Alle inzendingen over met Edward 22 august

Grote onvoldane, o albezielde Zee! Laat steigrend nu die storm-hoogdag opjoelen, Zee! Zee, die twijfel-lach en kreet van wee Als scheurend uit uw diepst-grommend omwoelen Lost in het hijgend duizendvoudig mee- Opjoelend leven, dat in golf-krioelen Verlangt en zwoegt, of 't uit zichzelf zich streê, Om zijn diep eeuw'ge dieper toch te voelen!…

Mensjes, ik weet hoe leeg zijn mensgebaren, 'k Weet dat de woorden door de mens gezeid In 't ijle slaan, en 'k praat en lijk verblijd Of droef, mijn vrienden en beminden, maar en Haat noch bemin. En geen van wie daar staren Met dode blik, o ziel, weet wie gij zijt, En dat rond uw geheimen wonderbare Elk mijner woorden strekt een eenzaamheid…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee. Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden, Alleen met het ruisen der baren die branden, Zachte branding die schuimt Naar de guurklare ruimt', Witte ontrolling…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee. Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden, Alleen met het ruisen der baren die branden, Zachte branding die schuimt Naar de guurklare ruimt', Witte ontrolling…

Vlij u hier onder warme schaduw, En versterve in het mijmerend lied, In het lied der bomen uw lied. Zie hoe rein en eenzaam hun donker Met het eindeloos hemelgeflonker Verglijdt in de effen en langzame vliet. Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt, Weet ik nog of ge lacht of niet?... Ons lachen en twijflen en wenen Vervliegt in 't gestraal…

Er was iets om met Lood in de schoenen Te betreden - Hemelse oneindigheid Zo licht, zo mooi, Zo vol klanken van De schoonste muziek En ik die angstig Schuif'lend hier Binnenkom in het Voorportaal van de Eeuwigheid, met lood In schoenen en gedachten Bang om toch ook Hier weer gewogen Te worden en daarna Te licht bevonden…

zo een van die avonden was die de zomer samenvat ik weet nog waar je zat dichter bij mij dan je ooit was geweest maar toen daar zat je dan langs me op de oude stenen tuinmuur je haalde je neus op voor de vogels voor de vleermuizen voor elk zoemende beest je keek alleen de nacht in ik vroeg me af wat je dacht en je deed me aan Auguste…

Na 22 januari zit er in de Kamer Wellicht een vreemde klant Zijn naam is Emile Ratelband Trekt zich niets aan van het gehamer Tsjakkaa roept de volksverlakker Hij weet niet beter-de arme stakker…

't Is vrijdagmorgen 22/11 Ik ben helaas mijn snelsonnet vergeten Dat laat ik u bij deze even weten Ik vind het dom al zeg ik het hier zelf Nu moet ik op de valreep iets verzinnen Tot straks: ik moet nu echt eens gaan beginnen.…

december 2001 zonneleen 22…

Leven voor altijd en eeuwig gebroken. 22 mei 2017…

Toen ik je net leerde kennen Ging ik met gedachtes rennen Toen we beiden 22 waren speelde ik met je haren en jij met de mijne precies dat fijne Ik mis je nog elke dag hoe vaak ik dat ook zeggen mag…

flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld om mij heen Daar wordt mijn hart weer teder En merk ik dat ik weer eens ween Om al die lang vervlogen tijden Dat ik mij nog verzette tegen alles om mij heen En grenzen overschreed Nu kan ik mij bevrijden Van al mijn opgekropte leed Edward…

Palindroomdag: (22 - 2 - 22). Van voor naar achter en vice versa lees je hetzelfde, bv. AnnA, Suus, Bob.. Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje. Drie titels van Nescio, pseudoniem van J.F.…

Zij doet mij denken aan jou de Hurkende vrouw* Een onvoltooid werk van Auguste Rodin Uit de tweede helft Negentiende eeuw 'k Zie in jou haar dwaling hier Terwijl mijn hand jouw Mooie borst beroert Moe, doch niet echt voldaan Glijdt haar hoofd heel zacht Totaal onverwacht Langzaam op haar rechterknie Terwijl de schaduw In volle glorie…

