Alle inzendingen over mijn OR eigen OR publiek

Ooit was ik een kind, verdrietig en alleen. liep weg van huis, niemand wist waarheen. Ook ik wist 't niet,ik was nog zo klein. ik wist alleen, dit doet zo'n pijn. Niemand hield van mij, mijn ouders zijn niet blij met mij. Ik rende er op los, daar stond ik, voor het grote bos. Het bos, ik kwam er vaker met…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Begaan als men is met enkel het eigen ego. Noodzakelijk echter is gelijkgestemd publiek. De besmuikte glimlach dient vol leedvermaak geëtaleerd.…

heb het opgeschreven de stipjes op de notenbalk van het leven componeerde vaak een fraaie melodie die gevoelig raakte maar het groot publiek koos altijd naar eigen smaak er waren dissonanten waarop niet iedereen kon dansen zonder tussenpas nog is het niet af ik ben benieuwd wanneer het levenslied ook mij zal komen halen…

de ochtend is al laat als hij spreekt voor eigen publiek de kamer kent nog een nachtelijke staat de bejaarde pendule is achtergrondmuziek toch start hij met goede morgen al jarenlang door niemand verstaan wel wordt de echo van deze geringe rede eeuwig in stilte geborgen daar heeft hij weet van stilaan…

Niemand zo kritisch als het televisie kijkend publiek in hun repliek, bij een vooropgesteld vertrouwen. Binnen de marges van de nieuwsrubriek trekken de weerprofeten populariteit bij hun eigen publiek. Zij voorspellen, verwachten op de korte- en de langere termijn het weer, dat toch zo veranderlijk kan zijn.…

wie zijn wij mooie praatjes eigen taaltjes gezond ziek fysiek mentaal banaal amicaal legaal illegaal moslim christen katholiek agnost luisteraar holle retoriek kijkend publiek en noem maar op wij zijn.... begrepen door hen -de geslepen macht.…

Ik ben iemand die het leven heel erg liefheeft en de mensen om me heen; zo erg zelfs, dat mijn eigen leven net even niet belangrijk scheen.…

Eenzaam samen met jezelf geïsoleerd Vragend …waarom ik alleen …wat doe ik verkeerd? Ook al ben je in gezelschap.. de connectie lijkt te ontbreken Fysiek present maar mentaal geen teken van leven De realiteit lijkt te bestaan, maar ik blijf te vaak even staan weer die oude smart die me weerhoudt om verder te gaan niemand weet omdat niemand vraagt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Speel het spel met je eigen regels. De wereld lijkt nieuw van zinnen. Maar van binnen leeft nog altijd dezelfde mens. Zonder grens van het bezinnen. Is er niets anders meer dan de onvervulbare wens. Onvervulbare wens van het onvervulde verlangen. Die levenswens in muziek Een publiek geuite nimmer uitgegeven bundel van gezangen.…

Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

Ik wil het, ja ik ben er aan toe, ik weet nog niet waar of in hemelsnaam hoe? Maar ik wil het samen met jou, schat, ik weet heel zeker dat ik nu genoeg van je houd. Komt het uit vanavond, kan je dan? het moet heel speciaal zijn, ik word er echt gelukkig van, het word vast heel fijn. Ik steek kaarsjes aan, geef je een behaaglijk gevoel,…

Is dit democratie Waar men een stem heeft Die niet wordt gehoord Maar wordt bestraft Met financiële moord Is dit vrijheid Waar eerlijk hard werken Leidt tot het omhoog gaan Van andermans salaris Die feitelijk slechts stilstaan Nederland is tolerant Maar iedereen weet Wie zich in ons verplaatst Ziet dat in nederland is het zo Eigen…

tegen ’t raakvlak van licht en schaduw leunen mijn ogen aan op momenten, zo heftig of luw die na een ogenblik vergaan blikvelden zie ik, volgroeid van gedaante in vol ornaat fluisterend en luisterend geboeid naar het bestendige waarom 't gaat…

Ondanks dat ik afscheid moet nemen van de zomer om eigen weg te volgen doet het pijn te voelen en te zien hoe ik afkoel een deel van mijn liefde geef ik langzaam weg in kleurrijke tonen het jammert zo mijn naam te noemen IK BEN DE HERFST niet zomaar van de ene op de andere dag in kilte verdwijn welnee ook ik benut het schitterende…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het publiek voegt toe. Levensverhalen. Opvattingen. Meningen. Emoties. Smaken. De kunstenaar en zijn publiek. Samen maken zij kunst. Samen.…

die geleidelijk Overging in het kunnen Vermaken van een zaal - Publiek dat het geweldig Vindt wat ik doe, En mij de avond van Mijn leven bezorgt - Theater is voor mij Na al die jaren puur Genieten - misschien Dank ik mijn succes Wel aan mijn verlegenheid, Ben ik wellicht mijn eigen Psycholoog, maar dan wel Van de koude grond…

studenten ver van tibet op een bankje drie studenten op een publiek bankje ver van tibet de drie studenten ver van hun bed en tibet op een publiek bankje…

Een chimpansee in Wijk aan Zee deed aan een potje schaken mee en tot verbazing van het publiek versloeg hij de hele meesterkliek ook de grootmeesters zette hij, blasé, publiekelijk voor chimpansee.…

samen beklimmen zij het toneel d'een met woordenstrijd d'ander met gevoelige snaren dan gebeuren er vreemde zaken zonder dat zij elkaar verstaan verklanken zij ieder vanuit eigen hoek de emotie van het leven en reken maar dat zij het publiek en elkaar iets geven.…

in een totaal verlies van eigen identiteit…

tot de ware leer bekeren wie houdt me uit de goot en van de straat ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat begrijpt u wel hoe dat kan deprimeren nog even en ik bungel aan een draad wellicht wilt u een dode dichter eren ik kan mijn lijden niet relativeren ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat…

Ik keek in het duister en vergat het licht. Ik keek naar de nacht en vergat de dag. Ik zag verdriet en vergat de glimlach. Ik droeg haat en vergat vriendschap. Ik voelde de koude en vergat de warmte. Ik zag de dorre vlakte maar vergat de oase. Ik beleefde oorlog maar vergat de vrede. Ik zag de dood en vergat te leven.…

je speelt in mijn hoofd tussen flarden gedachten bomen wiegen een lach in dromend verwachten van lente die vliegt vleugels gespreid de winter verliest zijn terrein en verdwijnt voor even bevrijd de wereld ontvlucht zon boven donkere lucht die jaagt op de tijd speel in mijn hoofd dans de muziek voor eigen publiek ik zing…

je speelt in mijn hoofd tussen flarden gedachten bomen wiegen een lach in dromend verwachten van lente, die vliegt vleugels gespreid de winter verliest zijn terrein en verdwijnt voor even bevrijd de wereld ontvlucht zon boven donkere lucht die jaagt op de tijd speel in mijn hoofd dans de muziek voor eigen publiek, ik zing het…