Alle inzendingen over moeder OR dementie

Zo trof ik meer vodjes aan, eenmaal open gedaan volgeschreven met haar bibberende handschrift las ik hoe door de dementie haar leven werd ontwricht.…

Hij vliegt onhandig heen en weer draagt 's nachts zijn jas al drie keer bij de buitendeur. Hij weet niet waar naar toe. Wil gewoon een luchtje scheppen. Ik vind het eng en sluit de deur en neem z'n jas maar aan. "Bedankt Mw. Maar ik wil graag naar buiten." "Straks komt de zuster van de dag", vermeld ik vastberaden. "Die laat…

En achteraan, daar vegeteert mijn moeder: ze staart afwezig door een goudgerande bril. Gemurmel over duimend drop en jeukend poeder. Ze weet niet meer wat ik niet horen wil. Plots speelt verloren tijd en doodsangst me weer parten. Ik kus haar wang hoewel lang niet meer van harte.…

De sluipmoord draagt de naam dementie het ongewenst bezoek heet Bechterew je morst weer melk een blik vraagt om clementie en van mijn komst heb je het minst besef mistflarden taal ze vluchten uit je mond eerst zeg je zoon daarna ben ik mijnheer rusteloos reist het oog de kamer rond stoot op de foto zo zijn we er niet meer Drie maanden rust…

Terwijl je uit ‘t raam staart laat je de vingers ongeduldig trommelen op het hout van de vensterbank en vraagt me met zeurderige klank wanneer of we gaan schommelen je heft het gezicht en lacht me toe terwijl ik jam van je mondhoek veeg je kijkt me aan maar je blik is leeg en geeuwend zeg je: ‘k ben zo moe De pop bungelt; z’n kop beneden…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee,ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en weer huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor kam. Je vertelt me over deze morgen Nee,ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten En vraagt of je fiets…

je lach is kinderlijk onbevangen als ik je zuurtjes geef je handen spelen met het zakje dat stiekem aan je vingers kleeft woorden zijn verdwaalde wolken in een altijd blauwe lucht jouw zon schijnt zonder zorgen want jij hebt tijd in alle rust toch schrik je als ik ga na een kus vragen je ogen kom je morgen weer terug…

Dementie Verval verschaft zich toegang tot mijn brein zacht maar onverstoorbaar wordt een deken van vergetelheid gelegd, zoals sneeuw het landschap tot in alle holtes toedekt zo schimmig ontoegankelijk is mijn "zijn".…

Beroerte, Parkinson en dementie, Drie hersenziektes die de mens bedreigen. De kans bestaat dat u die ook zult krijgen, Als ik de statistieken eens bezie. Als mantelzorger wil ik u nu vragen Uw steen aan de collecte bij te dragen.…

lief mens Haar lijden te verzachten Want ze kan het ook niet helpen Ze is maar een patient Je zou ook voor de knopjes gaan Als jij haar had gekend Zo lief en ook zo vrolijk Levenslustig op haar best Maar dan wordt zij op haar oude dag Zo zwaar en wreed getest Ik kan daar niet goed tegen ’Ze is ziek’, heb ik geleerd Maar toch, het is m’n moeder…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

In 't woord dementie, zit een deel 'demon'. Een demon is een duivel, die in dit geval overwon. Hij 'won' het van geheugen, en 'overwon' z'n eigen, ik wou dat ik dat ook kon, ik zou dat kreng wel krijgen.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Goed nieuws, men heeft een medicijn ontdekt om dementie wat beter aan te pakken. Amyloïd-eiwit blijft dan niet plakken, zodat uw levensduur wordt opgerekt. Aducanumab, gaat het middel heten. Een flinke klus om dat niet te vergeten!…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ik zing Bij kleinschalig wonen Mensen Met dementie Ik ga Naast ze zitten En stem me af Wat is de stemming Welk lied Past daarbij Het voelt zo puur Zo verbonden Voor mensen Met dementie Zijn vaak de Gewone dagelijkse Dingen Vervreemd Verwarrend Verdwaald Weten veel niet meer Met het zingen van oude liedjes Gaan ze weer…

Ik streef ernaar dementie te voorkomen En dus heb ik steeds braaf mijn medicijn, Te weten drie maal daags een glaasje wijn En soms nog eentje extra, ingenomen. Ik eis dan ook een wijziging der wet: De drank hoort in het ziekenfondspakket!…

Vandaag gewoon weer opgestaan ik weet eigenlijk niet waarom Gegeten en gezeten en toen weer andersom Vandaag gewoon weer opgestaan maar ik vergeet steeds waarom Ze noemen het dementie maar ik voel me gewoon dom.…

Voor menigeen valt veel te vroeg het doek Door waanzin, tumor, dementie of gekte. Klop ik straks aan uw deur als collectant, Dan hoop ik dat u geeft met gulle hand.…

Mijn moeder bracht het vroeger als een feit: ‘Je willetje, dat staat achter de deur’ Bij opvoeding was strengheid de teneur Toch geldt wat zíj zei nog in deze tijd: Een warrig oudje (is dat niet infaam?) Noemt men nu ook al gauw wilsonbekwaam!…

Mijn hoofd en ik wij zijn uit elkaar het is over zingt de zanger alsof ik dat niet weet! We hadden het goed mijn hoofd en ik we bleven bij elkaar dat was immers een uitgemaakte zaak? Jij deed wat ik wou of was het andersom? dat ben ik even vergeten Een briljant stel waren we niet strijd en twijfel vlochten ons samen dreven…

ze weet het niet maar hij heeft geld achtergelaten voor boodschappen vandaag kwam een hulpverlener in een vliegende sneeuwstorm voorbij, noteerde een en ander dementie, tien hoog, maar wel een schitterend uitzicht…

Ik doe mijn best dat is niet altijd genoeg Ik doe mijn best, en ook als je me niks vroeg Doe ik mijn stinkende best En al doe ik mijn best, en is dat niet altijd genoeg Doe ik toch mijn best, ook al omdat je niks vroeg Maar ik ben het zat, dat je me door je dementie Me zo hartgrondig afkat, ik me voorneem Mijn stinkende best maar niet meer…

Wie zal het tij nog kunnen keren van dementie, korsakov en andere gaten die dagelijks in ons denkwezen worden geschoten, -'t is eigenlijk zwaar kloten- als de dingen van de dag passeren, en achteraf pas blijkt dat je vergeten bent je bloedeigenste kind, je dochter te feliciteren?…

Als je herinneringen en het leven dat je kent vervagen Je luisterende oor en troostende woorden zijn verslagen Houd ik je hand vast en zingen we samen Zie ik weer even je stralende ogen en kunnen we de dementie samen dragen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Leven doen ze niet meer Niet meer zoals vroeger Verdwaasd lopen ze door de gangen In hun eigen geest gevangen Ze zijn altijd aan het zoeken En ik hoor iemand roepen Waar is mijn fietsje gebleven Dat ik van mijn moeder heb gekregen Ik loop maar door en zeg maar niets Want ik weet niets van een fiets Ook kan ik niet zeggen Ik zal hem…

Ik wil een klein gedichtje voor je maken, over het licht, de warmte en de zon ik weet dat ik je niet meer kan bereiken, omdat je leeft vanuit een andere bron dan de onze, kinderlijker, misschien stiller je leven is, de koffie, en bezoek een beetje aandacht en een beetje zingen teruggaan in de tijd van spel en koek... Ik wil een lief gedichtje…