Alle inzendingen over mieren OR basalt OR lieren

Een mier bungelt ondersteboven. Ben jij het, Granny of is het Old Bet. Je benen marcheren, bewogen door je versteende hart dat geen krimp geeft. Kom nou, je stond voor heter vuren, Zij die niets meegemaakt hebben, díe huilen, maken van een mier een olifant.…

Treed op een mier, het en schijnt niet met al, Evenwel in deze mier is het al Wat w’in een machtige olifant vinden: ’t Schepsel is schoon, maar de mensen zijn blinden.…

het eerst weer haar agressie kwijt maar ooit zal ik je breken dan is basalt vergeten en vergruisd tot kleine stukjes niet meer weten want alleen mijn lange adem weet de bodem waar je dan op thuist…

Vele dichters leven hier – Maar wij missen Vondels Lier. Is er nu dan geen Synode, En geen Oldenbarnevelt, En geen martlaar en geen held, Die een lierzang heeft van node?- Stof genoeg op elk gebied, Maar de dichter is er niet.…

Gezegend zijt gij God der mieren Ik wilde U niet ontrieven Maar ik heb een mier verpletterd Ze was alleen en ontredderd Ik zweer niet licht bij brute kracht Het was meer een geval van heirkracht Bij ‘t binnenkomen zat ze op mijn been Waar moet je met zo een beestje heen Ik kon haar nest niet localiseren Kon ze moeilijk allemaal proberen…

naar het ledigen van nood Altijd in de weer met krijgsbanieren Zandkorrels de mensen, nietig, mieren…

Sappho, droomdichtend aan haar lier, geslagen, getroffen, scherp verwond door zuivere aardse schoonheid, in tere gloed gevangen, leeft mythisch mysterieus, een onbegrepen godin.…

Een cijfermaniak in hart en nieren ging in de Domstad fysica studeren op snelle microdeeltjes promoveren verstoken als hij was van harp en lieren angstwekkend hoogbegaafd en cerebraal abstract zijn spijkerschriftformuletaal…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een vogel vliegt waar ik wil gaan Kijkend naar bezige steden Zoals een broedkamer van de mieren die ik vroeger als kind graag opende: Paniek Geregel Geschrokken sloot ik dan het domein Rende naar huis om over mieren te vertellen ----------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 1999.…

vliegende mieren koninklijk parend onder verzengende zon…

mieren werken zich grondig onder een tegel diep in de nesten…

met hoeveel hinkelen we niet tussen de lijnen van het leven tot we afgepeigerd in overheersende verwardheid het evenwicht niet langer weten te bewaren tussen krijtwit en zwart basalt de hel afdalen…

peddelende mier lopende regendruppel mijn boot drijft naar jou…

Mieren gaan hun gang op de natte berkenbast Ik sta voor het blok…

Ik sta voor het blok Op de natte berkenbast trekt een mier een spoor…

mieren werken zich grondig onder een tegel diep in de nesten [2010]…

festivalingang nest mieren snuift een lijntje - HGX poeder…

god van parmantige denkers van recht en orde Hermes bohemien sjacheraar en kruimeldief een avonturier onder welke lier die van verstand of van spel wil je dan leven zoek het evenwicht Auden schrijft: respect perhaps but friendship never…

In een blijf-van-m'n-lijfhuis te Lier zat z'n vrouw. 't Was voor hém geen plezier en om niet te vergallen zocht hij op de Wallen in 'n kom-aan-m'n-lijfhuis vertier.…

Je draait jezelf in rare wieren, schuilt dan geschrokken in basalt. Jouw scharen zijn niet scherp genoeg om pijn te doen. Je wilt rechtuit - je slaat rechtsaf. In wanhoopsmoed, wat eb lijkt is vloed.…

Nu nog levend lava haar bloed zal zij beslist ooit, ergens -god weet waartoe- tot mijn argeloos hart weerkeren verdicht wellicht tot roodgeronnen steen van bliksemend basalt of bloedrobijn - een angstaanjagend amulet om demonen te bezweren.…

De zon gaat onder, overal uit het water -- klimt het donker op.…

Er kwaken kikkers, er rent een paard heen en weer -- maar je ziet niets, 's nachts.…

Jongens waren we, we tuurden naar de stenen -- en naar de sterren.…

in de woeste, bezeten kop teistert het spookhuis van de kindertijd basaltblokken houden onwrikbaar de wacht aan de dijk onstuimige kleuren spatten uiteen gaan over in het wijde water woeste verfstriemen belagen het doek golven slaan in dikke klodders op het strand alle remmingen kwijt…

actie bij de mieren slechts een dode…