Alle inzendingen over memoires

Thans naar zijn jeugddagen terug kijkend waar memoires dagen beschrijven voel ik zo sterk het gemis de zuurstofbehoefte is daar te groot.…

aangegroeid geweten gaat knellen de natuur geeft mij het juiste antwoord immers dag en nacht wisselen zich af en naarmate de tijd vordert zijn de verlopen jaren de opmaat naar het moment van de Status Quo in mijn zigzag bestaan herken ik nu de vaste geaardheid die in mij zit ach waarom zou ik alles aandikken of kleiner maken dan het is memoires…

Onze schimmen verdwijnen in het schemeruur van avondrood, heel fragiel die ons even een moment van stilte bood, gaat dieper dan we zullen begrijpen, wordt begrip uit nood geboren in de memoires van het ware bestaan, ontsproten uit de lelies van onze geesten, gebroken kleuren niet ver van ons vandaan.…

Onze schimmen verdwijnen in het schemeruur van avondrood, heel fragiel die ons dat moment van stilte bood, gaat dieper dan we zullen begrijpen wordt begrip uit nood geboren in de memoires van het ware bestaan, ontsproten uit de lelies van onze geesten, in alle kleuren niet ver van ons vandaan.…

Hoewel Bill Clinton heftig heeft ontkend dat hij de natie flink heeft voorgelogen, heeft hij dus kennelijk zijn vrouw bedrogen gedurende zijn tijd als president. Hij heeft haar toen wel beterschap beloofd. Maar heeft zij dan in wonderen geloofd?…

speentje, zonder gaatje Dan zocht zij een nooduitgang en als die ontbrak, dan was dat naatje Toen eens een gozer had gewenkt vulde haar mondje zich met water Nee, zij voelde zich niet gekrenkt vrouwtje nam de man, zij de kater Zo genoot poesje ’t broek bestaan met ieder halfuur een andere kater ‘t Meisje bleef voor elk openstaan en hun memoires…

waarvoor ik mijn kluisje openen kan er zijn zoveel momenten te bedenken als de wegen vol obstakels zijn die jij mij weer overeind zetten kunt om uit de verzamelde herinneringen daaruit dat ene moment te kiezen acht ik en is mij schier onmogelijk ik heb daarom nog eens gekeken naar de ruimte die mijn hart heeft voor de boekerij van onze memoires…

Elke minuut en elk uur zet zich dan in memoires om ook angsten hebben hier hun weg echt wel gevonden naast wat verborgen was, wij verstonden en leerden in elkander begeerden zo verbonden zoals we konden. Dus als ik nu de toekomst gewoon zou mogen lezen voorspel ik dagelijks 'n feest omdat wat met jou geneest.…

Niets is vluchtiger, zag hij, Dan buitenkant die niet beklijft, Als uiterlijke vorm niet blijft Maar zijn memoires staan te boek Van zeven eeuwen her in zijn verhalen 5 januari A.D.MMXX…

en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn tijd aan hoever, durf ik geen woord te wijden doch nu kan ik al zeggen dat mijn beeld langzaam vergaat of quasi vereeuwigd na het nog onbekend laatste moment Ik geef toe dat ik geen memoires…

in stationsrestauratie zit en mijn lege agenda opensla maar mijn borst zwelt altijd op als mijn gekozen woorden prachtig, goed, uniek kortom superlatief aangeprijsd worden ja, dan denk ik "doe ik het dan toch niet voor niets, dat dichten in een nat hemd tot diep in de nacht" ja, ik ben goed bezig in de aanloop naar mijn memoires…

Het plan voor mijn memoires echter clasht met dat systeem.” “Jouw ‘ik’”, zei babcia ferm, “heeft dat dilemma zelf gesmeed. Neem nog een bordje zur*, voor je inwendige profeet. * Zur [zjoer] is een traditionele Poolse soep op basis van gefermenteerd roggebrood, die veelal op kerstavond geserveerd wordt.…

De acteur weet wel waar het om gaat: doen alsof -- je echt een mens bent.…

insaisi Ces murmures qui ressuscitent les mots natifs Ces heures irradiées de vivats, d’alléluias Ces heures envahies de silence, d’absence Cette soif qui jamais ne sera étanchée et la faim qui n’a pour terme que l’infini … Fidèle compagnon, la mort nous contraint À creuser sans cesse en nous pour y loger songes et mémoires…

Kreeg Dylan dit jaar de Nobelprijs voor de lit'ratuur vanwege zijn opmerkelijk poëtisch schrijfvermogen? Dan had de kiesclub zeker last van strontjes in de ogen, want -volgens velen- speelde Bob maar wat graag leentjebuur.…

hoe populair je eigenlijk wel bent omdat je plek is ingenomen door een balletje dat draait en je vraagt jezelf weer eens af of het de haan wel is die kraait want waar was godverdomme Hercule Poirot om dat raadsel op te lossen je helden van je droom die ruziën al bij het tossen ze rusten hun rust met een pensioenplan dat lacht schrijven jouw memoires…