Alle inzendingen over massief

's Avonds zijn de duinen vlak en drassig watergrauw struiken worden donker zwemen rood en blauw Alles verliest vastheid land lijkt zee en zee op land in ijle golven schemerlicht stolt water tot tinten zand Wolken lijken een massief en bergen zonder maan een nachtzwarte hemel waaraan geen sterren staan Ideeën zijn levensecht vormen…

(aanzwellende marsmuziek) De drom marcheert bruut en massief gesloten in kreeftengang zeer langzaam links - en rechts - en weer terug immer de stenen blik naar voren - nimmer omlaag waar het vertrappen verstard in de cadans der voeten verplettert elk die valt onder die stamp harder dan ijzer wordt aarde stof steen gruis blinde…

dat je zei, in een vorig leven was ik een aquarel, nee een witregel dat het bizongras in de fles zweefde als een zeepaardje dat ik na het tellen tot honderd ging zoeken, de laatste tree miste in het donkere trappenhuis dat de telefoonkaart vergeten in de abri langs de weg bleef steken dat in de hal van het vliegveld de lucht plots massief…

Terug naar de dagen van levende onschuld toen ons lachen zich mengde, licht doch massief een vriendschap gedragen door engelengeduld verlang ik, mijn chronische lief Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf op zoek naar vergane perfectie Mijn rudimentaire affectie geldt jou, monument van jezelf Neem jij nu de moed mij een glimlach te…

Uw wijnbrauwkens zijn boogskens van hebenen: De mond koraal, de borst’kens van albaste, De tanden van ivoor als de gepaste, Ermkens massief, en wel gemaakte schenen.…

zee overwint de zee wanneer de golf het hoogste punt bereikt De golf slaat om, altijd tot de branding bruisend gesmoord waar zij zich strekt en terugtrekt falend in het moment haar eeuwigheid viert Wind en water waar de zee in het gruis van machtige bergen woelt De berg overwint de berg wanneer het puin zich met de pieken voedt Het massief…

Een massief gevuld hart Ligt hier open en bloot. Verslaafd aan jou. Wij behouden contact. Doordat ik rust overdag Ben ik er voor jou in de nacht.…

je druifde in mijn wijn voelde schraalheid op mijn lippen wat in groen begon moest rijpen in de hete zon ik wist je achter het centraal massief de kale bergen na de imposante bariérre leveren nu eindelijk de beste Corbiére jij weet van overleven de kale rots kon jou de kalk geven die je nodig had de scherpte van karaktervast…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen?…

De hemel ligt als een blok massief op het akkerland, onzichtbaar aan de bosrand in de verten gericht op mijn statief mijn diafragma opent zich naar de kleur van je haar, je ogen, je passen en je woorden als non verbaal verhaal.…

winkelhaken bindmiddelen uit het binnenste der aarde sinds mensenheugenis ankerpunt van stoer huisjes bouwen bij uitstek timmersvreugd op het dak en een priemende zon horizondragende planken verbreden het luchtruim vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend een grijnzende inplanting als een enorm verticaal gebit met een massief…

ik naar de koude kant betonnen wormen kruipen over zwarte paden - met witte streepjes ze zijn al gevuld met stromen heersbeestjes doorhangende lijnen spannen van paal naar paal naar paal, de grond is bevroren wit laagjes water plaveien hun pad naar de Po altijd vooruit altijd lager van glinst’rend naar brede glans lachend kijk het massief…

Hij was geboren onder het massief van het Himalaya gebergte. Hij steunde en wrochtte onder het gewicht, zijn zicht immer naar zijn voeten gericht, de rug gekromd om de Mount Everest te dragen. Hij klaagde nooit en nam alle schuld op zich, de schuld van de gehele wereld, maar de last was zwaar.…

Buiten malende gedachten te kunnen staan Vrij en los van het vergruizende stenenrad Zo in niet vermoede sferen naar binnen gaan Binnen in de wind en boven de lage stad Als een vogel vliegend boven het perspectief Met een overzicht gelijk aan een hoge vlucht Boven stille muren zwevend, beproefd massief Uitgesproken haat verwekkende ijverzucht…

ruimteloos begrenzen verwensen gebonden licht en gekluisterd balans kans op leven in eenheid met aarde vergaren van wat wortels aan de rand van bestaan schrikkend rood vergloeit de purperen horizon verflart in regens die grijzer nevelen dan wit een bui valt trager water naar de zee waar golven sissen trekken en bijten in stijgen tegen zwart massief…

De lucht hangt zwaar op het land als een soort drukkend blok, onzichtbaar en nevelig massief . De wind, geurend naar aarde, strijkt vluchtig over het koude stervende groen om te verdwijnen tussen de duisterrode uitgebloeide novemberbomen. Een straal zonlicht en haar iriserend spel bevriest nog voor ze grond kan raken.…