Alle inzendingen over mijn lieve pa

weet je pa ook na vandaag wel zal zonder antwoord het waarom toch mij blijven bozen zal ik tranen huilen van verdriet om het verlies van vanzelfsprekend toch altijd jouw aanwezigheid in het hier en nu maar weet je pa de armen om elkaar trots of troostend knuffelend geslagen zal ik blijven voelen zoals dag in dag uit in voor en…

nog zie ik pa de koe handmatig melken en mezelf met een bladertakje de muggen weg jagen het lijken nu misschien wel romantische dagen die zoals alle oude tijden ooit verwelken ook toen al wist het milieu ons net als nu te plagen en is het melken nog steeds een heel gedoe…

Ik wandel over kronkelende wegen, ik ben op weg naar jou. Loop door felle regen, en ook door bittere kou. Ik heb nog vele zorgen, maar weet van wie ik hou. Ik ben op weg naar morgen, ik ben op weg naar jou.…

Mijn pa in de kroeg om de hoek Innemend op vele manieren Verzint wel bij ieder bezoek Een list om de teugels te vieren De hoek van mijn pa in de kroeg Je hoort er gekraak van plankieren Drie dames zijn amper genoeg Om daar zijn verjaardag te vieren De kroeg om de hoek van mijn pa De plek om eens goed te versieren Met steevast het hiep…

Rust nu in vrede, lieve vrind. Moge je voortaan de liefde ontvangen, Dezelfde als waarmee je hebt bemind.…

waar de havenlichten wenken vaart stevig onze levensboot met aan boord het veilig anker van niet te wissen herinnering onder azuurblauwe hemelen soms ook stormen trotserend stuur jij de oogst van jou liefde altijd weer in een veilige haven daarop koersend koesteren wij de momenten die wij genoten naast ook zorgen die er waren om voor…

Pa sal nie vir jou kan gee, 'n groot saal baie mense, gaste lang tafels met stoele vele, glinster dekorasies. Pa sal nie 'n "speech" kan maak op sjampanje glase nog minder sal Pa kan bekostig die monster met die oog die band wat rol die kliek-kliek van kameras.…

Vandaag mag je, eindelijk, lieve wonderen gaan zien. Mag je Madonna aanschouwen, die je, namens ons allemaal, voor de allereerste keer, in haar armen houdt. Wees van harte welkom kind. Ons leven houdt van jou. Daarom ben je hier gekomen. Alle lieve moeders, lief kind, doen met alle vaders samen, hun best om kind te blijven.…

daar zat hij dan verblijd in een koele rotanstoel nam tevreden teugen van een goede Franse wijn te midden van Cohiba-wolken zo moest het leven zijn hij tapte met zijn voet het ritme van bravoure en jongensmoed dat hem terugbracht in gedachten bij de lieve wijze mannen die hem zeker maakten en zag zijn pa en opa weer in een roes zo…

Ik zie zovele graven, daartussen ligt mijn pa Hij ligt vooraan ik weet het nog... Hoe vroeg wij hem toch moesten afstaan... Dag Pa, ik ben je niet vergeten, ik ben hier echt alleen. Maar pa, u moest eens weten, hoe moeilijk het is om naar je graf te gaan...…

Een rots was je, in de branding niet te breken, mijn kinderlijke vertrouwen lag veilig in jouw hand, die, hoewel krachteloos onder de ziekenhuisdeken, mij stevig vast bleef houden in de vaderlijke band. Jouw dood lijkt nu al weer zo lang geleden, de tijd heelt alle wonden zoals het heet, jij geloofde niet in de hemel, maar hier beneden, ouwe…

Jij lieve stakker was het niet die koos voor dit leven in de goot in een doos op de akker van de dood. Het was je zogenaamde pa die na wat stom gestoot zijn zaad in ma verschoot en zo wist te verwekken om even achteloos als laf weer te vertrekken opdat hij jullie beiden niet zou zien verrekken.…

ze zijn te laat veel te laat vijf dagen geleden schreef je dat ze je onderhanden gingen nemen op 14 maart kreeg je de eerste aderlating op de 16e ben je er tussenuit geglipt ze zijn te laat veel te laat ik had je nog vele uren in de natuur gegund, waar je zo intens van genoot die je prachtig vastlegde jouw prachtige kleindochter die…

