Alle inzendingen over misère

de makers van misère zijn meesters van de daad ze wonen riant buiten zitten nooit op zwart zaad de makers van misère gaan te kust en te keur reizen rond de wereld zorgen voor malheur de makers van misère krijgen altijd hun zin treinen botsen ontsporen gebouwen storten in de makers van misère zijn lang niet levensmoe verbranding verminking…

Van Rijn heeft zijn rapport nu uitgebracht De werksfeer daar blijkt een en al misère Je borstomvang bepaalt je carrière Men pest, intimideert, misbruikt zijn macht Eén kleinigheid verrast in dezen wel Mathijs maakt zijn rentree, bij RTL…

Wát een misère!) een stuk of drie van onze militairen tijdens hun werkzaamheden lichtgewond! En wordt het hele land ook opgeschrikt als híer een vuílnisman zijn voet verzwikt?…

De Fransen zaten smullend voor de buis Te kijken naar hun staatshoofd z’n misère, De president heeft immers een affaire, Z’n partner ligt zelfs in het ziekenhuis. Terwijl de persbijeenkomst zich ontvouwde, Dacht hij: ‘had ik m’n helm maar opgehouden.’…

Al maanden her had ik een trip gepland Om fijn te zwerven door la ville lumière ‘k Heb afgezegd uit angst voor veel misère Nee niet door voetbal zelf: voor het moment Dat fans direct na goals als gekken joepen Zo miniaardbevingen op gaan roepen!…

kust gij mijn voeten als ge wilt misère, wat een misère te weinig gedanst te weinig gedronken omdat ge geboren zijt uit één bonk eikenhout gesmeed in het vuur zijn uw stalen knieën kloostergrut waart ge vlees achter loden ramen rijstpap met gouden lepels las ik later in de gazet ik weet, ’t is moeilijk uw uitgezakte wangen te…

Met hulp van kaarsen en kennissen zwoegen we door het seizoen vinden geen vriend vooralsnog in een onaf klimaat liefde afgebleven warmte een bedorven kou de vaders aan de haak moeders in misère kinderen op zoek naar puppy's in vochtige dozen ------------------------ uit: 'Glazen jas', 2007.…

Niet op tv, niet op het witte doek, maar Wilders' film beleefde z'n première op internet, vol bloed, geweld, misère. Tot slot scheurt hij een bladzij uit een boek.…

tweemaal in één rondgang van het wiel voelde ik hoe groot de zon was ook als de zomer niet meloenen langs het gras uitspreidt en zachte misère goedmoedig over het pad hobbelt. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2007.…

Als zomaar mensen je willen oppeppen om je uit verdriet of misère te trekken hoef je daar niet altijd op te reageren maar wat je voelt zal je eraan herinneren dat liefde daarin altijd de ondertoon heeft de liefde die altijd ieders leven zin geeft het geeft je op z'n minst een beter gevoel dat is ook onmiskenbaar veler mensen doel Opgedragen…

Vol van vuur, spattende ogen overtuigend, heftig bewegen gloedvol armzwaaiend betogen mijn gelijk, d’ ander liegend, ik ben tegen luister dan toch, en hoor mij aan ik…. de beste, de mooiste grootste haan ik…. die onze natie vast wel uit de misère haalt Stem toch op mijn mooie kop, mijn haar zo zacht, Ik heb verdorie toch het meest aan adverteren…

. _________________________________ PREMIÈRE Ik heb op zich niets tegen een premier Van vrouwelijken kunne - een première Maar met Yesilgöz wordt dat een misère Kies dan PvdD of de SP In elk geval een die een noot kan kraken Of eentje met genoeg verstand van zaken!…

Ik lees steeds weer over de Rotzooi en de Verziekte geesten Ik lees over Geweld en Verloedering der maatschappij Over Mensen Over de misère Ze worden beesten al maken sommigen carrière Ik zwijg en lees de krant over de Grote Praal En al die protserige lieden Weelderig uitgedost maar geestelijk zo kaal En wars van eenvoud en gewone…

Iedere keer als ik het land betreed valt het hek met een klap in mijn nek onderstreept eigenlijk de misère een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen en oja, de kometen komen hot hot een snelle steen wat licht misschien zo gaat het gewoon en misschien weer zo een oorlog die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft…

