Alle inzendingen over misschien OR ooit

Alle revoltes van de wereld wissen de smart van de moeder niet, alle vooruitgang verhindert niet dat ik dictators haat, ook die in mijzelf, ongewenste waarheden doen de nacht verbleken. Ik ben het dier wat nooit een moord heeft begaan, toch soms in gedachten stond die stap vooraan, er hecht bloed aan beide handen tot ik het hoofd vol…

In het zicht der jaren, is een lange weg te gaan, misschien voorbij de dood en tijd waarbij beide om de gelijke rechten strijden, om angst van hoop te scheiden, dat uur waaraan we hechten, of dat moment werkelijk komen zal?…

Misschien schrijf ik terwijl ik sterf of misschien sterf ik wel juist in mijn woorden. Misschien word ik wel ooit bevrijd in mijn verborgen dood of misschien verbergt mijn leven een onrustige ademnood. Misschien keten ik mijn ziel in een bevrijdende taal of misschien laat ik ze juist zweven in een opgesloten verhaal.…

jij ooit, ooit een keer misschien maar op deze manier aan mij gedacht ?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is 't voor andre', en niet voor mij, - En toch - misschien - misschien!…

Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is 't voor andre', en niet voor mij, - En toch - misschien - misschien!…

Misschien heb ik de tijd wel nodig Om te weten wat ik mis Misschien heb ik de tranen wel nodig Om te beseffen wat het was Je gaat zonder reden of waarom Je verlaat me zonder te schelden of te tieren Misschien heb ik de woede wel nodig Om te zien wie jij bent Misschien heb ik het onbegrip wel nodig Om te vergeten waarom het begon…

Misschien heb ik de tijd wel nodig Om te weten wat ik mis Misschien heb ik de tranen wel nodig Om te beseffen wat het was Je gaat zonder reden of waarom Je verlaat me zonder te schelden of te tieren Misschien heb ik de woede wel nodig Om te zien wie jij bent Misschien heb ik het onbegrip wel nodig Om te vergeten waarom het begon…

Misschien, dat zo'n regering, dan wat langer zit...…

O, in het weekend als het van je moeder mag kunnen we elkaar nog zien ook doordeweeks en anders steeds misschien.…

Ik ben een zoekende, misschien niet, Of toch … kwam ik als stof tot rust. Het levensritme, het is niet meer strak, Maar klinkt bijna als zoete akkoorden. Mijn emoties de baas, ook het verdriet, Wandel ik zwijgend langs de kust. Misschien is het ooit slechter geweest, Of anders, ik kan het je niet goed zeggen.…

Is het misschien omdat de wereldeconomie Hoofdzakelijk draait om olie? Zal ooit blijken dat wij burgers worden misleid door dit monopolie?…

En misschien zie je me dan staan. Maar als het zo moet hoeft het niet, Want in mijn ogen is iedereen gelijk. En toch, Hoop ik dat je me ziet staan, Misschien……

Misschien is niets of wel iets de gedachten van een eeuwige twijfelaar doordrongen door het wel of niet het spel wordt gespeeld niet uitgesproken naar gevoel het conflict de trots ongekend onbemind gecamoufleerde waarheid misschien, misschien het antwoord op een vraag dat niemand verdient ik lach en ken de waarheid door en door…

Misschien tast je de verte verder af dan nodig verte en verhemelte zijn op zichzelf genoeg…

Misschien niet de eeuwigheid, maar toch een stukje rust gevonden in het ruisen van de zee. Weg van de mensenmassa’s van de grote stad, waar de mensen als atomen schuren; flaneurs zonder boodschap. Misschien niet de totale vlucht van alles dat zeer doet en nutteloos lijdt, zonder reden of doel.…

Ik ben ’t brein dat aan je denkt ’t hart dat voor je klopt ’t lichaam dat naar je verlangt ’t oog dat naar je kijkt de deur die voor je open staat ik ben de hand die naar je tast de mond die je zoekt ik ben gewoon niks.…

niets is wat het lijkt het is zoals het is en hoe je het bekijkt of iets lijkt op wat het lijkt jij bent als ik op een dag ik kijk naar jou en glimlach…

Misschien is het goed dat je bent weggegaan Want wie blijft komt nooit terug...…

Maar misschien mis ik wel het houden van. Ik mis nog steeds onze gesprekken. Maar misschien mis ik wel een goed gesprek. Ik mis nog steeds de vreugdesprong van mijn hart als ik je zag. Maar misschien wil ik gewoon weer vrolijk kunnen zijn. Ik mis nog steeds je meedenken in. Maar misschien mis ik gewoon iemand die meedenkt.…

Wanneer zien we elkaar weer Misschien wel nooit meer Ik blijf hopen op de dag dat je bij me bent Maar in ieder geval het is fijn dat ik je heb gekend Misschien zie ik je een andere keer Misschien..., misschien niet meer…

nee zeg ik dan zeg jij tegen de stilte in mijn hart in jouw bloed voel je ons strelen handen nee zeg ik dan zeg jij nee beter vergeten stille herinnering blijft…

Gooi dat allemaal overboord Kijk dan wat je overhoudt tenslotte en dat is dan wat voor een herinnering kan doorgaan Misschien dus ga nu zitten en wacht niet en schrijf op en streep door begin dan pas met verfraaien of het tegenovergestelde daarvan…

Misschien moet ik worden als het gras: dicht bij de grond, ongezien wanneer je het vergelijkt met de eik, maar goed voor iedereen die van groen houdt en zelfs voedsel wil zijn voor anderen.…

zich met een gestolen verwachting Geen hoop verloren is een toekomst waarin zijzelf een plaats had Nooit zal het dierbaar zijn Licht kan zuiveren, filteren net als de tijd Maar hier kan licht van dag noch tijd het Niets doen wijken Ze sluit de ogen en denkt in de verte zover als eigenlijk niet kan dat vergetelheid vrede brengt Misschien…

Het dierlijke in mensen is wat wij niet wensen is wat wij niet wensen te zien Dat wat wij in alle toonaarden zullen ontkennen zullen blijven ontkennen omdat wij niet willen en kunnen wennen aan de gedachte dat we in bepaalde opzichten beestachtiger zijn misschien Het menselijke zien in het dierlijke gebeuren mogen we daarentegen volstrekt…

misschien had ik beter moeten weten maar zo is het niet gegaan Ik weet niet wat het is, misschien heb ik in de verkeerde vijver gevist.…

Misschien een hoop verloren van wat verkregen is. Misschien iets nieuws geboren in bange duisternis. Misschien samen verder al doen we dat alleen. Misschien een goede herder al is het er maar één.…