Alle inzendingen over mijn tuin

Terug verlangend naar een tuin van vroeger vol met rozen in verschillende kleuren. Die heerlijk geurden! Ik zou daar nog een keer willen vertoeven om daar die sfeer weer opnieuw te proeven... Die tuin zal wel niet meer bestaan want er zijn al jaren voorbij gegaan....…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

Nevelverscheurend kraait een haan vanuit onzichtbare tuin achter vage huizen, het rozerood van de dageraad al in top. In een andere tuin voerde ik grootmoeders kippen nadat een andere haan mij had gewekt op de donkere vliering die geurde naar appels. Ik hoor dit nu, ik zie dat nog.…

Malum, spurre, herik en duist Klinken als een toverspreuk Eppelijn klinkt ook wel leuk Als naam voor een of ander kind 't Is boeiend wat mijn tuin behuist. Als ik in mijn tuin blijf hangen Ben ik gelukkig als nooit tevoren 't Is onkruid voor de professoren Zij zijn door Latijn verblind Mijn tuin laat zich daar niet in vangen.…

Uw GFT verdwijnt door deze kippen die heel uw tuin met kippenmest besproeien waardoor de struiken nog veel harder groeien zodat u meer moet snoeien en moet knippen waarna u dus nog veel meer GFT heeft waartegen men u wéér een kip of twee geeft die heel uw tuin… enz.…

Je hebt me om je tuin geleid De hagen hoog bijna ondoordringbaar Ik leverde met jou veel strijd Voor en na het minnekozen Onmiskenbaar gewapend En achter een schild van woorden Om je tuin...... heb je me geleid Ooit maakte ik je het hof Plukte er de mooiste rozen.…

Winter in mijn tuin een roodbaardje op een paal hoe hartverwarmend…

Mooie buddleia met je prachtige vlinders pronk jij in mijn tuin.…

de wind vergaart dode bladeren in een hoek van de tuin om ze later weer overal rond te strooien ondertussen snij ik oude takkenbossen tot eerste wintertijd…

in mijn tuin gaat alles anders, plant en bladknop kruid en zaadjes zijn gewetenloos spontaan. ------------------------- Uit: 'Mijn duizenbladig boek", 2005.…

Ze staan al in de tuin en in de perken Blauw geel of wit, groot en klein De winter kan ik dus in mijn gedachten wegwerken Heerlijk, die lente met af en toe die zonneschijn Een vooruitzicht van veel buiten zijn Genieten van de tuin, de vogels en de bloemen Voor mij een natuurlijk medicijn Wat verlang ik toch naar die zonneschijn…

waar is de tuin die je betrad toen de wereld jou vergat waar jij voor even alleen mocht leven een paradijs onder de voeten had voor het eerst de vrijheid voelde zonder dwang van jan en alleman die tuin is niet vergeten heeft altijd bestaan maar nu kun jij het onderhoud ook aan…

De tuin gaat fluiten.…

een tuin van stenen verzameld door eeuwen gevangen in ijs…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

Een blinde ziet het wat een schoonheid van een tuin merels broeden er…

na de regenbui zingt in de tuin de merel prachtiger dan ooit…

Er zijn, dat is het, glimlacht de tuinman, een tuin – leeft en is nooit af.…

Winter in mijn tuin: witter zonder voetstappen – naast mijn voetstappen.…

kwieke kwikstaartjes genieten ook van mijn tuin hun lopend buffet…

Sneeuwklokjes kleppen voorbarig de lente in een besneeuwde tuin...…

De pioenrozen zijn gestolen uit de tuin -- Heel de dag is leeg.…

ga wieden in je emotionele tuin verwijder je angst…

poot ik de planten eerst de rozen van de hoop dan de randen van verwachten en ik bezie de biotoop waarin alles kan gebeuren verboden voor nieuw puin ik weet: geen groene vingers maar hou weer even van mijn tuin…

in de tuin van haar geest op armen vol rozen wiegt ze het kind zachte geuren zoete woorden gedragen door de wind in de tuin van het huis huilt ze met het kind de druppels vallen zwaar op het groen in een bed van nat gras vlijt ze het kind dat er ooit was…

er gebeurde is deze tuin. ----------------------------- uit: 'Toen ik dit zag', 2008.…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…

Zondagmiddag en de tuin staat open, klim-op de muur de zon en ik, ik zou vandaag Hedera Helix willen heten en het gras bestaan en de bomen in mijn tuin, ik vraag het licht binnen te komen en de vogels vraag ik uit eten, ik leer dingen te zeggen als nu, nu het rijpen kan beginnen.…

" Het voor de hand liggende: "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik: eigenlijk is de vraag vol verwachting, het zien definitief. Ik echode dus: "Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?" En daar lieten we het voorlopig bij.…

Een prille hofnar streelt de eerste keizerskroon in een speelse tuin.…