Driehonderd dagen in de isoleer In kamp IK - 3 ben je bruut neergesmeten Mijn dichtersgeest verkeert nu in zwaar weer Ik moet 'Navalny president' vergeten De Rus kent eeuwenlange staatsterreur Landhonger, schrikbewind en molesteren Misère, burgeroorlog en primeur- Tsaar Peter wou europeaniseren!…

Nadien was hij al vooruit vertrokken hobbelde speurend het pad bewakend een toeziend oog dat zuchten slakend doch met genegen in zijn oude sokken ze hadden veel afgezien, misère gehad gans het leven alleen samen geweest dat ontdek je als je even dieper leest in de rimpels die hij zijn dien aanbad Nadien had hij niet meer veel te zeggen…

ijlings zoekend naar verloren voetstappen keert het tij zijn schaduwzijde terra kleurt rood als door de zon gekust wind doet wolken sluieren sneeuw bedekt meer, alles schijnt verdwaald balancerend op helder en grijs jij in het firmament lieflijkheid glimlacht je tegemoet, misère wordt bedekt door de dromerige mantel der vergetelheid…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

Hij schrok op uit zijn misère begon hartstochtelijk te blèren gelijk Minoes de altijd krolse poes van frau Marloes.…

in momenten van nutteloosheid dwaal ik af en ruik de zoete geuren weer, rond vreugde en misère uit een jeugd proef ik weer het bitter van vervlogen liefde die zo jong en sterk leek, maar sneller nog was opgelost dan de illusie groeien kon er schijnt geen weg meer terug hoewel de deur nog licht doorlaat op de drempel liggen als een buffer…

De kou zit in m’n tenen, m’n vingers doen ook mee ‘t is waterkoud wat een misère verwarming hoog ik kleum voor twee! Wat nou: kou in m’n botten die zitten mooi opgeborgen zijn warm en stevig vast, oh ik wou dat ‘t morgen was!…

leef ik jou wandelde een paar maanden dwars door het heelal tussen alle namaak flonkerende sterren "'t is hoog hier, als ik maar niet val niet nog meer miserabele misère" dus liet ik mezélf maar vallen ´t voelde ongewoon tot ik de volle maan zag achter een koninklijke boom "moet je toch eens kijken, is dat nou niet mooi?…

Vocht, druipend langs mijn kin, liep met een straaltje mijn decolleté in, oei, wat een misère en dat alleen, omdat ik geen nee zei; Tegen die heerlijke overrijpe peer.…

Tellen we onze kwalen, zoveel als dat er zijn, praten we over misère, al is dat minder fijn of praten we even over de zon die zich liet zien? Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen?…

gedachte dat regen de herfst doet neerdalen, dat de wind zich telkens tot mij wendt als een goede vriend, of beter zoals mezelf ben jij de gangmaker op een feest waar ik helemaal niet wil zijn, de wijn smaakt naar azijn en het bier raakt de snaren van het non-welzijn inherent aan alles wat olijk hoort te wezen daal ik verder in de misère…

Ineens slaagde je cum laude als romancière, je verhuisde naar Penacook, waar je overleed, verstikt door eenzaamheid en andere misère, als een hysterische kant van je boetekleed.…

Natuurlijk kan ik gewoon een e-reader kopen en leuk 300 boeken instellen maar ik ga kamperen en dan ligt dat ding in de goot bij hevige regen en onweer een echt boek echter moet niet te zwaar zijn qua gewicht en ook wil ik liefst geen ellende althans geen misère op zich, geen oorlogsverhalen die hevig vertellen dat het geen vakantie…

prikkeldraad en propvolle treinen en warme welkomwoorden en wir schaffen das en Keulen en modderige barakkenkampen en mislukte spreidingsplannen en red Schengen en racistische oprispingen en brandstichtingen en afranselingen en lafhartige politici en hypocriete alibi's en schurft en mazelen en diarree en vermoeide vrijwilligers en peilloze misère…

ja alles werd zwart opeens nacht, waarin ik weende in misère met de Beaujolais de bloemkool de portier en zijn kruiswoordpuzzel toen ben ik gaan lopen het begon zacht te regenen langs de maas die koude maas…

De loden hemel daarboven, boven misère en sleur, die ons de dromen ontroven, geen hart om aan te geloven, geen zon, geen warmte, geen kleur. Heilloos, verdwaald en vergeten, op geluk niet voorbereid, moet ik mijzelve wel weten een offer der dood'lijke vete tussen droom en werkelijkheid.…