158 resultaten.
Minzaam misverstand
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 303 Vanmorgen zag ik mijn buurvrouw
ze knikte minzaam naar mij
en liep me verder stilletjes
zonder een woord te zeggen voorbij.…
Minzaam mooi moment
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 2.281 Verankerd in donkere aarde
Voorvaderlijk grillig vergroeid
Veilig veinzend bladerpracht
Verstrooit verneveld strelende stralen.
Om stil bij te staan
Tijdelijk geen woorden.…
Aurora
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Zij kleedt de nacht uit
en zaait herinneringen
hij vertrekt minzaam…
HUMANITEIT!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 137 De halsstarrigheid
van andersdenkenden
nekt de harmonie
van humaniteit…
angelus (tanka)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 639 het angelus klinkt
nodigt wie nog horen wil
minzaam tot gebed
steek de spade in de grond
schep ruimte voor verstilling…
Dit minzaam proces
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 ik dacht
dat jij de
ordening van
liefde in je had
in mijn ervaren
bleef ik in
gênante onkunde
naar vrijheid staren
speelgoed
kwam warmlief
bovendrijven
maar kleur en vorm
konden niet met echt
wedijveren er moest
een trigger zijn in
dit minzaam proces
juist in kleine
dingen bleek contact
in elke fysieke vorm
een investering met…
STERKE DEEMOED
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 "Vol overgave
aan Jezus' kribbe knielen,"
luidt een minzaam woord.
Mijn geloof krijgt ware kracht
als ik buig onder Zijn kruis.…
dagboek van een geisha
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 635 achter een minzaam
masker en verfijnde
gebaren
smeken droeve ogen
om ware liefde
in gerijpte woorden
aan het daglicht
toevertrouwd…
VROUWENBEZIT
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.268 Als slaafje
lag ik lekker lui op mijn rug
Meesteres Carla zat bovenop mij
bewerkte me overheersend maar minzaam
noemde mij strelend
haar eigendom.…
Wandelgang van de beklaagde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 250 Zwaar, traag en deinzend op weg
naar de afspraak van zijn proces.
Op de dag wanneer de cirkel kwam
van de onvermijdelijke rekening.
'Schapen verbergen zich niet tussen schapen!
Steevast!' dacht hij overtuigd
met de logica van een gespotte verstekeling.
Al zijn poriën ademden schuld
en al het onoverkomelijke
waste iedere laag vernis
van zijn…
De uil die minzaam naar beneden kijkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De uil die
Minzaam naar
Beneden kijkt
Naar mij
Op 't plein
In m'n tuin
Weerstaat 't
Gescheld en geschetter
Van anderen -
En trotseert
Andermans hoon en chagrijn -
Net als ik mag
Hij er van zichzelf
Uiteindelijk wel zijn
Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin
Niebert…
Vergissing.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 579 ze is het
ik herken haar
het is haar stem die
ik herken uit duizenden
waar ook ter wereld
ze staat wat voor me
in de rij wachtende
voor de paspoortcontrole
ze kijkt minzaam
om zich heen, maar
ze is het wel, zo te zien
ze zit drie rijen voor me
zegt dat ze koffie wil
ik schrik op als ik dat hoor
dat…,kan niet; onmogelijk…
Nathalie…
monalisa
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 110 kunnen we terug naar de toekomst
en wiens schaduw is dat dan
is het mogelijk om vleesloos voorbij
te gaan
als een wolk
welke indruk zou de streling maken
of minzaam te lachen
naar het onaanraakbare…
WHAT’S IN THE NAME
snelsonnet
3.0 met 26 stemmen 1.010 Een preekbuis van de allerhoogste macht
roept minzaam op tot stoppen met krakelen
over een naam. Het kan Hem echt niet schelen
wat men op dat gebied ooit heeft bedacht.
Dus grijp ik zeer bescheiden nu mijn kans
en stel als opperwezennaam voor: ‘Hans’.…
Laat mij de keus
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 135 Er is geen troost
In het land zonder tranen
Er is geen leed
In het land zonder verlies
Er is geen emotie
In het land van minzaamheid
Er is eeuwig liefde
Het beloofde in al zijn vormen
Mij hart is verkrampt
Ongevoelig verdroogd
Pijnlijk herinnerend
Het verleden…
voor de koningin - jaren vijftig
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.433 in het dorp
was ze voorbij
voor ik het wist,
waar was de koets
waar de kroon
aubades
van schooljeugd
voor het bordes
als steeds,
de burgervader
hoorde het gezang
minzaam aan
en altijd
scheen de zon
ook waren er
appeltjes van oranje
geloof ik…
Theo Hiddema
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 467 Hooghartig minzaam komt hij uit de hoek
Maar dan wordt Theo boos, hij roept en hijgt:
‘Weet u wat Ruben Oppenheimer krijgt?
Een bodemprocedure aan zijn broek!'
