Alle inzendingen over meer OR denken OR liefde

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Zeg me wat het is Het is voelen – niet denken Denken niet – wel belevenis Bang ben ik voor wat ik niet ken Ik ken het niet, mijn geest zegt nee Neem het niet te zwaar, denk niet - leef Leef met humor en met liefde, deze twee…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn erbarmen ligt vast in geheel mijn wezen. Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

liefde is denken aan toen toen was denken aan doen doen was toen een zoen 1969.…

het denken moet steeds opnieuw beginnen om de liefde voor de wereld te bewaren met getekende ziel altijd opnieuw beginnen met denken dat de liefde het meest is om de liefde te bewaren steeds opnieuw…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Liefdevol herinner ik mij de jaren die ik als kind heb doorgebracht, waar mijn ouders mij bijstonden met hun grote liefde en hun kracht. Ik heb een fijne jeugd gehad 'k ben steeds met liefde omgeven. M'n ouders heb ik moeten missen ze zijn beide niet meer in leven.…

Ik hoor iets wat ik niet wil horen Ik denk iets wat ik niet wil denken Ik zie nu eindelijk wat 'men' ziet Liefde maakt blind, maar nu even niet…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Als ik bij je wil zijn denk ik aan je. Als ik je wil vasthouden hou ik van je. Als ik je wil zien zoek ik je gezicht. Als ik je ogen wil zien denk ik aan de zee. Als ik met je wil kroelen denk ik aan je warmte. Als ik je liefde wil voelen denk ik aan je hart. En als ik wil lachen denk ik aan het leven met jou.…

'k Denk dat ik voel Wat ik weet Daar ik denk te weten Wat ik voel De geur van jouw lijf In genevelde dampen 'k Weet dat ik denk Wat ik voel Moeilijk onder woorden Te brengen Ongenadige Echt' liefde. Meedogenloos 'k Voel dat ik weet Wat ik denk 't Leven soms hard. Liefde Verduiveld Soms zeer zwaar.…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Uitgekristalliseerde gedachten vinden ruimte en gebakken stenen dromen in woorden papieren krachten verharden nadat ze zijn verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

De zon vlijt zich neer in de armen van de zee De nacht jaagt de dag op de vlucht en de vogels zwijgen als het licht verdwijnt Je kunt alleen nog krekels horen Je kunt denken aan geld, je kunt denken aan goud De jaren die vervliegen en aan de dromen die vallen en opstaan En zoeken in gedachten naar het grote waarom Maar ik denk aan niets, ik denk…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

ik heb een tomeloze drang tot schrijven halfbewust schrijf ik deze woorden mijn woorden paren omgevormd en barend in zinnen vanuit mijn taaldomein bedien ik klankkleuren mijn woordmacht wortelt op het draaipunt van mijn denken gerijmd of ongerijmd sporen van woorden op weg van oorsprong naar begin…

ratelen der raden in werking houdt zo gauw de leegte dreigt mijn web is klaar maar 'k span voortdurend draden over de afgrond waar het monster hijgt Maar nu is het genoeg, dit eeuwig tarten zou 't zijn-probleem ooit op te lossen zijn door na te denken?…

verstilde impressie Belevenissen van deze dag leggen zich murmelend neer Met iedere stap verwijdering van dingen zoals ze zijn Langzaamaan valt verloren geheugen fel op haar plaats Duisternis dekt toe, wat ik zo zoet, alleen voor lief nam Opent blind een vergezicht aan wat ik niet wilde weten Met steevast ritme, ordening, schreden in het denken…