Alle inzendingen over mensje

naam de bakens worden meer en meer verzet je wil, als een bloem nog in de knop, doch zichtbaar reeds omhoog geschoten, zoekt grijze grenzen op de spiegel van je zijn is ijl en transparant de landkaart van je leven zonder vaste rand je zoekt je kijkt verwondert om je heen nog is alles wat het lijkt te zijn de wereld van een mensje…

Een wonder in wording Als een plantenzaadje dat ontkiemt Als uit het niets ontstaan Ben jij het die leegte verving Het bloeden van de drager blijft uit Een onzekere tijd breekt aan Toch zal alles voorspoedig gaan Jij bent het ware levensfruit Ineens verschijn je uit de duisternis Een piepklein mensje ergens daar onder Hoe je het ook bekijkt…

één klein neusje twee kleine voetjes tien kleine nageltjes een kusje op je wang een klein naveltje twee grote kijkers tien kleine teentjes wachten duurde lang een klein lief mensje twee wiebelbeentjes tien kleine vingertjes je bent hier veilig levenslang ~*~…

hulpeloos het leven in gegoten uit de baarmoeder ontschoten een mensje gesproten door vagijn en kloten maar zelfs een puppy staat nog eerder op z'n poten dat wurm heeft nog een leven voor zich en met een beetje geluk krijgt het niet de bof of de rode hond want dan is de cirkel weer rond ik rijm nog even naar gelukkig en guppy en god…

Jij volmaakt nieuw mensje, door god aan mij gegeven.... Die dag was ik doordrongen, van het wonder van het leven.…

Opeens is er een mensje bij, ik hoor het luid en klagend huilen, misschien wil het nog even schuilen, de wereld is zo koud en wijd. Ik huil en zucht, ik lach en bid, ik fluister liefdevol zijn namen, want door een mist van vreugdetranen, zie ik ons nieuw en rijk bezit. De wereld is zo wijd en kil...…

Dank U voor dit kleine mensje, voor wat U schonk, wat ik U vroeg. Dank U Heer , want voor dit wonder, dank ik eigenlijk nooit genoeg.…

weet, in jou niet geboren weet, in jou niet getogen maar me aan je verloren en me honkvastgezogen want in jou mocht ik geven al wat ik had mijn liefde, een leven, o plaats van mijn hart waar mijn kindlief mocht groeien van mensje tot mens nergens mooiers zien bloeien ik, homo sapiens weet in jou me geboren weet in jou…

Dit kleine ventje, Is pas het begin Van een nieuw mensje, Met een heel eigen zin. Je mag hem verzorgen En voeden met vlijt, Je zult het wel merken, Hij kent goed zijn tijd. En, na al je zwoegen, En duizendmaal": "Doe wat ik zeg". Dan klinkt op een morgen: "Nou doei, ik ga weg". Maar zo is het leven, Het mooiste op aard.…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen.…

Geniet ten volle van dit mensje hij is echt heel bijzonder. Met handjes, voetjes, vingers en teentjes jullie eigen kleine wonder.…

Een mensje eruit staart. Het nog even zwaait. -------------------------- uit: 'Hoi feest', 2012.…

Ik zie een mensje groeiend in het donker, maar in zijn donker is toch altijd licht, hij leeft naar zijn geboorte toe, zo puur, Scheppergericht. Zodra hij ledematen heeft beweegt hij op het ritme, zijn blijdschap klopt, popelend danst hij voort.…

bouwval laten verworden,levend van de wind; wind is gratis,weggestuurd door eindeloze velden,doods en desolaat: wat wil ik nog meer;de garantie voor geluk,is bevrijding uit de ijzeren greep van een onrustig leven;een stap verder dan zelfdestructie.Er komt altijd wel iemand langs:tot zolang blijf ik; ooit val ook ik een keer om:een nietig mensje…

Je leest woorden, begrijpt een zin Met je gevoel en met je ogen beschik je over leesvermogen vervolgens teken je er een mensje in Mensen wonen in hun woorden zwart-wit, gekleurd, vaag, concreet tussen woorden koud en heet niet te vatten in akkoorden Toch blijft een geloof in verenen twee mensen met hun eigen taal en een voorliefde…

Beiden houden zich staande, maar jeetje wat is het moeilijk, om zo'n mensje alleen te laten.…

