Alle inzendingen over menslievendheid en l

ik kijk naar buiten, zoek het antwoord tussen de versteende kleuren die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen heimwee en dit beeld dat ik niet beschrijven kan vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid waarin de dood het licht laat opbranden soms roerloos wacht en wensen breekt in het niet willen schreien een boom…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

Strooi de as van sneeuwvlokken uit mijn winterhart als ik naar onbekende tijden reis, bedek de sporen van de golven van een gekortwiekte oceaan die mij ontwaken laat voordat zij op de kust van het heengaan slaan, en mijzelf voor de zwijnen werp, behangen met de paarlen die eerder werden voorgeschreven, leer mij nog te wensen wat…

ik groet je met mijn hoed en met mijn jas ik draag een kruis –je weet het niet je ziet het pas als ik mijn ogen in de jouwe zet en keurig net vouwt zich mijn jas mijn hoed verlicht zijn rand en zacht heel zacht vouwen mijn vingers rond jouw aangeraakte hand…

Je te cherche à Paris depuis l'aube jusqu'à la nuit.…

Mijn Hoger Zelf, Geweten meer dan heilig Ik heb je leren kennen in mijn jeugd Door rituelen zo vertrouwd en veilig Een bodem voor menslievendheid en deugd Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur Indien ik je bestaan als volgt benader Dan ben je toch een teken aan de muur Er was een tijd waarin…

soms heb ik van die momenten, dat het even niet meer gaat. zelfs de zon die stopt met schijnen, alsof 't geluk mijn hart verlaat. maar telkens voor het echt te laat is, en 't drijfzand me omsluit dan pak jij m'n hand en maakt me vrij, en jij laat me zien wat geluk moet zijn..…

Ik denk ik denk aan die tijd aan die tijd die niet terugkomt die niet terugkomt denk ik...…

Het menslievend denken gereduceerd gericht op mijnen, mortieren, granaten slechts nog moorddadig beluste fanaten door ‘t doden van de vijand geobsedeerd zo denkt de sergeant - majoor bezeten bij het uitoefenen van zijn machtsbevel blind voor de blikken in de holle ogen die zwijgend smeken om mededogen en verlossing uit de dwaze oorlogshel…

L'amour, d'amour, d'amour, je t'aime d'amour…

het was jouw warmte waarvoor ik ging natuurlijk lette ik op aantrekkelijkheid de lijnen van je lichaam het profiel van je gezicht was ook waarvoor ik viel maar die warmte voelde aan als een huis met l. label de l. van liefde jij vol duurzaamheden opgegroeid met puur respect voor de natuur jouw genen hadden al eeuwen…

Lieve L., Natuurlijk had je het recht om ermee te stoppen maar hierbij een klein briefje om je te laten weten: Toen jij jezelf ophing hing je ook een beetje mij op.…

Alle teentjes drijven in het water Falderalderiere falderalderare 't Was een cobra en een nogal zware Fal fal falderalderalderal oh wat een knal l…

En altijd als ze mij met U aanspreken denk ik dat ze de L niet kunnen zeggen. Misschien kan IK maar beter accepteren dat U dat toch niet meer zult kunnen leren.…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Steevast vervloek ik in godsherejezusnaam onkuis gescheld zoals l.. en ook k..! © Inge Boulonois…

Ik krijg de zwartepiet vaak toegeschoven Misschien ben ik wat dik maar toch niet bol Het kwetst me en het wordt me echt te dol Schrap toch dat woord en ik zal u beloven Dat ik voortaan alles bij u bestel Als u die B verandert in een L…

Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

Hij schrijft "grilig" en als ik wijs op de l en zeg dat er één bij mag antwoordt hij blij: "Geeft niet, ik ben dyslectisch." "O", zeg ik, "sgreif dan maar wad je wild" --------------------------------- uit: 'Vreemd lezen', 2004.…

de kleur van jouw hart schijnt volop nu het je voor de wind gaat na woelige baren te hebben doorstaan bestraat jij je een weg die in het verschiet ligt niet wetend dat het zou veranderen van doodlopende straten tot een doolhof langzaam verstrikt in een web waarin het ene gat gedicht wordt met het ander menslievendheid wraakt jouw kern…

Ook Petra L. is van haar bed gelicht, Want men vond onlangs in haar woning stoffen Die mogelijkerwijs kunnen ontploffen Of waarmee soms een brandje wordt gesticht. Ook is bij haar een keukenmes gevonden Waarmee je iemand lelijk kunt verwonden.…

L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

Met een grote L…

We kenden elkaar al zo lang, ze was een als een beste vriend voor mij, ja, ze was mijn vriendin. En hoewel we niets hadden, hoorden wij bij elkaar. Veel deden we samen, en we misten elkaar als we elkaar een tijd konden zien. In de dingen die we deden, of juist niet deden, het eindeloos luisteren naar rustige muziek, liggend op de grond, het samen…

op de top van de berg rivieren tranen een weg naar het dal andere bloemen bloeien weelderig ik zie ze overal weides groen geschilderd op een geknakt blad waar kleuren ontbreken langzaam bloei ik weer het échte leven heb ik nooit ontweken…

verloren gaat mijn stem in deze koude wereld waar de damp van mijn adem tegen de spiegel aanslaat tranen wandelen rustig het pad der wangen af voordat het tikken van de klok mij vraagt of het wel goed met me gaat stilte fluistert in eenzame nachten waar zelfs jij in dromen verdwijnt…

met een woest gebaar veeg ik mijn tranen weg het maakt jou niet uit wat ik nog tegen je zeg jouw plan was al klaar lang voor ik het wist man oh man wat heb ik me vergist ik dacht dat wij altijd samen zouden zijn en nu dat niet zo is doet het verdomde pijn ga maar, vlucht ga maar naar die ander heen ik hoef jou niet meer ik blijf…

Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me troosten. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me liefhebben. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je van me houden. Als ... is een oneindig mooi woord.…

Ik liep weg, om te kijken of je achter me aan zou komen. Ik keek achter me, maar waar was jij? Jij zag iemand anders, iemand die mijn plek kon innemen. Je keek me nog aan, ik kon mijn blik niet van je afhouden. Maar je ogen zeiden dat je niet zoveel van me kon houden als ik van jou. Ik ging langzaam zitten. Ik voelde me leeg. Ik keek nog even achter…