Waarschijnlijk denkt hij aan het woord kwitantie
Bespeur ik daar een ‘vleugje’ arrogantie?…
Brug
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 De brug is open
traag komt een jachtje
aangekropen
een vrouw op het schip,
schaars gekleed
lacht een minzame groet
een man
aan het roer wacht
traag komt een jachtje
aangekropen
de brug is open…
damhertogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 515 speels ontlok ik aan je dromen
die milde blik van damhertogen
waarmee je tracht mij te bekoren
zoals een vlinder op de tafelrand
in alle minzaamheid voorzichtig landt
onhoorbaar zachtjes even trilt
van schuwheid met de vleugels rilt.…
na de oorlog
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.536 mijn vader, mijn moeder
ik weet niet beter
dan dat het altijd
oorlog is geweest
pa zei immer weer
"ach, zijk toch in je rokken"
of, "je kan mijn zak opblazen,
de pijp hangt er bij"
en dan zag ik ma,
minzaam offreerde ze zijn
avondeten, ik ben er niet zeker van
of zij daarin gespuugd heeft…
Vaucluse Matin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 (korte dialoog tijdens de vakantie)
minzaam vraagt hij
ons of wij ook
Frans lezen
wanneer we antwoorden
dat wij het leuk vinden
de koppen te snellen
zegt meneer Gerard
dat hij wel iets
meer leest dan
alleen de koppen…
SISTER ACT
snelsonnet
3.0 met 30 stemmen 2.456 Margriet wuift minzaam naar Van Vollenhoven,
en Beatrix begroet het grauw intussen.
Irene boomt met bomen in het bos.
Bij haar zit er een microfoontje los.…
ijs
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.734 ze kijkt hem
van onder haar brilletje
minzaam aan
terwijl ze
met haar lepel
kieskeurig
haar eenkleurig
vanilleijsje
voorzichtig proeft
beide tachtig jaar
grijs en krom
maar naast elkaar
misschien heel wijs
ze kijkt hem
zo nauwkeurig aan
niet op zand
gebouwd
maar op het ijs.…
Mijn Schaduw,
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 139 Ook mijn misleide schaduw -
al werd hij door mij gestenigd -,
geef ik een nieuwe kans, in twee
gelijke sterren verenigd tot een
decagram waar hij naar nijgt
eenzijdigheid waarover hij
zich buigt maar minzaam zwijgt,
onderwerp hem aan de mij
voorbestemde tijd, stap uit
de meervoudige spiegel van
mezelf en mijn schaduwzijde.…
De verering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 ik heb het weggewuifd
met een nonchalant gebaar
alle aanzien macht en roem
door de schouders ervoor
op te halen wilde ik de prijs
voor die publiciteit niet betalen
geen schijnwerpers
op mijn bestaan die bepalen
hoe ik wel en niet moet leven
ben anoniem gebleven
zie minzaam de verering aan
van mezelf onder een andere naam…
Kapot
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.624 Felle ogen als een panter
Boven een zwartzijden jurk
In haar gezicht een niet-gespeelde koudheid
Minzaam glimlachend, vol hautaine spot
Meerdere malen
Raakte zij mij rakelings met haar zwijgen
Doordringend, onhoorbare signalen
Uiteindelijk en tenslotte
Ga ik daar langzaam aan kapot…
In zijn ogen eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 159 in ontmoeten
was er nog
een minzaam groeten
ik keek hem aan
geen bloeddoorlopen ogen
meelij of een traan
of ik nog schulden had
zaken af te handelen
informeerde hij bij het wandelen
ik vroeg hem naar de tijd
hij lachte raadselachtig
met in zijn ogen eeuwigheid
ineens was hij verdwenen
een stervenskoude wind
streek langs mijn…
Pico de los Reales
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 536 De berg maakt een
hoofse buiging naar
Estepona aan zijn voet
een bladgouden zon
belicht zijn
schitterende wolkenpruik
en minzame palmen
wuiven als kwasten
aan zijn troon.
In de verte
zingen de golven
van de Middellandse Zee
een turquoise hymne
voor de ongekroonde koning
van de Costa del Sol.…
Mijn Schaduw?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 19 Ook mijn misleidende schaduw
al werd hij door mij gestenigd,
gaf ik steeds een nieuwe kans,
in twee gelijke gedaanten,
verenigd tot een decagram
die nijgt naar eenzijdigheid
waarover ik mij buig en
minzaam zwijg, beschouw
het beeld aan de mij
voorbestemde norm, stap uit
de dubbelvoudige spiegel in
het zelf en de schaduwzijde van…
Natuur lijk
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 190 Hij wacht op haar
iedere morgen weer
wanneer de zon opkomt
schudt hij zijn veren
en raakt haar even aan
minzaam knikt hij naar
het grauwe ganzenpaar dat
nieuwsgierig waggelend
iets dichterbij komt
en de witte reiger strekt
statig haar nek maar zwijgt
in de lucht wordt al
klapwiekend gebeden voor
het laatste avondmaal…