Een baby in een moederbuik Hoe kwetsbaar kan dat zijn Gedompeld in pure liefde Een mensje zo heel rein Zo schommelde jij met me mee Opdat je groter groeien zou Daarna had ik je in mijn armen gesloten Je verteld hoeveel ik van je hou Maar die kans werd mij niet gegeven Geen lieve woordjes in je oor Abrupt ben…

wat in mijn ziel besloten ligt daalt vloeiend uit mijn pen letters woorden zinnen buigen verlaten zwijgende mijn hart een stukje van mijn ware zelf onthult mijn echte ware zijn zo ergens tussen grijze cellen worstel ik met mijn en dijn mondig mensje tussen goed en ook een beetje kwaad ik en de ander wroeten mij in een slapeloze slaap…

Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster, daar die hele felle!…

ik heb mijn koffer al ingepakt beer heb ik in mijn hand voor wanneer het moment daar is geroepen wordt door Zomerland ik op reis ga over berg en dalen niet voor even maar levenslang met mijn beer zo dichtbij me ben ik helemaal niet bang ik ga springen over wolken glijden over de regenboog zal ik kusjes naar jullie blazen ook al houden…

Dat zo'n klein mensje kan groeien, het blijft elke keer 'n wonder. 't Zal ons ook altijd blijven boeien, maar voor jullie was het wel heel bijzonder. Na zo lang wachten en hopen, en iedereen heeft jullie dat van harte gegund. Nu komt het verdriet binnen geslopen, draag dit ook samen als je kunt.…

Een mooi nieuw mensje, Die over de grote wereld reist, Die nog veel moet leren, Dat een heel leven vereist. De tijd gaat oh zo snel, En voor je het weet, Dan vliegt ze uit, is het zover, Ik hoop dat ze me dan niet vergeet!…

Van celletje tot klein mensje ben je gegroeid hier in mijn schoot. Wat er ook nog komen gaat ik zal altijd naast je staan. Hoe men het ook draait of keert jij bent een deel van mijn bestaan. In al het goede en het slechte door al je vreugde en je pijn. Beloof ik dat mijn moederhart er eeuwig voor jou zal zijn.…

Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op, ik kocht een bosje rozen, want tja daar was het mensje en ik, gewoon dol op. En zo staan de rozen, prachtig te zijn komen mooi uit, een beetje zonneschijn dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…

Mensen moesten wachten ‘t Paradijslicht was gedoofd ‘t heeft aan Adams geslachten Zijn eigen Zoon beloofd God is ons niet vergeten we waren haast verloren maar waar de dieren eten is Gods Zoon geboren ’t lag gewikkeld in doeken als mensje, heel gewoon je kon Hem zo bezoeken de kribbe was zijn troon Handjes tegen baby’s mond eens…

Hey kindje Zullen we even Vrij nemen Vrij Van zorgen Klein mensje Die niet Aan jou Toe behoren Ik geef Je de vrijheid Om te gaan en staan Waar je wilt Er zijn geen Beperkingen Laat jezelf Leven Maar vrij Speel maar Huil maar Lach maar Zing maar Vecht maar Bid maar Bewonder Laat alles Alles zijn Zoals het…

"Je lijkt wel een vrouw" Ja, ik heb heel veel vrouwelijks maar voel me honderd procent man in m´n gewone doen en laten en vergeet niet, ook ik ben als meisje begonnen!…

Ze wenkt niet meer, de grijns is verdwenen, net als zij, en wij missen het lachende mensje. Toch moet ik nog opletten dat ik niet per abuis mijn handen opstak, want een mens is een gewoontedier en zo kijk ik nog elke keer, of ze er niet zit!…

Vaak schrik ik: menig mensje heeft het niet begrepen. Ontvangen doe je constant. Tal van weetjes dito. Maar voed je daarmee, vriend, de accu van je leven? Ik schuif weer verder over je te gekke meubelen en toon de kale muren hoe goed het is te géven...…

Nog leeg en onbeschreven wordt wit papier verlicht in 't donker nu beschenen door vlammend kaarsenlicht Vlammen geven plaatsen door Van Bethlehem of Nazareth Bijbelboeken tussendoor vormen zo een kerstconcert Schaduwen op wit papier door kaarsenlicht verlicht 't heeft een mensje in vizier en tekent een gezicht De tekening geeft…