Alle inzendingen over mei

In spul spilest net allinne, earmtakken wurde plante yn it plústerkleed, hollen stinne yn palmen en mei eltse set komt de reek fan in sigaret – romfels lûke galen yn it gesicht, der wurdt stoarre troch in wale. Is dit it spul, of binn’ it tinzen mei gewicht?…

ierde wiet der floeide bloed en earms en fuotten skokten skrillich tebek, bleke poppen wachten wy mei swiere hakken yn sân oant it lûd fan it ferstân ús wekker rôp.…

ons gevonden - trekt het leven naar zich toe - de sterren herinneren zich ons als kikkers die eens bestonden -------------------*-------------------- de kopkes nei omheech út it donkerst fan de sleat middenmank de griene brij stegere wyt de kikkertsblom yn de spegel oan de loft de hynderbline nacht it tsjuster fan de dei mei…

Steesoan is de dei te koart, men moat ophâlde mei riden wylst men eins noch net wurch is. Winter Er is geen licht, de schemer groeit op het land en de moeder van de aarde rust.…

Ik sjoch mei kleare lust nei it skaad om syn mûle, de mulfinger folget linen dy't by oanreitsjen justjes ferdwine. De fierte gûnzet sêftsjes bijen, dêrnei sakket der in stiltme del. Hy glimket yn syn dream. Mei iepen hân streakje ik stil syn trochlibbe robbenfel.…

Yn it lân fan memmes hannen kin in bern noch bern wêze sûnder de plichten of bannen fan foarkomme of genêze mei in mem kinst swalkje yn ‘t ferline oan har hân de earste stapkes dwaan har stim sil nea ferdwine kinst har samar in boeketsje jaan ik wist net fan it teare teeguod in stoel dy’t krekt yn dý hoeke past fan in ferske dat ynienen…

Eamelders kinne net oars as marsjeare mei harren pakkelaazje op ‘e rêch sette se gjin stap tefolle of oerdwers nei it nêst dêr’t se de foarrie dellizze foar keningin en heitelân, it lân, en it lân leit der mar, baaiend yn ‘e sinne de fuotten lang, de tiennen omheech en it hier waakset nei de wolkens alles wabberet yn de loftige wyn en sy…

‘Hastû noch berneklean,’ frege se. ‘Nee, gelokkich net. Us bern binne al grut.’ Wat sucht ik dat faak. Suchten fan ferlichting, suchten fan spyt, lyts wienen se lang lyn. At harren hert kloppe tsjin myn wang oan myn liif, rûn alle soarch út my wei, gjin gewicht, nearne ferweecht mar yts. Hjir yn Moarre is allinne mar stiltme en kâlde lucht…

Dit jaar is mei een Valse triste lente Een trage droeve wals van vocht en kou Als een passaggio die voorbij gaan zou Pastoraal in bloei finalemente Het Lenteoffer klonk al vroeg in maart Straks roert dan, hopelijk, ook Mei z'n staart…

Het is een vroege morgen ergens in mei. De vogels worden wakker en maken mij blij. Wat kan zoiets kleins toch vreugde brengen. Je moet kunnen genieten van elke nieuwe dag. Ook als het tegen zit komt steeds weer die lach. Een jong vogeltje een lammetje in de wei wat is het toch heerlijk wakker worden in mei.…

dan wiegt de mei haar blije woorden als kleine klokjes nog even klinkt haar lied langs het water over het zandpad door het groen als een fluister ik ben stil, luister ze nodigt juni om in haar vroege zomer te verschijnen de mei zo mooi klingelt wat woorden slotakkoorden zoetjesaan zal ze verdwijnen ……

Een morgen in mei getik van metseltruffels een koekoek vliegt langs…

5 mei, vrijheid, zwaar bevochten Wordt gevierd met kroegentochten…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

, op een dag in mei, op een dag in mei.…

Dan zal de Mei ontwaken, De jeugdige, lustige Mei, En zingend zich vermaken Langs heuvel, dal en wei. En waar de Mei zal zingen, En waar de Mei zal gaan, Zal 't zwellend botje springen En 't frisse bloemtje ontstaan. Dan zullen bomen, hagen, Langs weide en heuvel en dal, Zo menig nestje dragen Waar 't heimlijk piepen zal.…

Als de koe koekt in de bomen En de nachte gaalt weer blij, Is de lente weer gekomen, Is het weer eens mei in mij. Als de wiele weer gaat walen, Als de tor weer vrolijk telt, Vrij ik weer op grote schaal en Vaart de ooie boven 't veld. Alle goud vinkt, elke mé relt, Elke mei kevert weer fit.…

stoeiend en bloeiend in de wei aan de hemel de kroon op je werk erbij je passie: te tooien rijmt met al wat je staat te ontplooien…

paarse en witte klavertjes in de wei ik ging zitten erbij ik plukte een paar 'k zag een rupsje erbij het werd voorjaar in mij…

dat het vele mensen boeit en ieder jaar weer volop groeit nog even en dan is het weer voorbij verlangend zie ik uit naar de volgende mei…

takjes zoeken nestje bouwen eitjes leggen hongerig grut wormen zoeken nest beschermen uitgevlogen uitgeput!…

Maand van opwekkende geuren; van fris, jong lentegroen; tijd van zachte, tere kleuren maar ook: herinnering aan toen miljoenen ver weg zijn ontboden: verguisd, vergast, vergeten; in mei herdacht. De doden leven in ons bitter weten.…

En de aarde deint in weelde en kracht en breidt heur golvend groene sprei voor d’edele Minnaar, trouw verwacht, de blonde Mei, de fiere Mei. Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellende orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang.…

Ik wist niet dat dit alles was zo mooi. Zo staat ook wel een meisje vol in bloei, De bruigom loopt om haar en streelt het haar, Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar: En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn Glijden er blikken en een woordentrein.…

een nieuwe lente een nieuwe tijd heeft ons beslopen is in onze ziel en zinnelijkheid gekropen een tijd waarvan Herman met zijn liefelijke Mei nooit van heeft kunnen dromen een tijd vol krankzinnig absurdistisch gevaar een tijd niet meer tegen te houden een tijd die niets dan onheil lijkt te beloven deze mei is zonneklaar het einde…

oh, kon ik je gezicht maar vatten uit de zoom van mijn gedachten schilderen in een gedicht waarin woorden beelden spreken oh, kon ik je hand maar nemen samen springen in vroeger voorjaar bloemen in zomerjurkjes dragen door slootjes langs de wei oh, moge alle vogels zingen van jou voor altijd in mei I.M. Joke…

En volgend jaar komt weer de Mei, Dan wordt het weer genieten... Nog groter en nog schoner, Is dan "die blauwe pracht".…

Daar is mijn groene wereld weer, Met al haar tinten zacht en teer, In 't licht der zonnestralen. Of zacht gedommeld in de schâuw Der wolkjes die aan 't hemels blauw Als dunne sluiers dwalen. Daar ruist de vleugelslag door 't hout Der bosduif die haar nestje bouwt; Daar hoor ik de eerste slagen Van 't heerlijk lied dat voor zijn bruid…

En de winter is weg en 't is eindelijk Mei En ik wacht een wonder - En boven de wuivende bomenrij Gromt zacht de donder.…

Het uitzicht, vrij gemaakt in luttele seconden bestreek niet meer dan een wild begroeide muur Het was in mei Dat laatste verweer van vogels. Het vreemde vuur dat meer dan die muur verteerde in luttele minuten, ontbeerde de stad alles wat zij liefhad. Het was in mei Dat het brandend hart duizend doden stierf.…