Alle inzendingen over mijl op zeven

droog zijn Dan kijken we naar elkaar En we glimlachen Omdat we weten Hoe zorgeloos fijn het is Als je samen Weer even zeven kunt zijn…

weer een volle kruik een glimlach, spontaan opgevangen door het kleine kind dat aan haar rokken hangt, verdwijnt langzaam achter opstuivend stof kleurrijk is haar kleed dansend om lange donkere benen en wanneer wanhoop die avond even haar ogen raakt maakt elke pas nog steeds muziek blootvoets dag in dag uit week in week uit zeven…

Met ons beide zijn wij zeven, Met ons tienen zeventien. En gij moogt ontelbre keren Ons verdubblen of vermeeren, Altijd zult ge ons zeven zien. Londen, 1796. Willem Bilderdijk (geboren 07 09 1756)…

niks Om die mensen te sussen Maar ondertussen Keken ze allemaal Hun ogen, hun gezichten en hun lach die als heksen klonken Verdwaald was ik Ja, toen lachte ik En mijn schaamte die mijn boosheid Camoufleerde Maar ja, het deed geen zeer Maar ja, het deed geen zeer Wat er gebeurde Mijn handen, mijn hoofd en mijn broek hingen Op half zeven…

Ik wil het leven leven Zeven gouden plakken Wil ik pakken Op de spelen van 't vertier Ik wil het leven leven Zeven fraaie vrouwen Wil ik trouwen Fraaie vrouwen van plezier Ik wil het leven leven Zeven lange nachten Wil ik smachten Dichten op het schoonst papier Ik wil het leven leven Zeven dochters en zeven zonen Die voor altijd…

Zeven maal over de zeeën te gaan - zeven maal, om met zijn tweeën te staan. ------------------------------------------- uit: 'De Slechtvalk' (1966)…

Zeven kleine mannetjes die vielen op hun bek danig op hun bek zeven kleine mannetjes die stonden toen voor gek kranig nek aan nek zeven kleine mannetjes die wisten toen hun sporen uit danig in hun sas zeven kleine mannetjes trokken toen hun kleren uit kranig als dat was bliezen ze dit verhaaltje uit bang dat er nog iemand was zeven naakte…

Verwachting broeit naar koortsig klam, vingertoppen trippelen, leggen mijlen af naar haar. Raken het allerzachtste, waar ik te wonen kwam.…

warmgelopen tijdens het bouwen aan zijn midwinterhoorn was het verlangen naar het blazen in november groot nu het december is kan hij eindelijk los en blaast hij de pannen van het dak de droeve tonen dragen mijlen ver en strooien folklore over het Twentse winterland…

Zevensprong, zomerzon, zeven mogelijkheden nog onbetreden. Op zo'n verzamelpunt van zeven wegen kiest het leven soms voor een nieuwe weg, waarop zeven maal iets van het verleden kan worden afgesneden.…

ik heb het wel gezien mompel ik bij tijd en wijle; zeker de wereld is groot en emoties nog eindeloos te vergaren maar waarom àlles ervaren door het afleggen van zoveel mijlen of nóg dieper navelstaren totdat alles zo duidelijk is als de ongekende dood…

Toch ben ik gekalmeerd, want elke mijl houdt Oerlemans een oogje in het zeil.…

het scheppingsverhaal beslaat zeven dagen dus is zeker geschreven toen men al zeven dagen telde en daarna weer zeven nooit eens een keer acht behalve in het schrikkeljaar toen er een dag teveel was maar hoe lang daarvoor zijn die zeven dagen er nooit geweest en wist je bij god niet hoe oud je was en hoe oud je bent ga terug…

Zoek mijn mond niet aan jouw lippen, mijn vreemdeling voor een gesloten poort, daar vloeien tranen waar licht in gloort, in zeven nachten waarin ik niet kon wachten op zeven harten, ontspon het bloed in het wederwoord van zeven rozen, voor alle dagen een gekozen, die ruisen langs de bron, gewassen door de zeven kruizen, waar…

Ik waan mezelf twintigduizend mijl onder zee, snak naar adem en worstel door de borrelende hitte naar een oppervlak dat geen bevrijding brengt: de nacht stort zich als een gloeiende golf op de brulboeien van mijn ogen.…

ik kan niet zeggen hoeveel mijlen in een bootje van papier.…

ik vang de wind in jouw zeilen en klim naar boven om van daar af de wolken te bespelen van mijlen ver en dan weer dichter zie ik jou vieren, en overstag de natuur naar jouw hand zetten trots kleurt de avond geel…

ik stond nooit in de schoenen van een ander laat staan dat ik ooit 1000 mijl in de schoenen van iemand anders liep ik ken iemand die ooit 1600 kilometer in de schoenen van een ander heeft gelopen hoe doe je dat? ze keek me aan en glimlachte wie de schoen past trekke hem aan…

Zoek mijn mond niet op jouw lippen, zoek de vreemdeling voor een gesloten poort, er vloeit water waar licht in gloort, in zeven dagen waarin ik niet kon wachten op de zeven warme harten met ons bruisend bloed, ontsponnen in zeven dromen in zovele tranen van zeven rozen, één voor alle nachten gekozen, ruisend langs dezelfde…

duizend mijl in zee leeft een man zichzelf breedspreken kan hij niet noch op grote voet zon is in zijn hoofd warm en lange tenen mijmert wat niet is geen boek te lezen schrijft hij lucht woord op woord reeds vele delen zijn inkt droogt niet…

duizend mijl in zee leeft een man zichzelf breedspreken kan hij niet noch op grote voet zon is in zijn hoofd warm en lange tenen mijmert wat niet is geen boek te lezen schrijft hij lucht woord op woord reeds vele delen zijn inkt droogt niet…

Ontelbare dromen, van heroïsche feiten Als het ware een Fantasia, moeilijk bereikbaar en mijlen ver weg. Ik zoek naar een pad van doorzettings- en wilskracht. Ik wacht op het teken en hoop dat ik ooit het pad zal betreden.…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

Met zeven nagelen lag Ik geklonken Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, - Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken, In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven.…

Een zon met zéven aardes, net ontdekt! We hoeven ons geen zorgen meer te maken Nu onze eigen bol dreigt op te raken We blijven hier zolang de voorraad strekt En daarna pijlsnel naar die nieuwe ster ...Er is maar een probleem; 'n beetje ver!…

De onrust dwingt me de nacht op te zoeken, maar het zilveren pad van de maan leidt naar niets, niets dan mijlen en mijlen van eenzaamheid tot mijn tred een kwelling wordt.…

, mijlen ver de horizon is roodgekleurd iedereen is klaar…

, mijlen ver de horizon is roodgekleurd iedereen is klaar en opgebeurd…

Niet de vele knopen tellen de afstand noch de mijlen over zee onzichtbare draden worden verweven en hechten aan het tikken van vervlogen tijd daar waar het landen vaste grond geeft in geloof zal het hartenbloed weer stromen, twee handen leggen leven in een omarming van liefde…

je vinger behoedzaam op de mond maakt de weg naar stilte vrij ik lees je gedachten nog voor het woorden zijn de kamer om ons heen vervaagt als het kloppen van het hart één ritme vindt om jou verbrak ik ooit de moederband en vond een andere vrijheid ik kan je voelen lief al ben je mijlen ver ik kan je voelen…