Alle inzendingen over mis OR rilling OR doel

, haar als goud Handen strelen mijn gevoel Buik en borsten, heet noch koel Armen reiken naar een vrucht Zij is, dacht ik, een perfect doel…

vlagen Ik mis u zeer, verlang naar u wil u weer smaken, hartstochtelijk leven, uw heerlijkheid nemen zien, ruiken en uiteindelijk sneven…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Ging met mijn vriendin mee naar haar vaders graf Na vijftien jaar nog steeds een enorm gemis Wat heeft ze allemaal niet moeten missen Het graf was niet zijn doel Zo had hij het voor haar niet bedoeld Zag het verdriet dat haar ogen vulden met tranen Keek in het rond hoeveel vaders hier niet lagen Alles zo koud als marmer De rillingen glijden…

Woordenstromen klinken als een waterval die verpletterend m'n brein inkomen zinnen, snel zonder doel oppervlakkig geen gevoel onbeteugeld overvleugeld geen luisterend oor het gaat maar door ondoordringbaar we komen niet tot elkaar inlevingsvermogen is het woord dat ik zo mis ach, ik laat het maar zoals het is…

je gaat hier weg je blijft ook hier waar ga je heen? je blijft bij mij echt heel dichtbij in mijn hart is er een plekje vrij voor jou alleen voor jou en wees niet bang dat plekje blijft altijd voor mijn lieve lieve Chico…

ook voor jou brandt er een kaarsje twee jaar mis ik jouw kriebelbaard jouw mooie kijk op het leven hoe jij genieten kon van muziek het kokkerellen gedichten, mensen een biertje, broodje paling het leven ook voor jou brandt er een kaarsje want het is stil, stiller zonder jou toch draag ik je met alle liefde mee altijd mee…

ben je daar daar waar de zon de zee kust in dat ene stukje waar ik net niet bij kan al reik ik nog zo met volzinnen in de naam van mis ik je iedere dag dichter…

Een blauwe reiger zorgt met zijn raspende schreeuw voor koude rilling…

het koolwitje vliegt schijnbaar doelloos van bloem tot bloem tot bloem tot bloem…

Het is niet aan mij om te beslissen Het is niet mijn tijd om hier te zijn Wat ik nu vind valt slechts te gissen Ik sta veel veiliger langs de lijn Het is niet mijn plicht om te presteren Het is niet mijn zaak om iets te doen Ik heb geen behoefte bij te leren Wil geen ervaring, blijf liever groen Het heeft geen nut mij iets te vragen…

loop Om de man te helpen Dan ben ik uit mijn stoel En bereik ik mijn eigen doel…

Als jij jezelf afvraagt, wat is mijn doel, krijg jij dan spontaan een gevoel? Een gevoel naar het Streven, naar mogelijk hogere doelen in het leven? Of sta jij stil en wacht jij af, tot iemand je komt zeggen, kom op, niet zo laf!…

Deze ziekte is zo onvoorspelbaar als wat, Soms kun je iets doen, dan weer lig je plat. Je krachten nemen steeds meer af, Ik vraag me heel vaak af, is dit een straf? Ik wil me niet beklagen, En zal mijn lot moeten dragen. Maar als ik 1 wens mocht doen, dan... Zou ik wensen of het ook een beetje minder kan. Is dit gewoon mijn lot op aarde?…

Wat is een mens nu meer Dan een wezen dat slechts Voor één enkel doel wil gaan: Het leven af te sluiten met een Zichtbaar bewijs van zijn bestaan…

Ik heb hem neergeschoten, en het moest Een van ons zijn! "Het was hij of ik. Er kon niets aan gedaan worden,' en niemand kan Mij dat kwalijk nemen, want jij zou hetzelfde doen.…

Ik geloof dat iedereen geboren wordt met een doel, een doel om te leren. Te leren van elkaar, te leren om lief te hebben, Te leren voldoening uit gewoontes te halen en te leren leven en te laten leven.…

Had ik nu maar de moed mijn anker uit te werpen en recht op mijn doel af te gaan. Ik mis altijd die ene zijstraat, die er mij zou kunnen brengen. Ooit kan ik misschien met een gerust gevoel terug keren naar het einddoel.…

gesust Neem mij mee naar ’t land van eeuwige vriendschap Daar waar zelfs vijanden vrienden willen zijn Wij gevrijwaard zullen zijn van nijd en gramschap Niemand zal benaderen met scherp venijn Waar is dat land waar wij geluk zullen leren Verdriet zijn intrede nooit heeft gedaan Geen kwade macht ons zal kunnen deren Breng mij naar het doel…

Een muis in het gras Hij denkt er het zijne van De torenvalk duikt…

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond, jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt,…

een doek zijn zure zinnen bleven ongehoord Geen reden om te huilen, zonneschijn genoeg, hij zag zijn zelf gemaakte wrok de valse hoop verborg zich in een klein gebleven hoek en tikte met de klok Hij houdt zich groot, met wijsheid en geloof een theoretisch slagen, het gevoel te kunnen en betekenen, en doof te spelen met een onbereikbaar doel…

het is even slikken de bal ligt op de stip voor het intikken en ik sta juichend aan de zijlijn…

ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal zelfs de langste reis is onverstaanbaar harde woorden, stap voor stap met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren galm een echo in het bos als kathedraal verdwaal met vreugde, onverstoorbaar is er soms een stap die geen richting kent?…

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet denk aan jou. Gescheiden van mijn lief, van degene van wie ik hou. 's Nachts lig ik alleen en probeer ik te dromen van die hele fijne dag dat we weer bij elkaar komen. Ik tel al af want eens komt de dag dat ik je weer in mijn armen sluiten mag.…

Ronnie, weet je wat het is, jou om me heen hebben is wat ik mis!!…

aan mijn krachten en dan voel ik weer die prikkeling in mijn ogen een vloed van tranen dat het voorbij is ik pak snel mijn deken om mijn gezicht af te drogen wat is nog mijn leven nu ik je zo mis…

Zoals het nu gaat, als dat het is Dan slaat het Balkie, de plank goed mis…

'k Mis je zo, je lach, je stem. 't Is zo stil, alsof 'k weer alleen ben. 'k Ben je kwijt, dacht dat 't nooit kon, maar ik ben je kwijt en nu, treur ik erom. 'k Ben je verloren, het kon toch niet, dat 't mij gebeurde, te vers voor verdriet. Ik zoek me verloren, roep je steeds weer, je kunt me niet horen, nooit meer?…

Ik mis je zo, je telefoontjes, vragen hoe het met me gaat, zachte vragen die je sommige dagen stelde, zonder antwoord te verwachten... Ik mis je glimlach, je omhelzing die we kregen, bij het komen én bij het gaan, Ik mis je, je bent er niet meer we moeten zonder jou verder voortaan. Mijn hart huilt Ik mis je.....…