De tafel gedekt de zon in de bomen de bloemen in pracht de zomer heeft er zin in Zomer 2014 en neemt maar moeilijk afscheid Herfst 2014 Warmste 1 november ooit 22 graden in Nederlands Zuid-Limburg!…

naar J.Brel(22-03-'16) laffe barbaren zijn het die hebben toegeslagen ze lieten bloedige sporen na en een zee van verdriet wat alom heerst is grote machteloosheid graag had ik dit korte relaas willen afsluiten met wat woorden van troost maar ik heb de moed niet…

De Hollandse Eenheidsprijs Maatschappij Amsterdam Is een eenheidsworst allerminst Met fotomodel Demy Rijken (22) In de PAASfolder De TattoosTijd ver vooruit En niet alleen Zij heeft ’n hart Maar vooral De HEMA zelf Met name Voor de worst DE WORST VAN DE HEMA…

bestaan Nederland zou anders worden en Er zou een omkeer wezen Heel veel zou toch anders gaan Pim Pam Pet Voor het blok gezet Macht en willekeur Trappen bij een open deur Pim had ze er uit gedonderd opgezouten en met hoon Kleine mensen Voelen zich zo groot Pim’s toon moet opnieuw gezet Werken aan de wensen Want Pim zelf is dood Edward…

Haha, lacht Heinsbroek met een hoop bombarie Ik heb, haha, een gloednieuwe partij Haha, gemaakt rond Wijnschenk en rond mij Voor straks op 22 januari Dus, haha, Herman Heinsbroek vormt weldra Met Hulpje Harry lijst H.H.H.H.!…

Voor een vriendin die 22-07-2012 is overleden!…

Beloftes die ik deed In een waas van witte wijn - Op dat moment oprecht gemeend Maar nu al lang vergeten - Tot ik eraan gehouden word En liggen ze bij deze Rauw op mijn bord, en zijn Ze te zwaar om te worden opgegeten Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…

Evenjes ben je langs gekomen om weer weg te gaan maar in dat eventjes heb je ons allemaal zoveel gedaan je bent onuitwisbaar niet te vergeten wij weten van jou zou jij ook van ons weten ik weet niet zo goed hoe ik van je moet houden ik kan je niet kussen ik kan je niet strelen ik kan in de toekomst ook niet met je spelen wat…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…

Elinora, 22 december 2010…

Hijab slecht zittend Mahsa Jina Amini Showde haar mooi haar Terreurstaat Iran Veel bloed, politie en schreeuw Met de dood bekocht MAHSA JINA AMINI; Saqqez (Iran), 22 juli 2000 - Teheran, 16 september 2022…

nagelt de verkeerde kleuren zonder mededogen aan de paal en woede kwast zo haar penselen kaal stemmen worden krijsend opgezet schaduw heeft zijn valse tonen afgelegd het doek door jou gedicht schreeuwt stille woorden uit een mond zonder gezicht --------------------------------------- nav schilderij "de schreeuw" van Edward…

Het vinden van Bestaande oplossingen, Zegt de leraar, Is het hoogst Haalbare voor deze Kinderen, verder Hoeven ze niet, Dat is de max, Al het andere Valt daar buiten - Zonder het te weten Verbeeldt hij hier Het menselijk tekort, De mens als spin In een web Waarvan zij Inmiddels zelf de Uitgang niet meer weet…

Hoe kwamen we binnen? Kunnen we dadelijk rechts het hoekje weer om en zijn hierachter de wc's? Zitten we hier of spelen we dat? De stad slaapt, slapen wij wanneer iedereen leeft? Kunnen we elkaar aanraken en laten blozen, of zijn we schimmen op het lege toneel van onze vervreemding? Wat doen we hier, in dit decor van gestorven vrede…