunnen wij dit jaar nog wel van de zon, genieten op ons zwevende balkon?…

Scheur een boterham in stukken, voor in de soep. Kijk, Madagascar...…

Pak er eentje vast De rest bungelt eronder Een zak aardappels…

Ik zou je zo graag willen zeggen wat voor weer het is vandaag dat ik gister heb gegeten van je lievelingsgerecht de buurvrouw van hiernaast weer iets stupides heeft gezegd of dat Vitesse heeft gewonnen met wel 3 - 0 van Den Haag En ik ben nu bij een ander echt een hele leuke meid ze staat voor de klas waar jij ooit zelf leraar was en…

De lavendel bloeit niet meer en overal liggen rozeblaadjes verdwaald door de wind die met mijn haren speelt mijn huid streelt als duizend zachte vingers in herinnering aan de zomer die laat verscheen in gekleurde vensters wensen in vervulling nam van de donkerzwarte nacht waarin ik wacht tot de monsters verdwijnen rozen weer verschijnen…

Voor je er erg in hebt Heb je het te pakken Dat ongrijpbare kleine grootse Het slaat toe wanneer je het niet verwacht Juist dan is geluk in haar ultieme pracht Het brengt je van je stuk Maakt rommel in je lijf Maar brengt je een gevoel zo mooi Het vult je hoofd en hart En de toekomst is deel noch part Geluk is een zaterdagochtend…