Nog even volhouden Is wat we horen Ik kan niet meer Wij kunnen niet meer Ik snap het Wij snappen het Onze emmer stroomt over Dit kan niet verder…

vanuit de knolneus, langs een verbindingssteel, die als climax krokust in paars, wit, geel en rozig - prolatie van de lente © Aquarel - Lieve Declerck (’t Holsbeeks Penseeltje)…

met ogen nog droog en strak gelaat weet ik als ik thuis ben gekomen warme tranen zullen stromen want de sterfdag van mijn lieve vader is voor altijd omrand met een diepzwart kader…

mij keek of was het maar een knuffel, een aai over de bol je ziet het bij je vriendjes ze hebben altijd lol na heel wat jaren denken vroeg ik het aan mijn ma zeg waar is nou mijn vader ik wil het weten ja luister lieve jongen je had het toch gehoord je was nog niet geboren, toen heeft hij zich zelf vermoord…

een droom als het einde de dag voorbij voel ik gister in mij dromend zonder einde zijn wij de schaduw voorbij hou mij hou mij vast voor ik voor altijd val…

lieve Tom, De wereld staat niet stil draait rond in het heelal en dat gaat eeuwig door zoals jij mijn vriendschap stal en daarom lieve Tom zolang de wereld draait ben ik toch steeds jouw vriend dat mag je nooit vergeten dat hebben we verdiend…

gevoelloos geschreven zonder woorden eindeloos leeg vrij van banden bandeloos verloren zonder je hand in mijn huid je ziel in mijn hart je traan in mijn oog drogen tranen als was verstilt mijn huid jouw hand mijn hart in onze ziel…

achter donkerrode manen versluieren sterren donkerzwart alsof we hier liggen zonder dat we zijn zonder de gratie van wie we waren donkerrood onbetekenend schijnen wij de maan in elkaars hart is donkerrood donkerzwart…

Hallo pa je weet mij vraag het nooit maar heeft het zin te geloven hoe is het daar? is het zoals zij beloven heeft het zin om zondag niet te doen wat leuk is kijk graag naar je foto praat dan even denk en lach maar…. heeft het zin nou tot ziens pa en als het lukt ach laat ook maar zal wel stil zijn daar ‘t is tenslotte zondag.…

Onze vader, hij was bakker bakte koeken, cake en brood maar die lieve makker is al vele jaren dood. Een leven van zwoegen in bakkerij en eigen tuin als mensen hem iets vroegen bakte hij ze aardig bruin. Verhalen over brandweer oorlog, Naarden en meer dan was pa in z'n sas.…

haar naam danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn…

Dansers in de stad verdwalen moedig dominerend in verlangen tekenen ze het landschap met hun geliefde lijven en soms onder de wolken vliegt er een vogel in de danszaal die niets weet en niets kan begrijpen dan dansen ze nog moediger hun ogen rijp door taal van lijden in bewegingen, nog onbeschreven brengen ze dromen naar oevers van…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

Vroeg ik aan Pa Ik eerst, zei pa met overwicht 't W.C.tje is voor mij... We stonden allen in het rijtje Wat duurde het toch lang... Pa kwam naar buiten en hij zei: "Is me dat een duur schijterijtje, Er was geen papier, dus veegde ik mn billen af met duizend Frank...…

.- Is zij zijn alter eega, dochter rosa Is hij haar alter ego, pa pillon? Ik wou dat ik het wist, dat zij bestond Ik wou dat ik het waarlijk zeggen kon Want pa pillon houdt echt veel van zijn rosa Soms iets teveel, dankzij hun ton sur ton...…

Dag Pa…

stoere sterke pa Ik blijf je missen Bij heel veel dingen Mijn leven lang En zelfs daarna…