Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 49.646):

VOORTUIN NAAR DE WINTER

Ondanks dat ik afscheid moet nemen
van de zomer om eigen weg te volgen
doet het pijn te voelen
en te zien hoe ik afkoel
een deel van mijn liefde geef ik langzaam weg
in kleurrijke tonen

het jammert zo
mijn naam te noemen

IK BEN DE HERFST

niet zomaar van de ene op de andere dag
in kilte verdwijn
welnee

ook ik benut het schitterende
enigszins warme zonlicht
maar al te graag in de voortuin
van de winter

natuurlijk voel ik mee met de zomer
dat zij weg sluimerde
maar wat dacht je van mij?
hoe wispelturig en onstuimig ik ook ben
te moeten struinen
door vroeg donkere avonden

kun jij mijn blazen begrijpen
of speel jij mij de zwartepiet toe?