Alle inzendingen over moe OR zat OR gebruikt

Je kwam verder dan verwacht Werd je moe, dan dreef je zacht En van de zon genoot je Je kon wel tegen een stootje Meegaand met de stroming Op de golven die er waren Je gebruikte al je kracht Zelf had je het niet gedacht Je greep het laatste strootje Toen legde je het loodje Midden op de stroming Op de golven die er waren Ik weet…

Ze, die lieve Amsterdammertjes ze waren met zovele, maar ze hadden het nu wel gehad ze waren moe en de wagens zat ze waren aangerand en aangereden ze waren beschimpt, bespot en bespoten ze hadden met moed de kruizen gedragen ze verdwijnen nu snel uit Amsterdam ze, die lieve Amsterdammertjes!…

Toen elke zonde tot het eind vervuld was, Toen er geen teer geheim te schennen bleef, Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was, Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'…

Zat van zee zat hij zat aan de zee. Alleen de zee zat er niet mee.…

is mijn vleugel niet meer dan denkbeeldig, dan een wimper van de wind over dichte zee, ik vraag je, immer of ik wolken ben, transparant voor het oog, van nog minder dan een gezicht golven ruisen door elkaar heen, harder dan ooit tot ze het antwoord zijn geweest ik plaats -straks- op de tijdlijn terwijl de dag in stukken breekt wellicht…

Toen ik na ‘n zakelijke tegenslag alles verloor op gebruikte spullen zat vond ik mezelf terug als de dromer van weleer die zich al die tijd verborg voor de materialistische wereld van z’n alter ego. Ik durfde niet uit dat gekkenhuis te stappen, verkoos bekende pijn boven onbekend geluk.…

zijn faillissement dacht allang niet meer na bij wat en hoe De man zit thuis nu nog even op zijn krent Het spinhuis wacht met al zijn raffinement hij denkt aan nieuwe kansen, maar is zo moe zou willen sterven voor haar amusement…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik ben moe En de dagen zat Ik wil in de nacht Ik wil slapen en dromen Ik wil in de nacht blijven en Eeuwig slapen en eeuwig dromen Over het mooiste van het mooiste over het schoonste van het schoonste Over het liefste van het liefste Wat ik niet dromen kan overdag ben ik vooral toe aan de nacht Dus daar ben ik aan toe!…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Ik had eens de behoefte Om mij te bezatten En deed dit met champagne En rode wijn Gewoon Om los te komen Heel even Vogelvrij te zijn Ik ruste wat, Vermoeid van al dat vliegen, Op wat mij een hangmat leek En liet mij heerlijk wiegen Aan een boompje bij een beek Uren later, Bij het ontwaken, Voelde ik mij niet zo 'hot' Ik had…

Ik ben het helemaal zat weer niks in mijn schoen gehad hetgeen waarvoor ik had gevreesd ze zijn wel langs geweest want de suiker en die wortel zijn gejat Mijn deur zat echt hartstikke dicht met drie sloten, tegenwoordig verplicht dus hoe heeft men mijn vesting genomen want binnen zijn ze echt gekomen zelfs mijn alarm was afgericht Ik zong…

Ik ben het zo zat, dat lijden en dat sterven en al dat vechten. Ik wil het geluk voor alle stervelingen: mens, dier en plantje. Kan ik het helpen, kan god het helpen misschien, kan jij het helpen?…

Elke dag opnieuw, zat hij daar Je kon er niet komen, of de plek was bezet Iedere dag weer zat ie klaar Voor zich op de grond, zijn pet. Hij speelde wat deuntjes op een harmonica Iedere dag opnieuw Alleen 's zondags zag je 'm nooit Geen idee waar ie dan zat.…

Want vandaag ben ik het beu en ook nog zat, dat: ik het helemaal heb gehad!…

Verstand, je gebruikt het of je gebruikt het niet. Je hebt het hart of een harteloos verdriet.…

Ik ben zo moe Ik ben het zo moe, zat Soms voel ik alsof ik zelf aan stof toe ben ‘Want tot stof zult gij wederkeren’ (De Bijbel) Maar dan moet ik wel eerst stikken Maar soms bij leven Stik ik de moord: De boeren, burgermoord in Nederland Vanwege de stikstofcrisis WNL brengt leven in die brei met het boek ‘Stikstoffuik’ Ik ben zo blij…

Géén winnend lot, géén nieuwjaarsduik genomen, Wèl meegeklapt op de Radetzkymars, Champagnebrunch, een oliebol zat dwars, En als een wrak weer op het werk gekomen. Dus wens ik jou èn mij, nog brak en moe, Dit nieuwe jaar heel gauw gezondheid toe.…

Met wijn als grote vriend genomen Had ik altijd zat. Was ik altijd zat. Nee dan de liefde Die zich aan het oog ontrok. Met kaarsen die de weg verlichte. Ik was er lang nog niet aan toe. Reisde ik naar ver en vluchtig, Nog voor de rits het reizen al weer moe. Nu, met natte brokken op het laminaat, Heb ik dan de rust gevonden.…

venijn zat te diep bij hem binnen de hand is al koud zijn lichaam vroeg oud maar in het leven heeft hij met hart en ziel alles gegeven…

Ze is moe, zo moe... Ze kan geen pap meer zeggen want ze is moe heel erg moe De kracht trekt uit haar lichaam haar energie is op 't is moeilijk voor haar uit te leggen want ze is moe zo vreselijk moe... Ze is te moe om zelfs te slapen, om te kijken, alles is teveel Ze is moe... Ik voel haar moeheid...…

Vervlogen herinneringen bewaarde graven achter elke lach bevuilde tranen Ik heb er vele met je gedeeld maskers heb ik gedragen Ik heb hardop geweend ben te moe de dagen braken glazen jaren Foto's zijn genomen ontwortelde beelden mijn ogen gesloten Machteloos verstild mijn tranen zijn gebeiteld mijn vleugels versteend Ik…

Ik zou willen roepen, schreeuwen, gillen Ik hou van je maar ik voel me leeg, zo leeg van binnen. Mijn handen beven, een krop in mijn keel Ik heb je nodig zin om me neer te leggen. ‘k Sluit mijn ogen, mijn gedachten rusten op tafel. Mijn hand wil niet meer, niet meer bewegen weigert, weigert te spreken. ‘k Ga er niet tegen in…

Al die tegenslagen maken je zo moe zoveel momenten waarbij je niet meer weet hoe... geen tranen meer voor het verwerken van al dat verdriet wanneer ga ik me weer beter voelen? dat weet ik niet...…

Hoe moe kan een mens zijn, te moe om op te staan, te moe om naar je werk te gaan, te moe om op je benen te staan. De term dood-moe is er een die ik niet snap, 't klopt ook niet, je bent, of moe, of dood, tegelijk kan niet, dus dood-moe valt af.…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

Keer ik hier niet meer Blabla teveel Hypocriet gekweel Het doet mij zeer Te moede Vermoeid ook moet ik gaan U heeft mij niet verstaan Zeg ik, ten overvloede…

liggen bleek en rimpelig je gelaat ogen diep gelegen in hun kassen geen medicijn wat baat je borstkas ratelt en rochelt een laatste adem, diepe zucht eindelijk je strijd opgegeven en ik adem...opgelucht het is voorbij, je hebt gestreden tot aan het laatste stukje toe je lichaam kon de pijn niet dragen het was genoeg, je was het moe…